Volkswagen Passat 1.6 TDI Bluemotion T. Comfortline (2011)

Bij de introductie sprak Volkswagen zelf van een volledig nieuwe generatie Passat, maar net als eerder de Golf heeft deze 'nieuwe' Passat eigenlijk vooral een ingrijpende facelift ondergaan. Uiterlijk is vooral goed gekeken naar vlaggenschip Phaeton en de neus is aanzienlijk strakker getekend dan voorheen. Met vooral veel rechte, horizontale lijnen heeft de Passat het familiegezicht dat we ook op onder meer de gefacelifte Touran, de Polo en de nieuwe Jetta zien. Niet dat de Passat daar veel spannender van wordt, het is en blijft een tamelijk saaie verschijning. Zet je oud en nieuw naast elkaar, dan zie je dat de achterkant wel degelijk flink is opgeknapt.

Het interieur van de Passat is een stuk minder ingrijpend aangepakt. Beter gezegd: er is maar weinig aan gedaan. De lijnen en vormen zijn vrijwel hetzelfde gebleven, maar er zijn wat mooiere materialen en sierstripjes ingezet om de euforie aan te wakkeren. Het meest in het oog springt het analoge klokje centraal op het instrumentenpaneel, dat een klassiek gevoel moet opwekken. De belangrijkste vernieuwing zat hem met name in wat je er op en aan kunt krijgen, in de vorm van diverse gadgets die voorheen alleen in duurdere auto's verkrijgbaar waren. Wel standaard vanaf de Comfortline is een systeem dat via sensoren in de gaten houdt of je niet in slaap valt.

Antidiefstalsysteem

De stoelen bieden een prettige, lage zit en het stuur laat zich ver naar je toe trekken. Wat ons betreft een dikke voldoende voor de zitpositie, maar wie bovengemiddeld lang is, moet misschien toch even proefzitten. Je zit al snel met je benen tegen de onderkant van het stuur. Dat laat onverlet dat je dankzij de lage zitpositie veel hoofdruimte kunt creëren en dat je de stoel over een extreem grote lengte kunt verschuiven. Dat betekent uiteraard wel dat de beenruimte achterin eraan moet geloven. Ook de hoofdruimte houdt daar niet over. Speciale aandacht verdient de antidiefstalbeveiliging van het navigatiesysteem. Exemplaren van dit type werden een tijdje terug met bosjes tegelijk gestolen, omdat ze gemakkelijk uit de auto te verwijderen waren. Volkswagen heeft dat op een wel heel voortvarende wijze aangepakt. Op elke hoek van het scherm zit een metalen bevestigingspunt en over die vier punten past een kluisdeur waar je een olifant mee in coma kunt meppen.

Werkelijk gigantisch is de kofferruimte van de Passat. Die gaat zo ver door, dat je de achterwand nauwelijks ziet en als het op verzwelgen van bagage aankomt, is de Passat dan ook een topper. En als dat nog niet genoeg is, kan de rugleuning van de achterbank in twee ongelijke delen worden weggeklapt; met twee hendels net boven de kofferopening. Het onderstel van de Passat klopt helemaal, maar biedt wel wat weinig beleving. Het is wat stevig, maar voelt niet echt sportief aan. De besturing is zelfs wat zwaar en de auto voelt wat hard aan, maar dat heeft ook te maken met die grote, platte 18-inchbanden. En het is die motor, waarmee je maar amper meekomt, die wat roet in het eten gooit. Zuinig is-ie daarentegen wel. De Passat heeft daarnaast een erg fijn en precies te bedienen zesbak.