Test: Tesla Model Y Performance

Een vastloper in je hersenen, zo kun je vol accelereren in de nieuwe Tesla Model Y Performance het beste omschrijven. Voor € 4.010 krijg je van Tesla namelijk niet alleen 21 inch wielen, een verlaagde rijhoogte en een sportief uiterlijk, maar ook een vermogensupgrade die de toch al niet langzame Model Y Long Range verandert in een waar sprintkanon. De twee elektromotoren zetten de elektrische SUV met zoveel kracht in beweging, dat het echt even duurt voordat je hersenen de realiteit weer hebben ingehaald. Langer in ieder geval dan de vier ronde seconden die de sterkste Model Y nodig heeft om de 100 km/h op onze meetapparatuur te registreren, want pas bij 130 dringt het besef door dat de test zo wel mooi is geweest. Vooral omdat Tesla een van de weinige merken is die z’n elektrische auto’s niet begrensd op een enigszins acceptabel tempo. Nee hoor, met de Model Y Performance kun je met voldoende ruimte 250 km/h aantikken.

Zelfbeheersing, dan 450 kilometer

Al weten we uit ervaring dat er van de actieradius dan niet zo gek veel overblijft. Gebruik je het volledige vermogen echter met enige mate van zelfbeheersing, dan is het ook best mogelijk om met de Model Y onder de 20 kWh per 100 kilometer te blijven en dat betekent dat de Tesla in de praktijk rustig 450 kilometer ver komt. Helemaal niet gek voor een SUV die zulke enorme stappen kan zetten.

Recupereren

Over de elektrische aandrijflijn an sich valt dus niet zo heel veel te klagen. Wat wél jammer is, is dat Tesla niet voorziet in een mogelijkheid om de mate van recupereren bij gas los te regelen. Bij volledig losgelaten gaspedaal vertraagt de Tesla, mits de batterij niet helemaal vol zit, dus altijd vrij fors om zoveel mogelijk kinetische energie om te zetten in elektriciteit. Dat werkt in de regel prima, want zo heb je het rempedaal eigenlijk alleen nog maar nodig in geval van nood, voor de rest bepaal je het tempo door meer of minder druk op het gaspedaal. Alleen zou het in een Performance-versie zomaar eens voor kunnen komen dat je wat sneller een bocht om wil en dan zou het fijn zijn als er ook een stand was waarin de auto bij gas los wat minder enthousiast vertraagt, zodat je de auto met het rempedaal kunt moduleren. Voor een Long Range is dat allemaal niet zo’n breekpunt, in deze Performance vinden we het wel een gemis.

Niet overtuigend

Helaas zet bovenstaande een beetje de trend voor de rest van de auto. De Model Y neemt de hyperdirecte besturing over van de Model 3 Performance, alleen komt het in de grotere, zwaardere maar vooral hogere SUV minder goed tot z’n recht. De eerste reactie bij insturen is namelijk vliegensvlug, maar omdat de massa zich daarna aanzienlijk nadrukkelijker laat gelden door het hogere zwaartepunt, voelt het geheel niet helemaal in balans. Alsof de auto altijd een fractie achterloopt bij de besturing. Daarbij is de demping wel erg straf, waardoor met name de achteras wat moeite heeft met het absorberen van slecht wegdek in een snel genomen bocht. En snel gaat het, want ondanks het feit dat de Model Y minder goed op de weg ligt dan de lagere 3, kan het als het moet wel degelijk heel erg hard. De aanzienlijke massa ligt laag en centraal, waardoor onder- of overstuur lang uitblijft.

Model 3 Performance overtuigender

Gaat het uiteindelijk echt te hard, dan grijpt altijd het ESP in, net als het recupereren valt ook dat niet in te stellen. Jammer, want daardoor blijft echte speelsheid uit, terwijl je de achterste elektromotor in eerste instantie echt wel even wat harder voelt duwen waardoor de achterkant in beweging wil komen. Zo overheerst toch het gevoel dat de Performance weliswaar veel kan, maar het totaalpakket bij lange na niet zo overtuigend is als de Model 3. Tel daarbij op dat het comfort op de 21 inch wielen ook al niet overhoudt en de meerwaarde van de Performance ten opzichte van de Long Range wordt beperkt tot de belachelijke sprintcapaciteiten.

Betere kwaliteit

Toch vallen er tijdens de test ook een aantal zaken in positieve zin op. De bouwkwaliteit van het interieur is bijvoorbeeld wederom een stapje vooruitgegaan en ook de geluidsisolatie lijkt weer wat beter voor elkaar. Windgeruis wordt pas ruim boven de 100 nadrukkelijker aanwezig en de naden tussen de diverse panelen zijn minder groot en recht. We zagen het al bij de eerste echte facelift van de Model 3 en de verbeteringen zetten op dat vlak dus nog altijd door. Daarbij heeft de Model Y nog altijd een van de fijnste touchscreens op de markt, ondanks het gebrek aan Carplay-ondersteuning. Het is enorm snel en hoewel we niet zo’n fan zijn van het minimale aantal fysieke toetsen, zorgt dat ervoor dat de bediening doorgaans vlekkeloos verloopt. Een goed werkende en snelle smartphone app maakt het multimediafeest compleet. Wel jammer dat de Performance geen sportstoelen krijgt, de gemonteerde exemplaren houden je bij het beter bochtenwerk niet voldoende vast, waardoor je over het zitvlak glijdt. Wel laat de zitpositie zich goed instellen en het ruimte-aanbod is echt enorm. De auto mag door z’n hoogte dan smal lijken vanuit sommige hoeken, in werkelijkheid heb je een lel van een SUV waar dan ook enorm veel inpast. Dankzij de frunk wordt er bovendien geen kostbare bagageruimte ingenomen door een rondslingerende laadkabel.

AutoPilot

Uiteraard is de Model Y tegen meerprijs leverbaar met de meest uitgebreide variant van Tesla’s AutoPilot. Die houdt de auto niet alleen strak tussen de lijntjes en op gepaste afstand van z’n voorganger, maar kan ook semi-autonoom van rijbaan wisselen en met ingeschakelde navigatie zelfs voorstellen doen voor welke afslag of rijstrook er genomen moet worden. Met wat de auto kan loopt Tesla dus nog altijd in de voorhoede. Hoe de auto dat vervolgens doet, maakt helaas wat minder enthousiast. Het wisselen van rijstrook gaat, ondanks dat je als bestuurder altijd moet bevestigen dat het kan, bijzonder twijfelend en de Model Y wil met alle geweld precies in het midden van een rijstrook rijden. Probeer je dat een beetje bij te sturen omdat er bijvoorbeeld een vrachtwagen wel erg dicht aan de andere kant van het lijntje rijdt, dan schakelt het systeem meteen uit. Je doet het op Tesla’s manier, of helemaal niet lijkt de boodschap. En op veel vlakken heeft Tesla ook de voorsprong om er zo in te staan, het Supercharger-netwerk blijft bijvoorbeeld een onvolprezen voordeel en de efficiëntie en laadsnelheid van Tesla zijn nog altijd van het hoogste niveau. Maar daar kun je ook van profiteren met een Model Y Long Range. En de Performance weet daar wat ons betreft niet voldoende aan toe te voegen.