Lekker hobbyen met overheidsgeld

Ik had het me zo simpel voorgesteld: de elektrische auto's komen van de auto-industrie, de elektriciteit van de elektriciteitsmaatschappijen, de netwerkbeheerders zorgen voor de benodigde infrastructuur en deze partijen zorgen samen voor een internationale standaard voor stekkers plus een betaalsysteem. De belangrijke punten waar de overheid bij nodig is, zijn op nationaal niveau de eerste jaren fiscale ondersteuning om de verkoop op gang te helpen en op lokaal niveau een soepele afhandeling van vergunningaanvragen om laadpaaltjes te mogen plaatsen. Maar in de praktijk blijkt een hele grote groep subsidiesponzen zich er ook mee te willen bemoeien (van uw en mijn belastinggeld). Zo bleek toen ik anderhalve week geleden op een congres met de naam 'Elektrisch rijden, nu of ooit?' aanwezig was. Het congres werd georganiseerd door Enexis, één van onze grote netwerkbeheerders. Niet geheel verwonderlijk dat juist zij zo'n evenement organiseren, als er namelijk één partij betrokken is bij het welslagen van de introductie van het elektrische voertuig (EV), dan zijn zij het wel. De prik moet tenslotte op de een of andere manier van de centrale bij de auto komen. Er waren kundige sprekers zoals hoogleraar milieukunde Lucas Reijnders en Isao Torii, president van Mitsubishi Europe. Op het congres waren ook verschillende organisaties vertegenwoordigd zoals 'Agenda voor de Veenkoloniën', 'Milieufederatie Drente' en 'Planbureau voor de leefomgeving'. En verder zaten er de nodige beleidsmedewerkers, projectleiders en wethouders in de zaal. Er mocht zelfs een milieuwethouder op het podium zitten. Alleen zijn kennis van zaken was beperkt, zeer beperkt. En hij was niet de enige. Al heel wat provincies en gemeenten blijken bezig te zijn met de elektrische auto. Wat me echter opviel, was dat veel gemeenten niet of nauwelijks over de gemeentegrenzen heen kijken; gewoon lekker druk bezig hun eigen wiel uit te vinden, zonder daarbij te kijken wat er in de wereld speelt als het om internationale standaards gaat of om zelfs maar te weten waar andere gemeentes mee bezig zijn. Gewoon lekker hobbyen, geen idee wat de grote lijnen zijn. Veel verbaasde gezichten toen een aanwezige medewerker van de 'Vereniging van Nederlandse Gemeenten' op de kennisuitwisselingsmogelijkheden van haar club wees. Ronduit kromme tenen toen een ambtenaar uit Zaanstad meldde niet met haar Zaanse Think in Amsterdam te kunnen inpluggen. Dat krijg je dus als je niet af en toe even over de heg kijkt. En ik in m'n naïviteit maar denken dat ze op de diverse gemeentehuizen alleen maar druk bezig waren om een gestroomlijnd aanvraagformulier op te stellen voor een laadpaalvergunning...