Volvo 850 2.5i 20V Estate (1994)

Met de komst van de 850-generatie is er principieel zó veel aan het traditionele Volvo-concept veranderd, dat een echte vergelijking tussen vroeger en nu bij voorbaat mank gaat. Neem nu bij voorbeeld de dwarsgeplaatste vijfcilinder, die in niets meer herinnert aan de steeds weer verbeterde, maar in feite stokoude viercilinder uit de 240. Ruim dertig jaar geleden begon die krachtbron zijn carriëre als de 60 pk 1600 cc B16 motor in de roemrijke Amazon, groeide uit tot B18 en nog wat later tot B20 en bereikte zijn top in de Volvo 240 met een inhoud van 2,3 liter en een vermogen van 116 pk.
Daar tegenover is deze vijfcilinder van een heel ander ras: 2435 cc, vier kleppen per cilinder, een inlaatspruitstuk met variabel volume, een compressie van maar liefst 10,5:1, een zeer modern motormanagement en een resulterend vermogen van maar liefst 170 pk. Neem daarbij in aanmerking dat die sterke vijfpitter volgens de eisen des tijds de voorwielen aandrijft en we praten over een heel andere auto dan Volvo jarenlang heeft gemaakt.
Uiteraard zijn de verschillen daarmee nog lang niet uitgeput, want tegenwoordig denken we nu eenmaal anders over auto"s dan in de tijd dat de klassieke, stoere Volvo"s van weleer gestalte kregen.
Bij een eerste kennismaking maken vooral de fraai afgewogen rij-eigenschappen en de motorprestaties veel indruk; bijna vanzelfsprekend sporen die aan tot een pittige rijstijl. Met een stationcar ga je meestal wat anders om dan met een gewone personenauto, maar in de 850 Estate moet je je af en toe toch flink inhouden. Want rijtechnisch staat die grote bak eveneens op een hoog peil en vooral in lange, snelle bochten heb je van die forse achterhand weinig last. Iets wat Jan Lammers heeft bewezen door met een Turbo Estate in Engeland te racen. Door de grote holle ruimte achterin ervaar je wel iets sterker dat de vijfcilinder boven de 3000 tpm een heel karakteristiek geronk voortbrengt. Het volume bereikt weliswaar geen storende waarde, maar het klinkt minder intiem en niet zo inspirerend als in de sedan.
Bij het rijden in de stad en uiteraard bij het parkeren ben je je wat meer bewust van de afmetingen van de Estate, maar de ruimhartige beglazing zorgt voor een goed overzicht en de lichte, accurate stuurbekrachtiging maakt het manoeuvreren tot een licht karwei. De bekrachtiger is trouwens mooi aangepast aan het karakter van de auto, want ook op hoge snelheid heb je nog alle controle en laat de 850 Estate precies weten waar hij heen wil. Een belangrijke factor voor het stuur- en weggedrag is overigens Volvo"s Delta-link achter-as, die zich perfect instelt op het ingewikkelde krachtenspel dat zich bij pittig bochtenwerk voordoet. Onder zulke omstandigheden is het altijd prettig om over wat extra vermogen te beschikken en daar heeft de 850 twintigklepper gelukkig geen gebrek aan. De acceleratie van 0-100 geeft daarvoor een goede indicatie; aan de andere kant merk je bij de inhaalsprint van 80-120 dat het loont om tijdig terug te schakelen vanwege de vrij hoge "4" en "5". Voor het benzineverbruik en de rust in het interieur zijn zulke typische snelwegverhoudingen uiteraard gunstig: de metingen voor de brandstofconsumptie en het geluidsniveau bevestigen dat.
Belangrijke bijdragen aan het comfort leveren de goed afgestemde vering en de uitstekende stoelen, die in combinatie met het in twee richtingen verstelbare stuur alle mogelijkheden voor een makkelijke, ontspannen zit bieden. Bovendien is de 850 Estate van vele gemakken voorzien.
Wat de stationcar-eigenschappen van deze Volvo-generatie betreft, kan ons commentaar kort zijn, want aan de makers van de fameuze 240 valt op dit gebied weinig te leren. Belangrijke zaken als de tildrempel, de laadvloer en de diverse combinatiemogelijkheden zijn uiteraard dik in orde en ook de totale vormgeving is zo mogelijk nog harmonischer dan die van zijn voorganger. Een doelmatig accent vormen bijvoorbeeld de in de achterstijlen geplaatste verlichtingsunits: prima zichtbaar in het verkeer en nagenoeg ontkwetsbaar bij het inladen van moeilijke stukken.
Al met al is de 850 Estate een geslaagde, efficiënte en vooral representatieve stationcar, die als consequentie van zijn verzorgde uitvoering en uitrusting behoorlijk aan de prijs is.