Toyota Prius (2009) - Test

De Toyota Prius wordt bij zijn Europese introductie in 1997 met nogal wat hoongelach ontvangen. Concurrenten roepen geamuseerd om het hardst dat zo'n gecompliceerd accupakket op wielen toch wel nooit wat kan worden. En de suffe koets van de eerste generatie van de Prius helpt 'm ook niet echt vooruit. De Prius lijkt ten dode opgeschreven. Over tot de orde van de dag. Maar dan staat ineens de natuurlijke leefomgeving ter discussie. En wat blijkt: het staat er slecht voor met het milieu, daarvan is menigeen al gauw overtuigd. Onder de indruk van onheilsprofeten als Al Gore, beginnen overheden, eerst in de Verenigde Staten, en later wereldwijd nieuw milieubeleid te maken, met als doel het terugdringen van schadelijke emissies van onder andere auto's. In deze hectische tijd doet Toyota een nieuwe poging de Prius aan de man te brengen, en deze tweede editie komt precies op het juiste moment. In Nederland valt de Prius met z'n neus in de boter doordat-ie dankzij diverse belastingmaatregelen interessant wordt voor vooral de zakelijke rijder. Dankzij z'n lage CO2-uitstoopt van 104 gram per kilometer valt hij in het 14-procents bijtellingstarief. BPM hoeft niet te worden afgedragen, en Vadertje Staat scheldt je als Prius-rijder 75 procent van je motorrijtuigenbelasting kwijt. Fraaie zaken, die de Prius uiteraard voor menigeen aantrekkelijk maken. Het zijn dan ook vooral de belastingmaatregelen waaraan de Prius z'n populariteit te danken heeft. Zonder deze ingrepen van de rijksoverheid zou het model ongetwijfeld een schim van zichzelf geweest zijn. Rijden met een Prius is immers geen onverdeeld genoegen. Oogstrelend kun je 'm niet noemen, z'n weggedrag is niet bepaald concurrerend en de 1,5-litermotor wordt door de elektronische CVT-versnellingsbak al bij de minste of geringste aanraking met het gaspedaal hinderlijk aan het loeien gebracht.

Offer
Maar Toyota is zich bewust van de kritiek op de auto en bewijst met de derde generatie van de Prius dat het die ter harte heeft genomen. Tijdens onze kennismakingsrit met de nieuwe Prius wordt namelijk al snel duidelijk dat je niet langer zo nadrukkelijk een offer hoeft te brengen voor het milieu of je portemonnee door in de hybride Toyota te stappen. De Prius is op alle fronten merkbaar beter geworden. Het is nu een auto waarmee je je niet langer gestraft voelt. Met z'n uiterlijk zal hij nog steeds geen designprijzen in de wacht slepen. Op het oog is er namelijk niet zo heel veel aan de carrosserie veranderd. Maar er is wel degelijk flink aan de Prius gesleuteld. Hij is anderhalve centimeter breder en twee centimeter langer dan z'n voorganger. Da's niet wereldschokkend, maar Toyota heeft toch z'n best gedaan de bewegingsvrijheid hiermee voor de inzittenden te vergroten. Andere maatregelen zijn onder andere een iets hogere daklijn dat vooral de hoofdruimte van de inzittenden voorin doet toenemen en voorstoelen met dunnere rugleuningen. Hierdoor genieten de passagiers op de achterbank meer knieruimte. Eindelijk heeft de Prius fatsoenlijke stoelen, zelfs met elektrisch verstelbare lendensteunen. Ze houden je goed vast in de bocht en ook na langere ritten stap je er fit uit. Het dashboard ziet er fraai uit. Niet alleen vanwege het gebruikte materiaal, maar ook door de vormgeving. De middenconsole is zwevend opgehangen, wat een ruimtelijk effect heeft. Het is bezaaid met knoppen waaruit je onder het rijden lastig wijs wordt. De middenconsole is zo druk bevolkt met bedieningsorganen dat voor de knoppen van de stoelverwarming alleen nog onder de console een plaats rest. Ze zitten er uit het oog, en zijn nauwelijks bereikbaar. Het langgerekte centrale digitale display boven op het dashboard en de head up display in de voorruit verlenen zoveel informatie dat je het tijdens het rijden lang niet allemaal in je kunt opnemen. Het is soms echt zoeken naar de info die je nodig hebt. Toyota heeft z'n best gedaan je zo volledig mogelijk te informeren, maar alle goeie bedoelingen resulteren er alleen maar in dat je door de bomen soms het bos niet meer ziet.

Gestrest
Maar de Prius kán ook heel veel info met je delen. Niet alleen over de werking van de aandrijflijn, maar tevens over de wijze waarop je die kunt beïnvloeden. Het Hybrid Synergy Drive-systeem van Toyota is inmiddels bekend, maar de fabrikant beweert dat het het concept voor het nieuwe model voor negentig procent opnieuw heeft ontworpen. De auto kan maximaal anderhalve kilometer op pure elektrokracht rijden. Da's niet nieuw. Wel vereist het enige oefening om de verbrandingsmotor niet te laten aanslaan. Wel nieuw is dat de Prius een Power Mode en een Eco Mode heeft, die de auto na een druk op de knop respectievelijk een wat sportiever of nog groener karakter geven. In de Eco-stand moet je tragere reacties op het gaspedaal en een minder hard werkende airco voor lief nemen. Indicatoren op het dashboard houden je op de hoogte over in welke modus je rijdt.
In de nieuwe Prius heeft de 1,5-litermotor plaatsgemaakt voor een 1,8-liter motor met 99 pk. De elektromotor waaraan deze is gekoppeld wekt maximaal 82 pk op. Het systeemvermogen komt op 136 pk, en dat zijn er 26 meer dan de vorige Prius kon mobiliseren. Dat de Toyota grotere spierballen heeft gekregen, merk je goed. Tijdens accelereren en op hogere (snelweg-)tempi klinkt de Prius lang niet meer zo gestrest en amechtig als voorheen. Het geloei vanuit het vooronder dat ons altijd zo irriteerde als we vlotjes met het verkeer wilden meebewegen in de Prius, is hoegenaamd verdwenen. De rust aan boord is weldadig. Het onderstel is nog steeds van het comfortabele soort, maar veel meer dan de vorige editie betrekt de nieuwe Prius je bij het rijden. Onderstuur en dreigend gripverlies kondigt-ie nu keurig aan. In de Prius II was het daar ineens; zonder waarschuwing. Volgens Toyota sprint de Prius in een keurige 10,4 seconden van 0 naar 100 km/h. Het verbruik blijft volgens de fabrieksgegevens steken op 3,9 l/100 km.

Voorsprong
De nieuwe Prius maakt op alle fronten stappen voorwaarts, maar niet op het gebied van prijs. De instapprijs van de auto blijft 24.990 euro. Voor dat bedrag biedt het de Comfort Edition aan, die standaard onder meer het Eco Drive Support Monitor, een Head Up Display, Climate Control en een EV-schakelaar voor elektrisch rijden heeft. Ook actieve anti-whiplash hoofdsteunen vóór, ABS met elektronische remkrachtverdeling (EBD), een stabiliteits- en tractiecontrolesysteem en 7 airbags zijn aanboord. De standaarduitrusting van de Comfort Edition is al meer dan voldoende. Maar voor wie meer wil, heeft Toyota achtereenvolgens de Aspiration, de Dynamic en de Executive in het gamma. Een vermeldenswaardige optie voor de Prius is het schuifkanteldak voorzien van zonnecellen, het zogenaamde Solar Roof. Dit levert de airco van de geparkeerde Prius energie om het interieur te koelen.
Deze maand start de verkoop van de Prius. En nog altijd is de hybride concurrentie zo goed als afwezig. En dit geeft de hybridepionier de kans om z'n voorsprong nog verder uit te bouwen. Het gegeven dat staatssecretaris van Financiën De Jager heeft aangekondigd dat voor auto's als de Prius vanaf volgend jaar helemaal geen motorrijtuigenbelasting meer verschuldigd is, zal de hybride Toyota nog eens extra in de kaart spelen.