Volkswagen E-Crafter - Eerste rijtest

Eindelijk komt het segment van de grote, elektrische bestelauto’s een beetje in beweging. De Volkswagen e-Crafter is er sinds eind vorig jaar, de Renault Master Z.E. en de Iveco Daily Electric zijn er al langer. De eSprinter van Mercedes-Benz, die al in 2016 is aangekondigd, staat echter nog steeds in de wacht; het was eerst de beurt aan de eVito. De meest recente toevoeging betreft de EV-versies van de gouwe-oudjes van PSA, de Peugeot Boxer en Citroën Jumper. Halfbroer Fiat Ducato is er ook elektrisch, maar alleen als lokaal omgebouwd voertuig. Het aanbod groeit dus, want grote, elektrische bestel auto’s zijn zeer gewild: ze genieten de voorkeur van pakketbezorgers.

Uiteraard zouden de chauffeurs veel gemakkelijker uit de voeten kunnen met een handzamere Caddy of Berlingo, maar zij kiezen wijselijk voor bestelauto’s waarin zij niet alleen zo veel mogelijk tegelijk kunnen meenemen, maar die ook stahoogte bieden. Dat elektrische aandrijving voor stadswerk ideaal is, behoeft onderhand geen betoog meer. Hoogstens past nog de aanvullende opmerking dat het territorium van grote, elektrische bestelwagens vanwege hun enorme frontale oppervlak en hoge massa automatisch beperkt blijft tot lokaal verkeer met bijpassende snelheden.

AANPASSINGSVERMOGEN

De e-Crafter die op een erg frisse ochtend bij Pon klaarstaat, blijkt daar niet aan de laadpaal te hebben overnacht. Jammer, want anders had hij de energie voor de voorruitverwarming en het opwarmen van de grote cabine rechtstreeks uit die paal kunnen halen. Nu is daar de eigen accucapaciteit voor nodig. De elektrische kachel functioneert echter prima; de cabine is snel op temperatuur en er is voor de liefhebbers ook nog een krachtige stoelverwarming beschikbaar. Een verwarmd stuurwiel zou welkom zijn, maar is niet verkrijgbaar.

De opgegeven actieradius van de e-Crafter is 173 km volgens NEDC, maar de testauto staat vandaag klaar met een volle accu (capaciteit 35,8 kWh) en toch maar een actieradius van 105 km volgens de boordcomputer. Zou je die waarde in een Crafter TDI van het display aflezen, dan zou je rap op zoek gaan naar een tankstation.

De rit voert van Leusden naar het centrum van Amersfoort, waar blijkt dat het rijden toch meer aanpassingsvermogen vergt dan gedacht − het referentiekader is in dit geval een Crafter TDI met automaat, als meest vergelijkbare optie. Gas loslaten betekent in de e-Crafter dat de grote bestelauto sterker vertraagt dan verwacht. Op zich is dat prima, want daardoor wordt kinetische energie teruggewonnen en in kostbare extra kilometers rijbereik omgezet. Uitrollen richting een rood verkeerslicht betekent echter dat je soms wat ‘gas' moet bijgeven om niet te vroeg stil te vallen − een vreemde gewaarwording en ook niet zo prettig om mee bezig te moeten zijn.

Het is een gemiste kans dat de mate van recupereren niet is te manipuleren, terwijl de techniek bij VW wel degelijk voorhanden is − zie de e-Golf. Verder zijn er geen verschillen; de grote bestelauto is gemakkelijk handelbaar en licht te bedienen. En gelukkig heeft VW ervoor gekozen om alle mogelijke veiligheidssystemen standaard op de e-Crafter te leveren, zoals de ‘side protection’, een systeem van langs de flanken geplaatste sensoren, die detecteren of er zich obstakels of andere verkeersdeelnemers naast de auto bevinden − belangrijk voor een ‘stadsauto’.

VERBRUIK NEUTRAAL

De e-Crafter is niet bedoeld voor de snelweg, maar niettemin proberen we hem daar toch even uit en blijkt dat de kilometers actieradius inderdaad als sneeuw voor de zon verdwijnen. Accelereren gaat met het koppel van 290 Nm snel genoeg om soepel te kunnen invoegen. Opmerkelijk is dat de koppelwaarde lager is dan zelfs bij de zwakste dieselvariant van de Crafter; bij de 2.0 TDI’s is er keuze uit 300, 340 en 410 Nm. Meestal zijn de verhoudingen precies andersom. De topsnelheid van de e-Crafter is begrensd op 90 km/h, een vaartje waarmee je goed kunt meekomen op de rechterrijstrook, zonder het vrachtverkeer te hinderen.

Inclusief het eerdere stadswerk arriveren we met nog 78 kilometer in de accu bij een snellader van FastNed, waar 10 minuten aan het dikke 50 kW-snoer 1,5 kWh extra in de auto brengt. Dat komt neer op 10 kilometer aanvullende reikwijdte − meer tijd willen we er nu niet aan besteden. Op de landelijke route terug naar vertrekpunt Leusden, met snelheden tot 70 km/h, is de e-Crafter helemaal in zijn element. De verbruiksmeter schakelt geregeld tussen uitersten van +40 en -40 kWh/100 km (het gemiddeld opgegeven verbruik is 21,5 kWh/100 km), zodat het versnellen en afremmen per saldo een neutraal verbruik oplevert − een utopie in een benzineof dieselauto. Overheersend bij de ervaring met de e-Crafter is de van elektrische auto’s inmiddels kenmerkende, rustgevende rijbeleving − op het sterke recupereren na. Vooral de stilte ten opzichte van de dieselversies is frappant; de e-Crafter is zodoende een rustpunt in de drukte van alledag.

Bij terugkeer in Leusden meldt de boordcomputer dat de auto nog energie over heeft voor 67 kilometer, terwijl de rit 61 km besloeg. Dus: 67 + 61 = 128 kilometer, wat 23 kilometer meer is dan de auto bij vertrek in petto had. Haal daar de 10 ‘getankte’ kilometers vanaf en je komt alsnog positief uit. Een aardige gedachte.