Alfa Romeo 156 2.5 V6 24V Distinctive (2002)

autoreview

Gebruikersreview

11 februari 2014 om 21:48

Uitvoering	156 2.5 V6 24V Distinctive
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2002
Jaar van aanschaf	2012
KM-stand bij aanschaf	75.056 km
KM-stand laatst	75.056 km

Korte en heftige kennismaking met jeugdheld

75.056 km
11 februari 2014

** De aanschaf **
Zoals ik in een eerdere review schreef zette de 156 mijn wereld op z'n kop. Als tienjarig jochie wisten de Kadetts, Golfjes en Escorts mijn belangstelling niet te trekken. Toen de Alfa Romeo 156 ten tonele verscheen groeide dat uit tot een autopassie die tot de dag van vandaag duurt. Waarom rijd ik dan nog steeds niet in de droomauto van mijn jeugd? Allereerst is het lastig een goed geconserveerd exemplaar te vinden. Zeker de eerste bouwjaren kampen met de nodige roest- en elektronicaproblemen. Dat is natuurlijk ook niet zo gek aangezien de 155 het eigenlijk nog een jaar langer moest uitzingen. Verder heb ik te maken met een beperkte beurs. Zodoende heb ik ruim twee jaar, met veel plezier, in een Alfa Romeo 147 gereden. In de tussentijd ben ik ook lid geworden van de Alfa Romeo club en heb zodoende de nodige kennis opgedaan.

Omdat de kilometerstand hoog opliep en de 17 inch GTA velgen vooral optisch een meerwaarde hadden ben ik wederom op zoek gegaan naar een 156. Ditmaal kwam er een probleem bij: de later verschenen JTS motoren bleken ontzettend veel last te hebben van een exorbitant olieverbruik. Voor de Italië-haters onder ons: deze blokken zijn grotendeels door GM ontwikkeld. Met mijn jaarlijkse kilometers zijn de diesels ook niet interessant. Bovendien vind ik dat de auto na de facelift, in tegenstelling tot de meesten, iets van zijn charme heeft verloren. Zodoende bleven alleen de modellen tussen 2002 en 2003 over. Hoewel de 1.6 en 1.8 Twin Spark destijds gehandhaafd bleven begon het toch te jeuken voor een auto met meer vermogen. Toen ik met een oude kameraad in de heerlijke 2.0 TS reed wist ik het zeker: deze koppelgolven wil ik ook in mijn volgende auto. Bleef over: de Alfa Romeo 156 2.5 V6!

** Rijden **
Ik trof op ruim twee uur rijden een exemplaar aan van de eerste eigenaar. Je hart zegt meteen 'bingo' maar toch begon ik eindeloos te wikken en te wegen. De vraagprijs was pittig en de vaste lasten zullen niet naar beneden gaan. Uiteindelijk ben ik toch maar die kant opgereden en na twee bochten was ik meteen verkocht. Of beter gezegd: nadat de motorgrom uit de uitlaat verscheen. Maar over de motor later meer... Evenals de 147 ligt de 156 als een blok op de weg. Gevoelsmatig vind ik de 147 nét iets strakker maar zijn 'voorbeeld' heeft andere kwaliteiten. Zo lijkt de 156 wat meer rust in het onderstel te hebben. Ook lijkt de besturing net even dat beetje meer gevoel te hebben. Het blijkt maar weer dat auto's bouwen op de kleinste details aankomt. Simpelweg een onderstel inkorten en een andere koets erbovenop plakken heeft altijd meer gevolgen dan je zou denken. De rechtuit stabiliteit staat naar mijn idee op een hoger plan. Eén en ander zou te maken kunnen hebben met het feit dat ik nu met 16 i.p.v. 17 inch velgen onderweg ben. Ondanks dat er een groot blok voorin ligt is het aansnijden van scherpe bochten geen enkel probleem. Zelfs het rotondes draaien gaat net zo makkelijk als in mijn vorige auto. Mede door de kleinere banden staat het comfort ook op een hoger niveau. Gelukkig is de koets niet zoals hedendaagse auto's ontworpen voor 18 inch velgen: op 16 inch blijft het gewoon een fraaie wagen.

** Motor/transmissie **
Eén van de meest op het oog springende punten van deze auto blijft toch wel de motor. Een lust voor het oog, een Ferrari-sound in hogere toeren en koppel vanaf geen toeren. Het is indrukwekkend met hoeveel gemak de motor de auto in beweging krijgt. Je hebt geen moment het idee met een auto van 1330 kg onderweg te zijn, het karakter blijft net als bij de TS uitvoeringen opvallend lichtvoetig. Ondersteund door een heerlijk schakelende zesbak is het zowaar nog mogelijk het verbruik binnen de perken te houden. De motor heeft er geen enkel probleem mee als je 50/60 rijdt in het zesde verzet: hij pakt alles. Teruggezakt richting de 1.000 toeren en de pook in z'n derde verzet laten staan? Kwestie van even het gaspedaal indrukken en zonder gebonk blijft de auto in beweging. Bij mijn 1.6 TS lukte dat nauwelijks in de tweede versnelling. De vergevingsgezindheid van de aandrijflijn is werkelijk waar niet te vergelijken met die van mijn vorige auto. Natuurlijk blijft het explosieve karakter van de 3.0 liter achterwege maar als je even doortrapt is het gewoon een erg vlotte auto. Om met het verkeer mee te komen hoef je geen moment meer dan 2.500 toeren te maken. Als je het gaspedaal echter vloert knalt de auto werkelijk naar voren. De eerste keren dat ik de 0-100 sprint wilde testen miste ik zelfs het moment om naar de tweede versnelling te schakelen, zó snel klimt de motor in z'n 1 richting de 7.000 toeren. Door de betere geluidsisolatie t.o.v. het prefacelift model hoor je de motor in lagere toeren alleen in de verre achtergrond.

** Uitrusting/interieur **
Hoewel ik de 147 nét iets fraaier vind blijf ik de 156 een prachtige auto vinden. Het is bijna niet voor te stellen dat het alweer 16 jaar geleden is dat deze sedan het levenslicht zag. Aangezien ze de lifestyle-combi introduceerde en Europa massaal aan het dieselen kreeg mag het toch wel één van de iconen van de jaren '90 genoemd worden. Gelukkig rijd ik de facelift zodat de nodige kinderziektes verdwenen zijn. Na 10 jaar ziet de auto er nog uitstekend uit en de roestduivel is tot nu toe niet op bezoek geweest. De standaarduitrusting mag ronduit royaal genoemd worden. Een zesbak, lederen interieur, knoppen op het stuur, automatische (gescheiden) airco, tien airbags, ESP, ASR, traction control, lendensteun, Bose-geluidssysteem, cruise control, boordcomputer etc. etc. Alle opties bij elkaar opgeteld heeft Alfa Romeo de nieuwprijs mijns inziens te laag gehouden. Tijdens het rijden kom je dan ook werkelijk niets te kort. Nadat je de motor hebt gestart gaat de verwennerij gewoon door als je kennismaakt met de heerlijke stoelen. Precies genoeg steun en het leer ziet er nog onberispelijk uit. Vreemd genoeg kijken lange mensen nog steeds bijna over het bovenste gedeelte van de klokken heen. Ook de lachwekkend kleine portiervakken heeft Alfa Romeo onveranderd gelaten. Ach, je koopt deze Italiaan ook niet voor praktisch nut. De rijeigenschappen en het sportieve karakter hebben mij doen besluiten dit prachtige merk te gaan rijden. Én koesteren.

** Kosten **
Mijn vorige auto's (Fiat Punto 1.2 en een Alfa 147 1.6 TS) kostten me beiden ronde de 40 cent per kilometer. Dat ik meer ging betalen stond wel vast. Ondanks mijn schadevrije jaren gaat de verzekeringspremie weer een stukje omhoog en ook de Belastingdienst mag iets meer van mijn hobby meegenieten. In eerste instantie was dat geen probleem. Ik ging immers iets verder van huis werken waardoor ik dagelijks 40 kilometer kon cruisen. Vrijwel direct na de aanschaf bleek echter de thermostaat niet te werken en meldde het display een motormanagement storing. Deze euvels werden kosteloos opgelost maar toch gaat dat gevoel knagen: er zou toch niet meer aan de hand zijn? Mijn vermoeden werd twee maanden later bevestigd toen de motormanagement storing weer terugkwam. Ditmaal ben ik naar mijn plaatselijke garage geweest en die kwam met het 'leuke' nieuws dat de inspuitcomputer met pensioen mocht. Gelukkig hadden zei als specialist een gereviseerd exemplaar liggen maar het kostenplaatje liep nu wel erg hoog op. Toen ik een paar weken later met een kapotte voorwielophanging te maken kreeg leek de wet van Murphy definitief vat op mijn auto te hebben gekregen. Er bleek een boutje te ontbreken in de draagarm van het rechter voorwiel. Gelukkig brak de arm in een slakkengangetje van 40 kilometer per uur anders had het nog weleens gevaarlijk kunnen aflopen.

** Het Grote Genieten **
Deze mankementen brachten mijn liefde voor de auto echter niet in gevaar en ik koesterde mijn 156 nog steeds dagelijks. Omdat ik van werk veranderde maakte ik na een redelijk productief voorjaar wel opeens een stuk minder kilometers. Dit compenseerde ik met plezier ritjes op zondag en zo mogelijk nóg meer schoonmaak- en poetsbeurten. De motor was minimaal elke twee maanden aan de beurt. Vanwege mijn SCARB lidmaatschap ben ik door het 156-register benaderd om tijdens de Alfa Romeo dagen op Zandvoort het circuit op te gaan. Met een Alfaliefhebber op de passagiersstoel heb ik vier rondjes mogen rijden. Echt een geweldige ervaring! Eindelijk een plek waar je de grenzen van de auto kunt opzoeken en het moment waarin je zijn klasse kunt ontdekken. Ieder rondje werd weer leuker en sneller en wat was het aansnijden van bochten een feest! Een aantal dagen later heb ik meteen een aantal foto's besteld die door professionele fotografen waren geschoten. Rond deze tijd heb ik trouwens ook een artikel over mijn auto geschreven voor het Klaverblaadje: het lijvige clubblad van de SCARB. De nazomer was ook in aantocht en niets leek een langer huwelijk met de auto in de weg te staan.

** Verkoop **
In de kerstvakantie heb ik echter besloten om mijn auto van de hand te doen. Hoeveel plezier het rijden met een V6 ook geeft, toen ik eenmaal de kosten onder ogen kreeg was het even schrikken. Met meer dan 50 euro verzekering én wegenbelasting per maand liepen de vaste kosten tegen het einde van het jaar enorm op. Ook de positieve uitslag van de kleine beurt kon mijn besluit niet meer terugdraaien. Auto's zijn nog altijd een grote passie van mij maar ik heb ook gemerkt dat ik misschien té zuinig op mijn bolide was. Bij iedere krappe parkeerplaats begon ik te twijfelen of ik een paar uur later zonder krasjes in de lak mijn Alfa zou terugvinden. Verder heb ik talloze keren gedroomd dat mijn auto was gestolen, bekrast werd door hangjongeren of in kreukels langs de weg stond. Het viel mij ook op dat achterliggers anders reageren met dat 2.5 V6 embleem op mijn kofferbak. Hoewel ik precies even hard reed dan in mijn 147 lijken ze bumperklevend te zeggen: laat maar eens zien hoe hard dat ding gaat! Kortom: toen mijn auto meer een last dan een lust begon te worden werd het tijd om uit mijn droom te stappen. Na drie moeizame weken 'Marktplaats' werd ik plotseling door twee geïnteresseerden gebeld en onnodig om te zeggen dat de eerste kijker de auto meteen meenam. Dit exemplaar reed immers nog als nieuw. De versnellingsbak was snaarstrak, het onderstel perfect uitgelijnd en ook de lak was grotendeels in piekfijne conditie.

** Conclusie en aankooptips **
Na veertien maanden in deze auto gereden te hebben heb ik het astronomische bedrag van € 0,80 cent per kilometer betaald om mijn hobby te kunnen voortzetten. Het was een korte maar heftige periode waarin ik uiteindelijk door de feiten ben ingehaald. De motor vormt namelijk zowel het grootste positieve als negatieve punt. Enerzijds is het genieten geblazen van de ongekende souplesse waarvoor ze zich bij BMW niet zouden hoeven schamen. Anderzijds is een verbruik van lager dan 1:10 alleen in lange ritten of zomers weer mogelijk. Om over het motoronderhoud nog maar te zwijgen. En toch...mochten mensen twijfelen om nog één keer van dit type te gaan genieten: niet twijfelen maar kopen! Je hoeft geen smetteloos exemplaar te hebben of wekelijks een poetsemmer te pakken. Zodra de motor zijn onderhoud maar heeft gehad en de distributieriemen nog niet zo lang geleden zijn vervangen. Let verder goed op de bodemplaat en controleer de onderhoudshistorie. In deze tijd gaan deze modellen voor lage prijzen de deur uit dus er is vast wel ergens een leuke deal te sluiten. Persoonlijk zet ik dure auto's de komende jaren uit mijn hoofd en hoop ik in het voorjaar weer met veel plezier de jaarlijkse festivals te kunnen bezoeken. Ditmaal gebeurd dat echter in een.....Panda!