Courante praktijken

In de automobielindustrie gebeurt het wel vaker dat een constructeur pottenkijkers probeert te misleiden door een experimentele aandrijflijn in een merkvreemd model te lepelen. McLaren deed het begin jaren 90 met twee Ultima-kitcars om de versnellingsbak respectievelijk de V12-motor van de F1 te testen, Lotus gebruikte ooit een Ferrari 458 om een nieuwe V8 te ontwikkelen. En Jaguar? Dat dumpte de 542 pk sterke biturbo-V6 van de XJ220 supercar gewoon in het bagageruim van een Ford Transit. Die bestelwagen bestaat trouwens nog steeds en doet soms dienst als Repairs & Maintenance Van op het Goodwood Estate. Toen Ferdinand Piëch de ontwikkeling van de W-motoren rond de millenniumwissel aan dr. Sabine Willeke toevertrouwde, stuitte hij op een ander probleem. Binnen de Volkswagen Group bestond er namelijk geen sedan met handbak die het vermogen van zo’n dubbele VR5-motor aankon…

Gelukkig voor Piëch was de BMW E39 M5 toen al in productie. Diens V8 telde weliswaar twee cilinders minder dan de experimentele W10 van Volkswagen, maar de M-versie had wel een zesbak en een chassis dat op veel vermogen was voorzien. Voor Willeke en Piëch zat er dus niets anders op dan zo’n M5 in huis te halen, de V8 eruit te slingeren en stiekem een experimentele motor te implanteren. Door de nauwe hoek van de 5,0-liter W10 paste die netjes achter de dubbele nieren, terwijl de rest van de wagen zo goed als standaard bleef. Alleen het instrumentarium moest wijken voor een racedisplay van Stack, terwijl de asbak op de middenconsole werd ingeruild voor drie extra metertjes (voor oliedruk, olietemperatuur en watertemperatuur) en een noodonderbreker. De BM(V)W E39 M5 W10 was geboren.

Unicum te koop in België

Voor zover bekend werden er drie prototypes van de W10-motor gemaakt, telkens uit aluminium met ongeveer 500 pk en 550 Nm. Ter vergelijking: de V8 van BMW produceerde 400 pk en 500 Nm in de E39, dus die had 25 procent minder vermogen en tien procent minder koppel. Als ingenieur nam Piëch traditioneel deel aan het testwerk en hij was blijkbaar zo onder de indruk van de W10 dat hij een tijd met de omgekatte M5 heeft gependeld. De hele bedoeling van het W-programma was immers om Audi, Volkswagen, Bentley en Bugatti motorisch superieur te maken, ook al zijn de multicilinders steevast nichemotoren gebleven. De 4.0-W8 werd bijvoorbeeld alleen gebruikt in de zonderlinge Passat W8 4Motion, terwijl de 8.0-W16 exclusief voorbehouden was aan Bugatti. De 6.0-W12 werd het vaakst geproduceerd voor zowel Audi, Bentley, Volkswagen als Spyker.

Met al die varianten en steeds striktere emissienormen was er eigenlijk geen behoefte meer aan een W10. De ontwikkeling werd in alle stilte stopgezet, waarna de motoren van de radar verdwenen. Ondertussen is er een onvolledig blok opgedoken bij een Duitse mechanieker die er af en toe over post op Instagram. Je zou verwachten dat de M5-W10 naderhand ook werd ontmanteld, maar dat is dus niet gebeurd. Sterker nog, het unicum verkeert nog steeds in rijdende staat en wordt momenteel in België aangeboden door GDM Motors, een Belgisch-Duitse renstal onder leiding van Guido Dumarey. De West-Vlaamse zakenman en auto-industrieel zou de wagen van Sabine Willeke hebben overgenomen. De prijs wordt in de advertentie niet vermeld, maar zal logischerwijs navenant zijn. En waar je ermee voor het onderhoud moet zijn (bij BMW, bij Volkswagen of bij Bugatti), is al helemaal onzeker. Misschien nog interessanter is de vraag hoe en wanneer München heeft ontdekt dat Koning Piëch een van zijn auto’s had ‘misbruikt’. Dat moet nogal een telefoontje hebben opgeleverd, van het ene Duitse powerhouse naar het andere…