Brits geboender, blije gezichten
Waar ga je nou met een auto naartoe als je echter lekker wilt sturen? Moet het binnen een straal van 350 kilometer gebeuren, dan zeg ik, knal naar de Eifel, en leef je uit op de lekkere stuurwegen rondom de Ring. En als afsluiting van de dag pak je nog even de Nordschleife mee.
Heb je wat langer de tijd ga dan naar de Alpen of de Pyreneeën. Tenminste, dat was tot vorige week mijn advies maar toen maakte ik kennis met de Range Rover Evoque in het schitterende gebied Snowdonia, in Noord-Wales.
Het is er minder steil, maar mooie, vloeiende bochten in plaats van knijpende haarspelden zijn veel uitdagender. Daar kun je met veel hogere snelheden doorheen.
In elk plaatsje (met onuitsprekelijke namen) staat wel een Clio RS op een straathoek. En da's dan nog heel gewoon spul want binnen vijf minuten kwam ik twee Focussen RS, een Golf R, een Ferrari California en een Ariel Atom tegen. Een walhalla voor liefhebbers. Ben je in Duitsland of Oostenrijk lekker enthousiast te keer aan het gaan in de bergen dan levert het boze blikken en wilde armgebaren op. Of erger nog, heftige discussies waarin dan altijd weer die oorlog ter sprake moet komen. In Wales niets van zulke praktijken gemerkt. Eerder goedkeurende duimen.
Voortaan gaan we maar naar Wales, dat links rijden went snel!
Stephan Vermeulen
Coördinator Tests
Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.
