Alfa Romeo MiTo 1.3 JTDm Eco Distinctive (2012)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | MiTo 1.3 JTDm Eco Distinctive |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2012 |
| Jaar van aanschaf | 2017 |
| KM-stand bij aanschaf | 82.000 km |
| KM-stand laatst | 140.000 km |
Eerste ervaringen Mito 1.3jtdm
Na bijna vier jaar sturen in de 156SW kom ik voor een keuze: of de 156 koesteren en investeren in behoud hiervan, of langzaam uitkijken naar iets anders.
Tsja, eenmaal het idee van 'iets anders' in je hoofd zit, blijkt dit aangename vooruitzicht erg hardnekkig. Eind 2016 daarom de daad bij het woord gevoegd en de 156 na een goed bevallen proefrit ingeruild op een MiTo.
Ik heb de diverse online advertentiesites gebruikt om mij uitgebreid te oriënteren. Na enkele vergelijkingen werd al snel duidelijk dat het weer een Alfa Romeo moest worden. Met minder zou ik geen genoegen nemen, want hoewel rationeel uitstekend te verantwoorden, zou het altijd blijven kriebelen (hoe leuk ook, het is geen Alfa Romeo...). De concessie was wel dat in plaats van een dikke 159 de aandacht werd verlegd naar een zuinige ecodiesel in de vorm van een MiTo. Ter 'compensatie' moest dit dan wel een luxe exemplaar worden. Vanuit het enorme aanbod op internet kwam ik zo tot een shortlist met daarop rijk uitgeruste exemplaren, stuk voor stuk zo goed als full options. Voordat ik tot bezichtiging hiervan overging, diende het huidige exemplaar zich net na de Kerst aan. Complete auto met naar mijn smaak gedistingeerde sportieve looks in bijna dezelfde kleur als ik ooit op een Spider heb gehad.
Dus... de stoute schoenen aangetrokken, gebeld en afspraak gemaakt voor bezichtiging en proefrit. Dan merk je dat de 156 toch een wat gedateerder model is; de MiTo reed buiten verwachting goed en 'volwassen'. Vergeleken met de 156 een stuk stiller (gedeeltelijk natuurlijk verklaard door verschil in benzine- en dieselmotor; veel minder toeren op de snelweg). Ook een stuk stugger merkte ik en iets onrustiger (kortere wielbasis), maar niet storend. Het standaard vermogen van 85pk van de ecodiesel waar ik vantevoren bang voor was, viel in de praktijk alles mee. Chiptuning is voor mij voorlopig niet noodzakelijk. De auto zag er verder prima uit en de 156 kon ingeruild worden.
Inmiddels rijd ik een maand naar alle tevredenheid rond in mijn 'nieuwe' MiTo. De auto voelt heel degelijk aan, meer nog dan de 156. Vanachter het stuur voelt het alsof je in een grote auto rijdt dan deze daadwerkelijk is; dat geeft een prettig en veilig gevoel. Even wennen was het zicht rondom, dat is door de forse C-stijlen tamelijk belabberd, maar eens je dat weet houd je daar rekening mee; wat rustiger de bocht om en wat nadrukkelijker kijken.
Wat me opvalt is dat de motor bij de eerste koude start tamelijk rumoerig is (tractorgeluid), maar eenmaal op temperatuur zijn latere starts aangenaam stil. Trekkracht is vooral in de Dynamic stand van de DNA-selector ruim voldoende. Nu met de vorst rijd ik overigens in de standaard N-stand en wil ik eens zien hoe dicht ik in de buurt van de fabrieksopgave kan komen qua verbruik. Dat gaat de goede kant op, al moet je er wel echt je best voor doen (op de snelweg 100 op cruisecontrol en met fluwelen voetje optrekken), maar ik wil gewoon eens zien wat er kan. Eerste tank 1 op 20,21, vervolgens 1 op 22,49 en de laatste tank 1 op 26,35. Ik ga het nog één tankje proberen, en dan weer terug naar de orde van de dag... ;-)
Wat verder opvalt naast het rijcomfort is het fantastische meubilair met ook prettige hoofdsteunen; nodigt me echt uit tot een relaxte rijstijl.
Heb er overigens direct winterbanden onder gelegd in de maat 16" (ipv de standaard 17" gemonteerde zomerbanden), wat het veercomfort verder ten goede is gekomen.
Minpunten;
- Gemis van achterportieren is echt even wennen. Start-stopsysteem heb ik nog maar eenmaal mogen ervaren in 2000km, wellicht vanwege het winterse weer en het gebruik van verwarming en andere luxesystemen? Doordat het een driedeurs is zijn de voorportieren wel enorm groot uitgevallen, wat in krappe parkeervakken voor nogal onhandige uitstapacties zorgt.
- Verkeersdrempels; deze moest ik met de 156 al heel rustig nemen en door de lage voorspoiler van de MiTo is daar helaas geen verbetering in gekomen. Het tempo ligt nu zelfs nog iets lager.
Na bovenstaande introductie is de eerste indruk zondermeer positief. Ben heel benieuwd hoe de komende kilometers gaan bevallen. De bedoeling is dit vanaf deze plek tezijnertijd wederom te delen...
Ruim 25dkm verder
Inmiddels zijn we na aanschaf 13 maanden verder.
In de eerste zes maanden zijn daarbij toch wat zaken aan het licht gekomen, die ik niet had verwacht bij een auto van nog geen vijf jaar oud.
Bij een constante snelheid rond de 2000 toeren hield de auto in en begon deze te bokken, vooral in de tweede en derde versnelling. In eerste instantie werd de EGR klep verdacht en is deze (onder garantie) vervangen. Toen hiermee het probleem bleef bestaan is verder gezocht, waarna er uiteindelijk een nieuwe verstuiver in is gezet om het probleem te verhelpen.
Komende uit een 156 was ik een zeer soepel schakelende versnellingsbak gewend, dus dat dit in de MiTo wat stroever ging vond ik niet direct verdacht. Maar de eerste versnelling bleek vanuit stilstand af en toe pas na vaker proberen in te leggen, evenals de achteruitversnelling. Toen ik dit meldde bij de garage, werd in eerste instantie aangegeven dat ik het schakelcomfort niet mocht vergelijken met een 156, maar na een proefrit samen met de monteur kon deze ook niet anders concluderen dat hier iets niet in de haak was. Ik vermoed dat de eerste eigenaar toch wat minder subtiel schakelgedrag aan de dag heeft gelegd en baal ervan dat ik dit tijdens de proefrit niet voldoende heb opgemerkt. Gelukkig werd het door de garage binnen garantie goed opgelost en is de versnellingsbak volledig gereviseerd. Ik heb de auto overigens elders gekocht, maar kon aanspraak maken op garantie via mijn eigen garage, dat gaf wel veel vertrouwen.
Doordat beide reparaties binnen de garantie vielen, vallen de onderhoudskosten voor mij verder niet tegen. Bij 105dkm heb ik volgens onderhoudsinterval (25dkm) een beurt laten uitvoeren, zonder verdere bijzonderheden.
De auto rijdt heerlijk en ik geniet er nog elke keer van. Mijn rijgedrag is rustig; verbruik sinds bezit (en 25dkm) is gemiddeld 4,4 l/100km, ofwel 1 op 22,5 berekend volgens daadwerkelijke tankbeurten/gereden kilometers. De boordcomputer is wat dat betreft iets te enthousiast. Verbruik is daarmee boven verwachting gunstig en komt mede door veel snelweg (voornamelijk 100km wegen) en gebruik van de cruise control.
Ik lees van anderen dat ze wel een last hebben van de snelheidsafhankelijke ruitenwissers, maar ik maak eigenlijk altijd gebruik van de automatische wisstand en die doet het prima.
Tegenvallers? Dat valt heel erg mee. Ik vermoed een draadbreuk in de kabels naar de achterklep; bij gebruik van de achterruitverwarming (gelukkig hoogst zelden), blijkt de achterruitenwisser niet meer te werken. Bij volgende beurt even naar laten kijken.
Verder blijkt de bagageruimte t.o.v. de 156SW toch wel beperkt en lastig toegankelijk. Eigenlijk voornamelijk vervelend tijdens (kampeer)vakanties, maar toch. Volgende keer weer een auto met meer bagageruimte en twee deuren extra. We gaan de MiTo er echter niet voor weg doen, daarvoor bevalt-ie veel te goed!
Op naar weer een jaar ;-)
Naderend afscheid
Afgelopen jaar weer heerlijk genoten van de MiTo. Buiten de standaard onderhoudsbeurt geen enkele onkosten gehad, is afgelopen jaar een super betrouwbare auto gebleken. Heerlijk genoten van alle opties, waarond de licht- en regensensor. Allemaal niet noodzakelijk, maar toch wel heel erg fijn. Tweemaal met de MiTo op vakantie geweest, waarvan één kampeervakantie in Zuid-Frankrijk. Qua reizen een prima auto, echter het al eerder opgemerkte ruimtegebrek begint te irriteren. Over ieder boek en iedere broek driemaal moeten overleggen of die écht écht écht mee moet, is niet meer leuk. Ondank dat de auto uitstekend bevalt en in perfecte staat is, toch besloten op zoek te gaan naar wat anders....
Op zoek naar ongeveer formaat 156SW (compacte C-segment) dus; ook niet super ruim maar voor ons voldoende. Helaas is dit bij Alfa Romeo niet meer te vinden... na 17 jaar Alfa Romeo moest ik dus noodgedwongen op zoek naar wat anders. Ruimte voor een hond zou ook fijn zijn. Na een online zoektocht ben ik uit gekomen bij... Volvo. Heb bij een Volvo dealer een V50 D2 Limited Edition gevonden uit 2012. De MiTo wordt daar ingeruild. Nu nog even geduld hebben tot de aflevering, daarna start een nieuw avontuur. Ben benieuwd!
Einde Alfa-tijdperk,,.
De MiTo vandaag met enige weemoed ingeleverd bij de Volvo dealer, waar een knappe V50 voor mij klaarstond als 'nieuwe' daily driver. MiTo was twee jaar en 60dkm lang een heerlijke en probleemloze reisgenot, zal 'm missen!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
