Volkswagen Corrado VR6 (1994)

Al sinds het bestaan van de Golf heeft Volkswagen een sportieve coupé in het programma, die daar zeer nauwe verwantschap mee vertoont. De Corrado werd vooraf gegaan door twee generaties Scirocco en kwam vier jaar geleden op de markt. De toch wat grotere Scirocco-opvolger werd aanvankelijk in ons land geleverd met de G60-motor. Een speciaal door de Duitsers ontwikkelde mechanische compressor met G-vormig binnenwerk zorgde voor veel power. Inmiddels is die G60 opgevolgd door een minder sterke 16V, een krachtiger VR6 en een eenvoudiger model met gewone tweeliter motor, zodat er nu drie verschillende Corrado's zijn.

Bijzondere zespitter
De motor, die dwars tussen de voorwielen van de Corrado staat, is een bijzonder exemplaar. Hij houdt met een heel kleine blokhoek het midden tussen een V-motor en een lijnmotor. Hij heeft slechts één cilinderkop en is daardoor heel compact en stijf. Doordat de cilinders niet precies achter elkaar staan, kon er ook in de lengte ruimte worden gewonnen, waardoor de zescilinder dwars voorin past. Het is niet dezelfde motor als die van de Golf VR6; hij heeft 69 cc meer inhoud. Daarmee brengt hij het tot een vermogen van 190 paardekrachten en het koppel piekt op 245 Nm. Het is een soepele en krachtige machine, die boven de 4000 toeren een prachtig diepbruine uitlaatroffel heeft.
Eigenlijk zou deze auto standaard een schuifdak moeten hebben, want met open dak is het pas echt genieten van die prachtige roffel, zo bleek. Trekken doet de VR6 natuurlijk ook wel een beetje; vanaf 1500 toeren zijn er emmers vol trekkracht beschikbaar. Je voelt al onmiddellijk dat dit een heel snelle auto is. Klopt ook, want de sprint naar 100 km/h vergt slechts 6,9 seconden en hij krijgt er pas bij 235 km/h genoeg van. We trapten hem dan ook geregeld flink op zijn staart en kruisten met tussen de 170 en 210 km/h door Duitsland. Als dan bij de pomp blijkt, dat je gemiddeld 9,4 kilometer ver bent gekomen per liter, dan stap je weer heel tevreden in voor nog meer kilometers.
Als bestuurder heb je het in deze auto prima naar je zin. De Duits-stevige kuipstoel met forse zijsteunen houdt je ook in snel genomen bochten goed op je plaats. Met een lengte van 1,81 meter en een schuifdak aan boord zit je heel laag in de Corrado.
Zo laag, dat uitstappen minder vanzelfsprekend gaat dan je gewend bent. Je kijkt uit over een compleet dashboard met boordcomputer en de machtige bolling van de motorkap. Met een klein leren stuur geef je de bij volgas duidelijk onderstuurde Corrado nauwkeurig je commando's door. Bij flink gassen op ongelijk wegdek moet je wel oppassen, omdat er dan wel eens verminderde tractie optreedt. Even het gas liften en alles gaat weer zoals gepland. De vering is een mooi compromis tussen plankhard en uiterst comfortabel. Schakeling en koppeling werken gewoon zoals je verwacht. De door ABS geassisteerde remmen voldoen ook prima. Dik voor mekaar allemaal.

Geen ruimtewonder
In een sportcoupé moet je natuurlijk geen zeeën van ruimte verwachten. Voorin heb je, mits niet extreem lang, voldoende bewegingsvrijheid. Op de tweepersoons achterbank (in delen neerklapbaar) is de beenruimte goed te noemen, maar als je langer dan 1,70 meter bent, zit je met je hoofd klem tegen het dak. De afmetingen van de via een derde deur met hoge drempel bereikbare kofferbak stellen niet teleur. Handig detail is de gevarendriehoek, die in de rugleuning van de achterbank zit weggewerkt; de EHBO-doos past in de middenarmsteun achterin. Verder biedt de Corrado voldoende bergvakjes voor klein grut.

Conclusie
Volkswagen heeft met een Corrado VR6 een aantrekkelijke sportcoupé in het programma. Het is gewoon jammer dat deze auto ruim zeventigduizend gulden moet kosten. De standaarduitrusting is voor dat geld niet overbemeten en er zijn nog snellere concurrenten te krijgen. Dat maakt de positie van deze snelheidsduivel een beetje problematisch en derhalve exclusief.