Volvo XC90 T8 Twin Engine Polestar - Op de Rollenbank

Daarover is Maarten Bastian, de eigenaar van dit beest, opvallend nuchter: “In de dagelijkse praktijk heb je veel meer aan de aanpassingen aan de automaat. Die schakelt bij een Polestar-versie een stukje sneller dan in de standaard afstemming. Dat is prettig onderweg. Alleen al dat vind ik de extra investering van zo’n duizend euro waard.” Verder moeten we hem natuurlijk even vragen naar de ervaringen met de hybride XC90, want de eerste serie daarvan staat te boek als niet al te best. “Ik heb geen spookverhalen voor je. Deze auto heeft het gewoon altijd goed gedaan.”

DYNOTEST

Vandaag staat de Volvo, volgetankt met Euro 98, helemaal klaar om zijn spierballen te laten zien. “Die benzine tank ik trouwens altijd. Het levert zomaar honderd kilometer extra actieradius op, dus de extra kosten betalen zich wel terug. Ik heb eens gemeten dat hij in vijf seconden van 0 naar 100 km/h sprint. Dat is boven de fabrieksopgave, dus ik denk dat hij bij de meting zijn vermogen wel gaat leveren.” Maar dat is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. De Volvo laat zich door Ghisbert niet foppen en schakelt tijdens de meting de elektro-ondersteuning uit. Eerst denken we aan een technisch falen, maar uiteindelijk gooit Ghisbert het hoge woord er uit. “Hij snapt de dynotest geloof ik niet helemaal. Boven de 180 km/h doet de elektromotor niet meer mee.” Wat hij ook probeert, de XC90 is niet te vermurwen; de ene na de andere foutmelding plopt tevoorschijn. Uiteindelijk komt het zover dat de elektromotor boven de 5.000 tpm niets meer van zich laat horen. En dus moeten we het doen met een grafiek die niet representatief is en waarbij Ghisbert toch echt alle standen heeft geprobeerd. Meer dan 372 pk krijgen we er niet uit. “Maar reken maar dat er nog flink veel meer in schuilt,” vergoelijkt hij. En daar moeten we het deze week dan maar mee doen.