Van bloemistenbus tot V6-monster: Daan bouwt ultieme T3 én ook nog Subaru-Porsche 356

HAD: viercilinder, diesel, 50 pk
HEEFT: V6, 2.9 liter, 295 pk

HAD: viercilinder, 1.3 liter, 35 pk
HEEFT: viercilinder 2.5 liter, 175 pk

Elke auto kan altijd nog leuker!

Voor vrijwel elke leuke auto geldt dat het altijd leuker kan. Meer pk’s, mooier geluid, betere ophanging, bredere banden en een mooier jasje. Alleen betekent ‘leuker’, meestal ook ‘duurder’ en daardoor vaak ‘onbereikbaar’. Behalve als je Daan Nieuwenhuis heet. Hij werd 55 jaar geleden geboren met een spreekwoordelijke steeksleutel in zijn knuistjes. Hij vertelt hoe hij als jochie zijn ouders soms tot wanhoop dreef: “Ik wilde altijd weten hoe dingen werkten. Dus trok ik thuis koelkasten en tv’s uit elkaar om te zien hoe het er vanbinnen uitzag. Toen ik ouder werd begon ik te sleutelen aan Zündappjes, geïnspireerd door mijn opa die veel aan motorfietsen sleutelde. Zodra ik mijn rijbewijs haalde gingen mijn auto’s voor de bijl. Ik heb een aantal C-Kadetts gehad, en die oude Opels, dat is net Lego. Een andere achteras onder zo’n Kadett zetten was een makkie, en een tweeliter-blok uit een Rekord erin lepelen ook. Daar heb ik niet alleen veel van geleerd, bij de stoplichten was ik ook het mannetje want ik trok de stenen uit de straat. Dat is leuk als je een jaar of 18 bent.”

Daan is nog niet klaar na zijn Volkswagen T3 en Porsche 356 Speedster replica

Enkele decennia later is Daans liefde voor techniek nog springlevend. Het leidde tot twee heel bijzondere auto’s, die hij koestert en die hij waarschijnlijk nog jarenlang blijft aanpassen en verbeteren. “Ik ben nog niet klaar”, zegt hij, als hij zijn Volkswagen T3 en Porsche 356 Speedster replica laat zien. Aan de Volkswagen is weinig meer origineel, en de Speedster, die op een Volkswagen Kever gebaseerd zou moeten zijn, is inmiddels voor een deel Japans.

Het begon met een offroadbuggy

Maar dit verhaal begint met een offroadbuggy die Daan jaren geleden eigenhandig bouwde: “Een prachtig ding, met een 2,2-liter motor van Renault, de bak van een Transporter en pneumatische vering. Dat ding kon meer dan ik durfde, bij het stoplicht kon-ie wheelies maken en offroaden was een belevenis. We waren een keer op een buggyevenement, waar mijn vrouw en ik in een tentje sliepen. Toen viel er een dronken vent over onze tent, hij landde bovenop mijn vrouw. Daarom wilden we graag een campertje, en dat werd dus die T3.”

Transporter deed dienst bij bloemist

De Volkswagen Transporter van Daan begon zijn leven in 1984 als bescheiden 1.6-diesel, in dienst van een Limburgse bloemist die zijn bus bestelde met aan weerszijden een schuifdeur. Na zijn werkzame leven belandde de VW bij een eigenaar die besloot er een sterkere 1.9 turbodieselmotor in te hangen. Daan zag meteen een kans, en verving die voor een state-of-the-art 1.9 TDI. Met die motor aan boord gingen Daan en zijn vrouw met de bus op vakantie naar Griekenland. Hoewel dat prima beviel, zag Daan meer kansen: “De TDI liep lekker en de bus was belastingvrij, maar door een verandering in de wet zou ik de volle mep aan belasting – voor een diesel – moeten betalen. Daarom wilde ik de TDI vervangen voor een benzinemotor. Maar dat moest dan natuurlijk wel wat leuks zijn. Twee cilindertjes erbij bijvoorbeeld, en wat meer vermogen.”

2,8-liter V6 uit een Passat

Daan wist al dat de T3 in Zuid-Afrika kort is geleverd met een vijfcilindermotor achterin, dus hij zag een kans en kocht een Volkswagen Passat. Een Passat? Jazeker, want die werd halverwege de jaren 90 geleverd met een fijne 2,8-liter V6 (met 5 kleppen per cilinder) aan boord. “Die motor heb ik gereviseerd in de woonkamer van ons oude huis. Als ik niet aan het werk was legden we er een kleedje overheen. Stond best leuk.”

Opels en Volkswagen zijn net Lego

Zo’n motor in een T3 hangen is geen sinecure, tenzij je Daan heet: “Opels zijn net Lego, maar dat bleek dus ook voor Volkswagens te gelden”, grijnst hij. “De prise-as van de TDI heb ik laten zitten, maar daarvoor moest ik wel de bak aanpassen. Het dubbelmassavliegwiel van de koppeling bleek niet goed te passen, de ruimte ontbrak, dus moest ik een spacer plaatsen. Maar verder lukt het goed, en nu heeft mijn bus dan eindelijk de krachtbron die hij verdient. Dit rijdt zo smeuïg dat ik niet begrijp dat de T3 nooit met zo’n motor is geleverd. Dat originele dieseltje, met 50 pk, kun je je voorstellen dat je daarmee als bouwvakker je zware trailer moest trekken, dag in, dag uit?”

V6 ook nog voorzien van supercharger

Die verdiende motor voorzag Daan trouwens later nog van een supercharger: “Ik had ervaring met turbo’s, maar ik vond het interessant om te zien hoe een supercharger met drukvulling werkt. Die superchargers zijn erg duur, maar ik vond een tweedehands set. Die heb ik zelf gereviseerd, gestraald en de rotors gecoat, verder was het een kwestie van plug en play. De vermogenswinst is aanzienlijk en het geluid is geweldig. Als je op het gas gaat, dan brult hij als een beest.”

RVS-uitlaat

Daan hield het, bijna vanzelfsprekend, niet bij de motor. Zo bouwde hij een compleet nieuw RVS-uitlaatsysteem – “gewoon, op de oprit” – met dubbele dempers en rechte pijpen. Vervolgens voorzag hij de bus van een modern Climatronic-systeem en van een entertainmentsysteem dat werkt via een Nexus-tablet. Toen hij de bus bij de RDW aanbood voor een herkeuring was de keurmeester binnen vijf minuten klaar, wat alles zegt over Daans technische kunde. Zelf blijft hij bescheiden: “Het is gewoon een leuk ding geworden, een wolfje in schaapskleren. Alleen de kenner ziet de schijfremmen rondom en de dubbele uitlaten en vermoedt dat het iets speciaals is. Onderweg krijg ik heel veel dikke duimen, dat is wel leuk.”

356-replica

Toch had Daan niet genoeg aan zijn wolf-in-schaapsklerenbus. Er bleef altijd iets kriebelen: “De Porsche 356 vind ik de mooiste auto ter wereld, samen met de 911. Maar de 911 die ik zou willen – een ’69-er – kost minstens anderhalve ton. Een 356-replica sprak me altijd wel aan. Ik wist dat de wet in 2016 zou worden aangepast, waardoor je zo’n replica niet meer op een ingekort Keverchassis kon bouwen zonder individuele keuring. Gelukkig kon ik op de valreep nog een buggy met kenteken kopen die als basis voor mijn replica kon dienen.”

Dat Daan niet van clichés houdt was al duidelijk, en ook voor zijn 356-replica had hij een heel eigen plan. Vaak zijn die replica’s gestoeld op oude, solide maar weinig spectaculaire VW-techniek. Dat, dacht Daan, kan Subaru beter: “Die Japanse techniek is betrouwbaarder en zuiniger, dus op de lange termijn een stuk goedkoper. En nog veel leuker ook.”

2,5-liter boxer uit Subaru Outback

Hij zette zijn zinnen op een 2,5-liter blok uit een Subaru Outback. Dat is zonder meer een fijne en beresterke motor, maar hij stuitte meteen op een probleem: “Ik vond ze alleen als automaat, vaak met vier ton of meer op de klok. Na heel lang zoeken vond ik er eentje met 180.000 kilometer mét handbak, en ik wilde persé een handgeschakelde bak. Dus heb ik de vijfbak van een Impreza erbij gekocht. Daarmee had ik meteen de grootste uitdaging te pakken, want omdat de motor in een 356 achterin ligt moest ik alles in feite omdraaien. Omdat er op de originele bak een kruipversnelling zit, op de ingaande prise-as naast het differentieel, kun je het differentieel niet omdraaien, dus moest ik van twee versnellingsbakken één bak maken. Dat was een flinke uitdaging.”

Niet dat Daan zenuwachtig wordt van één flinke uitdaging. Hij zette de Subaru-techniek naar zijn hand, en kreeg er een ‘megarelaxte en comfortabele’ Speedster voor terug. Die heeft trouwens ook nog een heel andere kant, vertelt Daan: “Tot 3.000 of 3.500 toeren hoor je de uitlaat niet echt. Maar daarboven? Dan krijg je een heel orkest te horen.” Dat orkest wordt vormgegeven door een puike Simons-demper, en door een lengteverschil in de uitlaatpijpen: “Ik had niet gedacht dat er zo’n supergave roffel uit zou komen, maar dus toch. Iedereen die het hoort krijgt een brede glimlach op zijn gezicht, zelfs van motorrijders krijg ik onderweg duimpjes!”

Om zijn eigen brede glimlach nog wat breder te maken monteerde Daan Monroe-dempers. Airride was nodig om de Speedster de drempel van zijn garage over te krijgen, en ook daar ging Daan uiteraard niet over één nacht ijs: “Het originele systeem, afkomstig van Monroe, paste niet. Ik heb speciale balgjes gekocht waardoor het wel lukte. Van ‘coilover’ is nu geen sprake meer, maar ik win wel 12 centimeter rijhoogte. De Speedster slaapt dus lekker binnen.”

Achterremmen van een Daihatsu Cuore

Alsof het de normaalste zaak van de wereld is vertelt Daan ondertussen hoe zijn Subaru-motor gebruik maakt van penbobines uit een Toyota Yaris en een zelfgebouwde dynamosteun en een custom-made radiateur. In de kachelunit, die hij ook zelf maakte, verwerkte hij zelfs delen van een afzuigkap: “Een Bosch geloof ik, weet ik niet meer zeker.” De snelle bochtjes rondt Daan met dank aan een stuurhuis dat zijn origine vindt in een Volkswagen Polo en stoppen doet hij met de achterremmen van een Daihatsu Cuore. Hij heeft gewoon veel plezier in de jacht naar de juiste set-up en maakt alles wat hij nodig denkt te hebben: “Ik wil de motor voorzien van ITB’s uit een BMW-motorfiets, en ik heb een eigen Speeduino-ECU gebouwd. In principe zou ik de motor fly-by-wire kunnen maken, wie weet is dat nog mooi. Nee, ik ben zeker nog niet klaar. Ik heb een mooi duo, maar het kan altijd nog mooier, en nog beter. Dat verdienen ze toch?”