Betere wereld

De Toyota Prius start z'n leven als een onooglijk autootje dat vrijwel iedere automobilist besmuikt de andere kant doet opkijken en de concurrentie van hun stoel laat rollen van het lachen. Zo'n gecompliceerd accupakket op wielen, afgedekt door een suffe koets kan toch nooit wat worden, denkt menigeen aan het einde van de vorige eeuw nog. Hoe anders is dat vandaag. Toyota heeft inmiddels de derde generatie van de Prius gelanceerd, en de auto mag zich in een grote belangstelling verheugen. Het lachen is de critici wel vergaan; de Prius is here to stay! Voor een belangrijk deel valt de toenemende populariteit van de auto natuurlijk toe te schrijven aan diverse belastingmaatregelen die voor degenen die een Prius aanschaffen en berijden gunstig uitvallen. Vadertje staat verlangt geen BPM-afdracht bij de aanschaf van een Prius, en scheldt je bovendien 75 procent van de motorrijtuigenbelasting kwijt. Wellicht dat ook de laatste vijfentwintig procent volgend jaar wegvalt. De staatssecretaris van Financiën heeft namelijk een voorstel daartoe gedaan in de Kamer. Zakelijke rijders hoeven dankzij de relatief lage CO2-uitstoot maar 14 procent van de cataloguswaarde van de Toyota bij te tellen. Je zou dus veel dertigers en veertigers achter het stuur van een Prius verwachten; zakelijke rijders die de auto zonder de stimulerende maatregelen van de overheid waarschijnlijk nooit zouden zien staan. Maar niets is minder waar. Vrijwel alle Priussen die ik tegenkom, worden bestuurd door vooral mannen die overduidelijk de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd zijn. Hoe kan dat? Goed, ook zij behalen voordeel als ze zo'n hybride Toyota bij de dealer bestellen, maar écht goedkoop is een Prius voor de particulier nu ook weer niet. Waarom slaan ze hun pensioentje niet stuk op een aantrekkelijker geprijsde kleinere auto? Die voldoen toch prima in de verstedelijkte gebieden waarin onze senioren zich hoofdzakelijk bevinden en tijdens ritten tussen huis en de golfbaan? Er is keuze genoeg in het B- en C-segment, bijvoorbeeld. En tal ervan leuker om te zien en te rijden dan de Prius ook nog. Bovendien zitten er best wat zuinigheidswondertjes tussen met start/stop-systemen. Ze doen qua verbruik nauwelijks onder voor de Prius, die in onze testpraktijk nog altijd zes liter per honderd kilometer verstookt. Als je zo'n vijf- zesduizend kilometer per jaar rijdt – veel meer zal zo'n krasse knar niet maken op jaarbasis - heb je dus niet persé een Prius nodig. Dat de Toyota onder pensionado's toch zo gewild is, heeft er misschien mee te maken dat ze hun gemoedsrust sussen met de gedachte dat ze een betere wereld achterlaten voor hun nageslacht door Prius te rijden. Aandoenlijke gedachte, toch?