Zesjescultuur

Rijdend over de A2 vanmorgen (mooi trouwens, dat nieuwe asfalt) gaat er ineens een verhaal door m'n hoofd dat ik onlangs in een tijdschrift las. Een hoogleraar die de zesjescultuur die op de scholen heerst hekelt. Altijd alleen maar met de hakken over de sloot net een voldoende willen halen en zo toch een diploma in de wacht slepen en dat dat slecht is voor de toekomst van onze jeugd. Niets nieuws onder de zon, ik ben weliswaar nog niet zo lang van de middelbare school, maar bij ons was het niet anders, sterker nog: een 5,5 is afgerond ook een 6 en daar slaag je toch ook mee? Opeens dringt het besef door dat het eigenlijk precies weergeeft wat ik van onze nieuwe Astra duurtester vind. Degelijke kar, scoort geen onvoldoendes, maar de Astra ontstijgt ook nergens overtuigend de reeds gezette maatstaven. Op dit moment scoort hij met wat goede wil nog een zeven, als je net nieuw bent is dat eigenlijk niet goed genoeg.
Motor voldoet, maar staat zeker niet aan de top van het segment (regelmatige lezers weten wat ik bedoel). Bak schakelt OK, maar niet zo lekker boterzacht als sommige concurrenten. Onderstel is goed, maar ook hier zijn er concurrenten die dat (nog) beter doen. Uiterlijk is wat mij betreft goed geslaagd, maar hij blijft niet heel lang op je netvlies hangen. En als je nu al niet met kop en schouders boven de concurrentie uitschiet, hoe ga je het dan over een paar jaar redden, als de anderen fris zijn en jij zelf de tekenen van ouderdom nog maar ternauwernood kan verhullen? Nu had de Astra moeten schitteren, het feit dat 'ie dat niet doet kon hem nog wel eens lelijk gaan opbreken. Misschien een idee om op school in te voeren, zo'n concurrentiemodel.