Een prent
25
'n Weekendje Berlijn is zeer aan te raden. Gewoon een leuke stad, aardige mensen en in mijn geval goed weer. Toch was de ontvangst niet zo hartelijk als ik had gehoopt, want aangekomen bij het hotel had ik de auto even in een zijstraatje geparkeerd. Eigenlijk voor vergunninghouders, maar een auto met buitenlands kenteken naast een hotel, dát zal; toch wel even kunnen? Eerst even inchecken en dan de auto parkeren, was het idee. Bovendien kon alleen de receptionist toegnag verschaffen tot de parkeergarage.
Teruggekomen bij de auto zag ik al een papiertje achter de ruitenwisser flapperen in de wind. Ja hoor, een prent. Een vloek. Niet te geloven. Nog een lelijk woord. Binnen een tien minuten een bekeuring! Naast het hotel! Ik kon toch niet anders? Een keuring geprint bonnetje. Nog een lelijk woord. Maar ja, regels zijn regels, niet waar.
Ach, aan de andere kant: het hotel vroeg twaalf euro voor de parkeergarage, de Berlijnse politie wilde slechts vijf euro hebben voor mijn overtreding.
Damiaan Hage
Columnist/schrijver
AutoWeek en Damiaan kwamen in 1997 samen. Als student van de School voor Journalistiek bemachtigde hij een stageplaats op de redactie en een kwart eeuw later zijn ze nog steeds onafscheidelijk. Hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij in 2008 voor 8 jaar een overstap maakte naar de motorjournalistiek. Maar z’n hart bleek toch echt bij de auto’s en AutoWeek te liggen, dus in 2016 keerde hij terug op het oude nest. Z’n eerste auto was een knalrode Citroën Saxo VTR en hoewel hij nog altijd een Citroën bezit, is z’n dagelijks vervoer een Skoda Enyaq iV 80. Als hij niet in een van de testauto’s rijdt, natuurlijk.
