Stoute dromen

Citroën CX 20 Pallas
Elke autoliefhebber heeft een lijstje in zijn hoofd met auto's die ooit nog eens aangeschaft (zouden) moeten worden. Het zijn vaak niet de meest realistische auto's. Laat staan dat de potentiële aanschaf een verstandige is. Tenminste, ik kan me niet voorstellen dat iemand een Toyota Corolla uit 2003 op z'n ultieme verlanglijstje heeft staan. Nee, bij deze droomauto's gaat de teller doorgaans pas écht lopen als de aankoop eenmaal een feit is. Achterstallig onderhoud, motorische ellende, een roestende carrosserie, een rottend chassis, dure onderdelen, noem maar op. Maar ja, het hééft wel wat. 'Charme' wordt dat ook wel genoemd. Zo heb ik zelf een zwak voor auto's die allerminst te boek staan als betrouwbaar. In één van mijn droomauto's, een Jaguar XJ van de eerste lichting, heb ik laatst mogen rijden. Een bijzondere ervaring. De geur van doorleefd leer, de aanblik van écht hout en chroom, een tevreden spinnende zes-in-lijn onder de gigantische motorkap; prachtig.
Toch kan ik me nog het beste identificeren met auto's waarmee ik opgroeide. Vanaf eind jaren zeventig in mijn geval. Een van die auto's is de Citroën CX. Waarom weet ik niet precies want mijn vader heeft veel auto's gehad maar verder dan een Eend (volgens mij zijn tweede auto ooit, het enige wat ik ervan weet is dat 'ie ooit de stuurstang brak toen hij ermee door het zand reed) gaat de Citroën-geschiedenis bij ons thuis niet -  de roomwitte Dyane van mijn moeder even niet meegerekend. Ik denk dat ik met de CX hetzelfde heb als mijn vader met de DS. Zo lang ik mij kan herinneren, riep hij al dat hij ooit nog eens een DS zou kopen. Een paar jaar geleden was het zo ver: hij importeerde een gerestaureerde Snoek uit Frankrijk. Ik denk dat hij er nog geen 2.000 kilometer mee had gereden toen hij 'm twee jaar later al weer verkocht. Een gevalletje 'de voorpret is eigenlijk het leukste'. Zonde, dat wel.
Toen ik vanochtend uit het raam keek, stond daar een prachtige zwarte Citroën CX. Een 2.0 Pallas, zo bleek bij nadere inspectie. Hij stond niet te koop. Misschien maar goed ook, want ik weet niet of ik mezelf in bedwang had kunnen houden. Iedereen die ik over mijn liefde voor de CX vertel, verklaart me voor gek. Die een uit esthetisch oogpunt, de ander vanuit een technisch perspectief. En toch komt die CX er. Is het niet vandaag, dan maar morgen.

Lezersreacties (37)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.