Back to the Future: Volvo Tundra

Volvo en Bertone startten in de jaren zeventig een bijzondere samenwerking. Het Italiaanse bedrijf had begenadigde ontwerpers in dienst en beschikte over productiefaciliteiten voor bijzondere automobielen. Daarmee was het Volvo's keuze voor de totstandkoming van een kostbare tweedeurscoupé, de 262C, en een verlengde limousine, de 264TE. Bertone werkte uiteraard niet alleen in opdracht. Op eigen initiatief liet het de meest bijzondere modellen van de tekentafels rollen, in de hoop dat deze door fabrikanten werden geadopteerd.

Voor Volvo achtte het ontwerphuis in 1979 de tijd rijp voor een vlotte, compacte hatchback, waarbij de 343 als uitgangspunt werd genomen. Tegen wil en dank, zouden we nu zeggen, gezien de ruimtevretende achterwielaandrijving van dat model. Anno 1979 waren een dwarsgeplaatste motor en voorwielaandrijving allang

de norm. En begin niet over sportieve aspiraties met die aandrijving achter, want die kon de 1,4-litermotor met 70 pk niet waarmaken, en de 360 met dikke 2,0-liter was nog niet in zicht. De strakke stilering van de Tundra leek in niets op het wat mollige, hoogop-de-pootjes-ontwerp van de 343.

De strenge, rechtlijnige vormen van de Tundra kenmerkten ook andere experimentele Bertone-ontwerpen uit de jaren zeventig, maar zouden pas een decennium later gemeengoed worden. Ironisch genoeg ook bij Volvo, dat het begrip hoekigheid opnieuw definieerde met de spraakmakende 760 uit 1982. De Tundra had eigenlijk best naast dat model in het gamma gepast. Andere Tundra-elementen kwamen later terug. Kijk maar eens naar het front van de auto: het was misschien niet slim van Bertone om de gezichtsbepalende Volvo-grille onder de bumper te verstoppen, maar het is (gecentreerd) precies de plek waar de Volvo 480 'm in 1986 kreeg. Dat geldt ook voor de klapkoplampen en de achterruit, die een dubbelrol speelt als derde deur. Had de 480 ook.

Best opvallend voor een Volvo was trouwens 't ontbreken van prominente bumpers. De Tundra had ze wel, maar de geïntegreerde, schokabsorberende units waren een esthetisch contrast met de vangrails die Volvo zelf voor en achter op de 240/260 monteerde. Het goede nieuws is dat Bertone's inspanningen om de Tundra tot leven te wekken niet voor niets zijn geweest. Integendeel, het ontwerp is alsnog omarmd door een merk van aanzien: Citroën. Bertone gaf de briljante Marcello Gandini (schepper van onder meer de Lamborghini Miura en Lancia Stratos) opdracht om met de Tundra als uitgangspunt 'n ruime en karaktervolle vijfdeurs gezinsauto te maken. En dat werd de Citroën BX.