Volvo 480 Turbo (1989) - Klokje Rond Klassiek

De eerste eigenaar van deze 480 was een piloot en dan hebben we meteen een link naar de Nederlander Rob Koch, die deels verantwoordelijk is voor het ontwerp en zelf ook piloot is. Liesbeth Prins heeft geen bijzondere band met de luchtvaart of de F16 en koos om een heel andere reden voor de Volvo waar ze dagelijks mee rijdt. “Ik denk dat het door mijn vriend Niels komt. Hij rijdt al heel lang Volvo, dus toen ik in 2021 op zoek ging naar een andere auto ging dat al snel richting Volvo. Tot die tijd reed ik Opel of Fiat. We kwamen al vrij snel uit op de 480 Turbo die ik nu heb. De eigenaar klonk aan de telefoon heel enthousiast. Hij erfde de auto van zijn vader en had niet de ruimte en de tijd om ervoor te zorgen.”

Sommigen zeggen dat 480 geen echte Volvo is

Het onderhoud is echter vanaf het eerste moment goed gedaan. Op de achterbank lag een dikke ordner met documentatie. Liesbeth: “Feitelijk is hij van de eerste eigenaar en hij heeft het originele kenteken uit 1989. Natuurlijk valt er ook wel wat op aan te merken, het is geen nieuwe meer. Maar het totaalplaatje klopte destijds, net als de prijs. Binnen het Volvo-wereldje krijg je weleens opmerkingen als ‘het is geen echte Volvo’, omdat hij in Nederland is gebouwd en er een motor van Renault in ligt. Of iemand die er echt geen verstand van heeft, noemt het een Bassie & Adriaan-auto vanwege de klapkop­lampen. Soms denkt iemand dat het een Honda Civic is. Ik neem het ze niet kwalijk en het bewijst meteen hoe bijzonder de 480 is. Op mijn werk krijg ik alleen maar positieve reacties. Een van de collega’s had zelf ooit een 440 en een ander heeft lang bij Volvo gewerkt. Heel af en toe komt er bij de dealer waar ik werk iemand binnen met de vraag of mijn auto te koop is. Dat bewijst dat er meer liefhebbers zijn zoals ik. In Nederland staan er nog zo’n vijfhonderd op kenteken.”

25.000 kilometer op de 480 gezet in een jaar

Liesbeth reed in ruim een jaar tijd al bijna 25.000 kilometer met haar rode youngtimer: de dagelijkse woon-werkritten en de routes naar allerlei evenementen. Dat zij en Niels actief zijn in het Volvo-wereldje, blijkt overduidelijk uit alle stickers op de 480. Haar instagramprofiel staat in rode letters op de zijruit, het gele plaatje met de steigerende eland mag uiteraard niet ontbreken op de voorspatborden en op de voorruit prijken plaatjes van de Volvo Klassieker Vereniging en van het Nationaal Oldtimer Festival. En dan is er nog dat van circuit Zandvoort, terwijl er achter de achterruit een rallyschildje met een Volvo 142 hangt. “Dat is onze klassieker waar we allerlei ritten en rally’s mee rijden via het jongerenregister van de club”, vertelt ze. “De sticker van het circuit is voor mij het bewijs dat ik daar ook echt heb gereden. Tijdens het oldtimerfeest op Zandvoort in 2022 mocht ik twee rondjes op de baan, dat was geweldig. Misschien komt het doordat ik de Punto gewend ben, maar ik vind hem best snel optrekken. Je zit vanuit stilstand zo op 100 km/h en in het verkeer kan ik goed meekomen. Behalve die keer dat de gaskabel was gebroken. Dat moet je voor lief nemen als je met een oude auto onderweg bent. Daar staat tegenover dat ik geen afschrijving heb en de motorrijtuigenbelasting valt ook mee.”

Op een volle tank haalt zij meestal tussen de vijf- en zeshonderd kilometer, ook dat is te doen. “Oké, een Fiat Panda rijdt goedkoper, maar ik vind dit veel leuker. Naarmate je binnen de club meer mensen leert kennen, weet je ook waar je aan onderdelen kunt komen. Er is iemand die door de jaren heen al heel veel 480’s heeft gesloopt en zo ongeveer alles op voorraad heeft. En sommige dingen zijn gewoon nog nieuw te bestellen.”

Helemaal origineel

Het is duidelijk: Liesbeth kiest bewust voor een auto met karakter. Dat de jaren niet ongemerkt aan de 480 voorbij zijn gegaan, zien we als hij bij Carrec op de brug staat. Hier en daar komen we wel een kritisch plekje tegen. Inderdaad, roest, ook al is het niet heel ernstig. De balk achter de achterbumper was echter zo gaar als boter en is al vervangen door een splinternieuwe. En rood is natuurlijk een lastige kleur bij het verouderen. Vanuit die optiek oogt de Volvo bij een eerste aanblik goed en de originaliteit straalt ervan af. Het interieur heeft de tand des tijds goed doorstaan en vertoont geen in het oog lopende slijtplekken.

Boordcomputer

Het instrumentarium is helemaal te gek. Vooral die semi-digitale, ronde boordcomputer is fascinerend, maar ook de drie extra klokjes – inclusief een meter voor de turbodruk – onder de radio zijn om van te smullen. Het menu van de boordcomputer met zijn zeven functies bedien je simpel met een draaiknop. “Er zit ook nog een leuke, verborgen functie in. Je kiest met de draaiknop voor de functie range, dan houd je de resetknop ingedrukt en schakelt het contact in. Daarna zie je in het schermpje de tankinhoud tot op één tiende liter nauwkeurig. Dat is toch geweldig?”, zegt Liesbeth.

Ondertussen zien we keurmeester Dennis Koldewijn met verontruste blik naar de onderkant van de motor kijken, nadat hij al een kleine plasje olie op de werkplaatsvloer ontdekte. Een stevige motorolielekkage aan de distributiezijde van de motor is de veroorzaker van het leed. Dat is dan ook meteen het enige echte manco, de onderkant is in goede staat. Een week na onze ontmoeting moet helaas de sleepauto er weer aan te pas komen, zo horen we. “De koelwaterslang was geknapt en toen bleek bovendien de koppakking kapot. Dan kan meteen die olie­lekkage worden aangepakt, zodat we dadelijk weer volop kunnen genieten van de 480, op alle meetings en andere evenementen.”

Geschiedenis van de Volvo 480

‘Made in the Netherlands’, vermeldt het bekende aluminium plaatje onder de motorkap. Dat komen we zelden tegen en ook het ontwerp is van eigen bodem. Het is geen geheim dat ontwerper Rob Koch, onder wiens leiding John de Vries begin jaren 80 de 480 ontwierp, grote affiniteit had met de luchtvaart. Voordat hij aan de hts ging studeren, zat Rob twee jaar bij de Luchtmacht en privé vloog hij vaak. Zelf, maar ook als instructeur. Wat we daarvan terugzien in de Volvo 480? Vooral het dashboard, dat we voor het gemak dan maar cockpit noemen. Alle instrumenten en bedieningsorganen zitten goed rond de bestuurder gegroepeerd en de boordcomputer die je door middel van een draaiknop bedient en waarop veel is af te lezen (tot de tank­inhoud in liters toe), was een ware sensatie in 1986, het jaar dat de 480 ES werd geïntroduceerd.

De vierdeurs 440 volgde in 1987. De lijnen zijn totaal anders dan die van de hoekige Volvo’s uit die tijd en zoals bekend is deze auto een vette knipoog naar de fraaie P1800 ES van begin jaren 70. Twee jaar na de introductie kwam de turboversie op de markt, met niet eens zo gek veel pk’s meer dan de normale 1,7, een motor van Renault en bekend uit de 19 en de 21. De viercilinder heeft een vloeistofgekoelde turbo van Garrett, een tussenkoeler voor de inlaatlucht, een oliekoeler en natriumgevulde uitlaatkleppen. Volvo wilde vooral meer en bruikbaar koppel en claimde dan ook dat het maximum van 175 Nm al bij 1.800 toeren beschikbaar is. Het maximale vermogen van 120 pk is niet zo gek veel hoger dan de 109 pk van de ES. Vanaf 1993 is de 480 ook met een 109 pk sterke 2,0-liter motor geleverd. De productie stopte in 1995 bij een tellerstand van 76.375 exemplaren.