Uitvoering

159 Sportwagon 1.9 JTDm 16v Business

Versnellingen

6, Sequentiële Automaat

Bouwjaar

2008

Jaar van aanschaf

2010

KM-stand bij aanschaf

76.000 km

KM-stand laatst

76.000 km

Van frans comfort naar italiaans design

76.000 km

25 april 2010

Zoals in de review van de Grand Picasso te lezen valt ben ik hier nooit blij mee geweest. Niet dat het een slechte auto is, maar we pasten zeg maar niet zo bij elkaar. Ik kreeg van de fleet-manager het aanbod de Citroen om te ruilen voor een zwarte Alfa 159 Sportwagon. Ik had deze auto al vaker zien staan er er verlekkerd bij staan kijken. Nooit gedacht dat ik er in zou mogen gaan rijden. Hierbij dus mijn bevindingen.

Uiterlijk:
Zoals alleen Alfa dat kan, nog steeds een van de mooiste auto's die er op het nederlandse wegennet rondrijden. Deze uitvoering in het zwart met beige lederen interieur straalt klasse uit. De cockpit die rond de bestuurder is gevormd geeft je een heerlijk gevoel als je in stapt. Is dat wat ze bedoelen met die italiaanse emotie? Wel jammer van de kunstof "aluminium" middenconsole. Doet wat mij betreft een beetje afbreuk aan de uitstraling van de rest van de auto.

Prestaties:
Na de eerste voorzichtige meters met de 1.9 JTDm 16V automaat was mijn eerste indruk: oei, dat weegt nogal wat. Ik had een wat meer "lichtvoetige" auto verwacht. De automaat aarzelt een beetje bij het wegrijden, maar als je eenmaal rolt heb je hier geen last meer van. De handmatige stand is op het nederlandse wegennet zinloos. Zeker omdat je met een iritante piep gewaarschuwd wordt als je een versnelling te hoog of te laag wil. Zo is het bijna onmogelijk om op een provinciale weg "in z'n vijf" te rijden bij 80km/uur. Bij 83km/uur gaat het dan weer wel. Niet dat ie dan heel veel toeren draait, maar toch iriteert het me. Aan de andere kant, bij 130km per uur op de snelweg met nog geen 2000 toeren tuffen is dan weer heerlijk. Het is geen uitgesproken scheurijzer, maar je bent vlotter dan het meeste verkeer. Sturen gaat lekker zwaar en precies.

Comfort:
Deze auto is niet gemaakt voor de stad, maar voor op de snelweg. Daar komt het rijgedrag het beste tot z'n recht. De stoelen zitten uitmuntend. Ik snap nu ook wat "vorm voor functie" betekent. Voor zo'n lel van een auto is het ruimte-aanbod voor de mede-passagiers niet al te groot. Ik had het ergste verwacht van de kofferbak, maar dat valt me nog alleszins mee. Opbergbakjes? Ik moet ze nog vinden.

Betrouwbaarheid:
Het begon al goed toen ik de auto kreeg. Kentekenplaat verlichting, stadslicht en de verwarming van de linkerbuitenspiegel deden het niet. Zouden de horrorverhalen die je altijd hoort dan toch kloppen? In de korte tijd die ik 'm nu zijn er verder geen gekke dingen kapot gegaan. Ben benieuwd hoe dat in de toekomst gaat.

Kosten:
Het is een lease-auto die ik niet privé gebruik, dus hij kost me geen cent. Ik moet wel zeggen dat ie een aardige slok diesel lust. Ik doe het meestal erg rustig aan met veel 80km wegen, maar het verbruik ligt dan rond de 8 liter per 100km. Als je dan verder naar z'n uitrusting en de aanschafprijs kijkt dan vind ik bijna 40.000 euro toch erg veel geld voor wat je krijgt.

Conclusie:
Tot nu toe een prettige reisgenoot, die me weer wat rijplezier geeft in tegenstelling tot de Grand Picasso hiervoor. Aan de andere kant: erg praktisch is ie niet en hij kost (nieuw) vrij veel. Als ik dus privé een stationwagon zou moeten kopen zou ik 'm denk ik links laten liggen. Ik begin echter wel wat meer te snappen van die "emotie" waar alle Alfa fans het over hebben.

Update Juni 2012:
We zijn nu alweer twee jaar verder en ik heb weinig nieuws te melden. Geen technische problemen buiten wat aparte bijgeluiden van de automaat uit het vooronder.

7,0