Gereden: Ford Transit

Hoewel de kwalificatie sterk aan inflatie onderhevig is, móet hij hier andermaal van stal worden gehaald: deze bestelauto rijdt echt bijna als een personenauto. Een compliment, dat vooral op zijn plaats is omdat we hier te maken hebben met een representant van de grootste bestelautosoort. Het is de combinatie van de MPV-achtige zitpositie, het vederlichte schakelen en het directe sturen (met een naar verhouding opvallend klein stuurwiel) die het hem hier doet.

Over dat laatste: kleine rotondes die in andere modellen gauw een totale stuuruitslag van 360 graden vergen, wikkel je in de Transit met maximaal 180 graden af. Zonder overpakken dus. Dat is fijn, omdat het de auto als het ware om je heen laat krimpen en je zes meter Transit door het verkeer sleurt alsof het een Mondeo is. Wat ook helpt is dat de 2,2-liter TDCI van 125 pk/350 Nm geen moeite heeft met de leeg 2,1t zware testauto; zolang de toerenteller maar ca. 1400 of meer aanwijst. Aangenaam is de stilte in het interieur. Op snelweg is het motorgeluid nagenoeg afwezig; op binnenwegen hoor je bij een toefje gas de turbo sissen van genoegen. Noemenswaardig is ook het veercomfort, want de Transit veert haast gracieus (en nauwelijks hoorbaar) over de gemeenste drempels.

De geteste versie is een L3H2 met achterwielaandrijving. Let op met de aanduidingen die Ford hanteert, want de gesloten bestel-reeks begint bij de L2H2 (de L1 is voorbehouden aan de chassis-versies). Ford wil de Transit hiermee gelijke tred laten houden met gelijknamige modellen van de concurrentie. Dat lukt alleen niet altijd. Zo heeft de Transit 350 L3H2 een laadvolume van 10,7 m3 en een laadvermogen van 1.374 kg. Een Citroën Jumper 35 L3H2 zet daar respectievelijk 13,0 m3 en 1.550 kg tegenover.

De laadhoogte van de Ford is 178,6 cm en dat is 15 cm minder dan bij de genoemde concurrent. Marktleider Mercedes-Benz Sprinter heeft als vergelijkbare 316 CDI L2H2 het laadvolume (10,5 kuub) van de Transit, de laadhoogte (194 cm) van de Jumper maar een lager laadvermogen (1.125 kg). Niet dat genoemde modellen de enige zijn; binnen elk merkgamma kan een bestelauto goed op ieders vervoerswens worden aangepast. Maar toch: de ene L2 of H3 is de andere niet! En er is een beperking voor wie bij Ford écht volume zoekt, want de grootste Transit (L4H3) biedt maximaal 15,1 m3 waar de concurrentie rustig 17 kuub of meer biedt.

Wie de geteste Transit wat ruimer bemeten wil hebben, kiest eenvoudigweg voor dezelfde versie met voorwielaandrijving, die zomaar even een halve kubieke meter meer lading verstouwt, dankzij 10 cm extra laadhoogte; bovendien mag-ie 100 kg meer meenemen. Maar goed, niet bij elke vervoerswens past voorwielaandrijving. Wat ook kan: 4x4! Het belangrijkste is dát er keuze is. En dat is weer een andere karaktertrek van de nieuwe Transit, de bestelauto die je het gevoel geeft dat hij meer om de bestuurder heen is ontworpen dan om de lading die hij vervoert. Prima toch?