Aftochtstrategie van het CO2-slagveld

4 april 2008 om 13:55

De theorie dat onze CO2-uitstoot een wezenlijke invloed heeft op een versterkte opwarming van de aarde is een belangrijke motor voor de economie. Het is schrikbarend hoeveel organisaties, bedrijven en instanties er bezig zijn onder de noemer 'klimaat'. Overheid, semi-overheid, adviesorganen, milieubewegingen, maar ook in de meest uiteenlopende uithoeken van het bedrijfsleven; werkelijk overal zijn mensen bezig (die daar ook voor betaald worden en vaak heel behoorlijk) met klimaat gerelateerde zaken. Het is een werkelijk gigantische business waar astronomisch grote bedragen in om moeten gaan. En dat allemaal op basis van een nog steeds niet hard bewezen theorie. Klimaat is pure handel.

Wanneer onomstotelijk bewezen wordt (en dat is nog steeds niet uitgesloten) dat het allemaal niet waar is - dat we als mens met onze CO2-uitstoot helemaal niets in de klimaatmelk te brokkelen hebben - zouden al die mensen die nu hun brood verdienen met hun CO2-gerelateerde werkzaamheden een probleem hebben, alles wat ze doen zou onnodig blijken. Deze mensen hebben dan ook baat bij een wijd verbreid geloof in de versterkte-broeikas-theorie en zullen die leer zo goed en zo kwaad als dat gaat ook in stand proberen te houden. Is het niet vanuit financieel oogpunt, dan wel om geen gezichtsverlies te lijden.

Nu heb ik altijd de indruk dat het veel commissieleden niet uitmaakt in wat voor commissie, raad of ander orgaan ze zitten, als ze maar kunnen vergaderen, hun aanwezigheidspremie opstrijken of in een colofon staan. En ook een autofabrikant zal het uiteindelijk een zorg zijn of de auto's die hij verkoopt een lage CO2-uitstoot hebben, als er maar auto's verkocht worden. Voor al deze mensen, organisaties en bedrijven heb ik een bijna geruisloze aftochtstrategie van het CO2-slagveld: richt de pijlen massaal op het terugdringen van fijnstof, NOx en nog een aantal verbindingen die wél een serieuze bedreiging vormen voor het milieu in het algemeen en de volksgezondheid in het bijzonder.

Als het handig gespeeld wordt is het publiek het CO2-verhaal snel weer vergeten, dat was immers ook het geval met de zure regen en het gat in de ozonlaag. En wanneer de strijd aangebonden wordt om de uitstoot van toxische stoffen terug te dringen, dan kunnen alle groene logo's gewoon gehandhaafd blijven en hoeft er niemand imagoschade op te lopen. Een paar handige PR-bureau's moeten zoiets toch prima kunnen begeleiden?

Cornelis Kit (1971) behaalde in 1996 z’n diploma aan de HTS Autotechniek na het met succes afronden van een afstudeerproject bij NedCar in Born. Na z’n studie kwam hij al snel in de journalistiek terecht. Sinds 1999 is hij full-time autojournalist. Naast de praktische inzetbaarheid van auto’s gaat z’n aandacht vooral uit naar nieuwe technologieën en in het bijzonder naar alternatieve aandrijving. Brandstofcellen, hybride aandrijflijnen, eind vorige eeuw reed hij al met prototypes en nog steeds volgt hij de ontwikkelingen kritisch, sinds 2004 voor de tijdschriften AutoWeek en GTO. Misschien tegenstrijdig, maar z’n warme belangstelling hebben ook klassieke auto’s (veel ‘moderne’ techniek stamt vaak al uit vervlogen tijden) en de autosport (met name de techniek om zoveel mogelijk prestaties uit een druppel brandstof te halen, in wezen hetzelfde wat gebeurt bij het zuiniger maken van auto’s).

Plaats een reactie