Volkswagen Phaeton 5.0 V10 TDI 4Motion (2004)

We reden de versie met dieselmotor. Als bonusvoordeel heeft deze uitvoering standaard aandrijving op vier wielen. De oliegestookte motor die de Phaeton aandrijft, is een V10 van 4.921 cc. De dieselolie wordt met de door VW zelf ontwikkelde pompverstuivertechniek geïnjecteerd, met een pompje voor elke cilinder afzonderlijk. De motor komt aan 313 pk vermogen en heeft bij 2.000 tpm een koppel van 750 Nm. Dus dit is een onvervalste koppelkampioen.
Op dit niveau schakel je niet meer met een 'ouderwetse' handbak, maar gebruik je een zestrapsautomaat, een tiptronic. De Phaeton brengt 2.429 kilo op de schaal en zo komt het dat dieselende topmodel van VW niet sneller dan in 7,9 seconden van nul naar honderd spoedt. De automaat lijkt steeds even te moeten nadenken. Het spreekt vanzelf dat je het reusachtige koppel niet zomaar op de voorwielen kunt loslaten. Daarom heeft de Phaeton permanente vierwielaandrijving en 'rij-dynamische regelsystemen', om te zorgen dat het vermogen goed op de weg komt en de auto onder controle blijft. We hebben het dan over aandrijfslipregeling (ASR), elektronisch sperdifferentieel (EDS) en stabiliteitsprogramma (ESP).

De nadruk ligt bij de Phaeton echter overduidelijk op comfort. Zo is het aan boord van deze Volkslimo opvallend rustig. Bij 100 kilometer constant gaf de geluidsmeter niet meer dan 59,5 dB aan en bij 120 nog maar 61. De rust aan boord wordt door vrijwel niets verstoord. De zestrapsautomaat van de Phaeton schakelt énorm soepel. Hij wisselt niet alleen heel gladjes van gang, hij gaat ook heel snel naar de hoogste versnelling die past bij de snelheid waarmee je rijdt en hij houdt die versnelling heel lang vast.
De Phaeton heeft luchtvering: oneffenheden strijkt hij voorbeeldig glad. Hij ligt rotsvast op de weg en kan bijzonder snel en strak door de bocht. Hij zweeft schijnbaar wrijvingloos voort en z'n besturing werkt licht en exact, maar zeker niet gevoelloos. De Phaeton vertegenwoordigt zonder twijfel een hoge graad van perfectie, maar een rijdersauto is het niet.

Overdadig
In het interieur wordt de perfectie gecombineerd met een overdadig aandoende luxe. Je zit ruim en de riante zetels – met leer bekleed natuurlijk – zijn uitvoerig elektrisch verstelbaar. De diepe glans van het sierhout illustreert het kwaliteitsniveau. We zien chroomgerande meters op het instrumentenpaneel en een forse in chroom uitgevoerde schakelcoulisse. Op het stuur treffen we een grote hoeveelheid knopjes aan, maar schakelaars aan de stuurkolom zijn er ook nog. De middenconsole is voorzien van een flink uitleesscherm dat in combinatie met een aantal druktoetsen en een draaiknop dienstdoet bij een groot aantal functies. Heel opvallend is dat de ventilatieroosters achter sierhouten paneeltjes verdwijnen, wanneer de airco uitgezet wordt.
De Phaeton toont dat het altijd nóg beter kan. Om hem aantrekkelijk te maken als directie-auto, biedt Volkswagen ook een vierzitter aan. Je hebt dan achterin geen bank, maar twee stoelen. Er zijn diverse voorzieningen om het passagiers achterin naar de zin te maken. De tunnelconsole die de twee zetels scheidt, is ongeveer op dezelfde manier gebruikt als het gedeelte voorin. Het spreekt vanzelf dat het met de beenruimte achterin dik in orde is; dat de hoofdruimte toch wat tegenvalt, heeft de aflopende daklijn op z'n geweten.
De Phaeton bevindt zich wat kwaliteit betreft op een bijzonder hoog niveau. Maar het blijft wennen, een Volkswagen als toplimousine.