Test: Polestar 4 - Hard vooruit zonder achterruit

Maar eerst: hoe zit het ook alweer met de nummering?

Er zijn meer merken die hun auto’s nummeren; denk aan BMW, Mazda en Citroën. Al die merken kiezen voor een opbouw van klein naar groot. Hoe hoger het nummer, des te hoger het segment waarin de auto zit. Polestar nummert op geheel eigen wijze op volgorde van introductie. De Polestar 1 was er eerst, daarna kwam de veel kleinere 2, binnenkort komt de grote SUV Polestar 3 en de 4 komt dus als voorlopig laatste, en past met zijn fomaat tussen de 2 en de 3. Een 5 en 6 zijn trouwens ook onderweg.

Waarom heeft de Polestar 4 geen achterruit?

Het ontwerpteam wilde een auto maken die een lange, lage coupélijn zou hebben. Funest voor de hoofdruimte van achterpassagiers, tenzij de kromming van het dak verder naar achter wordt geplaatst. Nadeel is dat je dan door een achterruit bijna niets ziet. Ook niet in de binnenspiegel, een probleem dat we herkennen van de Volvo C40, trouwens. Maar de regels schrijven voor dat wanneer je een ruit hebt, je een minimale hoeveelheid van de weg achter je moet kunnen zien. Heb je geen ruit, dan gelden die regels niet en dat was de vrijbrief voor het designteam om een auto te maken zonder achterruit. Het ideetje werd trouwens getest op de Polestar Precept concept-car en de Polestar 4 is vanaf het begin ontworpen zonder achterruit. 

Wat merk je daarvan tijdens het rijden?

In gewoon verkeer merk je er eigenlijk niets van. Doordat je een groot panoramadak hebt is het in de auto behoorlijk licht en je kijkt achter je via een digitale binnenspiegel. Die vraagt wel wat gewenning, omdat je ogen wat langer nodig hebben om te focussen op het beeld. We hebben alleen op klaarlichte dag gereden, dus hoe het is in het donker met slecht weer, dat is gissen. Maar eigenlijk vergeet je heel snel dat je met een ongewone constructie onderweg bent.

Wel even wennen is achteruit rijden. Bij moderne auto’s zie je doorgaans door de dikke raamstijlen en vette hoofdsteunen als niet heel erg veel over je schouder, maar je bent misschien van nature toch geneigd het te doen en de afstand tot obstakels in te schatten. In een Polestar 4 moet je volledig vertrouwen op de 360-gradencamerabeelden op het grote display. Dat is prima te doen, maar reken op wat gewenningstijd om je goed te leren oriënteren. En als je toch wat onzeker bent om tussen toeterende Parijzenaars een krap parkeervak in te draaien, kun je eventueel de parkeerhulp het werk laten doen. 

Hoe rijdt het?

De auto heeft een zekere funfactor. Hij is lichtvoetig, stuurt met veel gevoel en ligt neutraal op de weg. Vergeet niet dat de Polestar 4 een wielbasis heeft van bijna 3 meter en minimaal 2.200 kg weegt. Er is gezocht naar een mooie balans tussen sportief en comfortabel, en die is gevonden. Dan hebben we het in eerste instantie over het standaardonderstel. De Single Motor heeft 272 pk en daarmee is hij vlot, maar zeker niet pijlsnel. De Dual Motor heeft dubbel zoveel vermogen en dat geeft een heel andere beleving. Op de Dual Motor is nog een Performance Pack verkrijgbaar met een Polestar Engineered-chassis, dat tot beduidend meer in staat is. Dan is hij een stuk straffer geveerd, de besturing nog wat scherper en lijkt er nog wat van het gewicht af te vallen. Later dit jaar zullen we de auto nog veel uitgebreider rijden en dan kun je een meer complete rijindruk van ons verwachten.

En hoe is het dan op de achterbank?

Over de beenruimte zullen nauwelijks klachten ontstaan, want die is er zat. De achterbankleuning is verstelbaar naar smaak, maar het is wel jammer dat je wat met opgetrokken knieën zit. Het is een euvel dat kenmerkend is voor veel EV’s met platte interieurvloer. 

Als hij dan tussen de Polestar 2 en 3 in zit, wat zijn dan zijn concurrenten?

Polestar-CEO Thomas Ingenlath is tegenover AutoWeek allerminst bescheiden in het noemen van in ieder geval één tegenstrever: “de Porsche Macan."