Test: Nissan Qashqai

In 2007 betreedt Nissan een nieuw marktsegment: dat van de cross-overs, auto’s die het midden houden tussen de vertrouwde middenklasse en de op dat moment snel aan populariteit winnende compacte SUV. Die eerste cross-over is de Qashqai, die zich snel weet op te werken tot een vaste waarde binnen het Nissan-gamma, net als vanaf 2014 de tweede generatie.

Inmiddels heeft Nissan een compleet nieuwe derde generatie gepresenteerd, gebaseerd op de laatste variant van het binnen de Renault-Nissan-alliantie bekende CMF-C-platform. Dat kennen we onder andere van de Renaults Mégane en Kadjar en zien we straks ook terug bij de nieuwe, hier nog te introduceren Mitsubishi Outlander. Ook onder de motorkap wordt teruggegrepen op bekende techniek, althans voorlopig. Er is keuze uit twee benzinemotoren, maar volgend jaar komt daar een serie-hybride aandrijflijn bij: elektrisch rijden zonder op te laden.

EXTRA INTERIEURRUIMTE

De Qashqai is in alle richtingen een paar centimeter gegroeid, net als de wielbasis. Dat resulteert direct in extra interieurruimte. Als bestuurder heb je meer dan genoeg armslag, want op de positie achter het stuur valt weinig aan te merken. We vinden maar één minpuntje: de stoelzittingen zijn nogal aan de korte kant. De rugleuning biedt daarentegen opvallend goede zijdelingse steun en beschikt zelfs over een massagefunctie. Achterin is de ruimte iets beperkter. Passagiers op de achterbank hebben voldoende beenruimte, maar onder de rand van het glazen dak houdt de hoofdruimte niet over. De bagageruimte maakte een groeispurt van 430 naar een keurige 479 liter. Aardig is dat de vloer van de kofferbak uit twee delen bestaat, die onafhankelijk van elkaar in hoogte kunnen worden gevarieerd. Ook kun je één van die delen rechtop zetten om als een scheidingswandje te voorkomen dat je spullen door de hele kofferbak schuiven.

Een eerste indruk maak je maar één keer en dat is bij een nieuwe auto op het moment dat je instapt. Bij de nieuwe Qashqai is die eerste indruk zeker geen verkeerde. Nissan heeft voor onze eerste kennismaking een rijk uitgeruste Tekna+-uitvoering klaargezet en daarvan komt het interieur erg verzorgd over. Het is keurig afgewerkt en voorzien van nette materialen. Het dashboard, de portieren en de middentunnel zijn allemaal voorzien van zacht aanvoelende bekleding en afgewerkt met stiksels. Alleen rond de versnellingspook zien we een stukje imitatiehout met open nerf. De Japanners spreken zelf over semi-premium, wat daar dan ook de definitie van moge zijn.

Nissan geeft de nieuwe Qashqai een overzichtelijk ingedeeld dashboard mee. Afhankelijk van het uitvoeringsniveau is er een volledig digitaal 7-inch instrumentenpaneel of een 12,3-inch variant waarbij je kunt kiezen tussen twee verschillende lay-outs, die beide nogal druk overkomen. Voor wie er prijs op stelt heeft Nissan ook een headup display beschikbaar, waarop helder de meest essentiële informatie wordt geprojecteerd. Centraal op het dashboard staat het multimediascherm. Ook hier varieert de grootte afhankelijk van het uitvoeringsniveau: 7 inch of 9 inch. De functionaliteit van het infotainmentsysteem is niet overdreven groot, maar dat wat erop zit, werkt logisch en snel. Wie meer functionaliteit verlangt, kan overigens draadloos een koppeling maken met Apple CarPlay.

Steeds vaker zien we knopjes, toetsen en schakelaars sneuvelen om vervolgens als icoontje op te duiken in een menu op het multimediascherm. Nissan haakt gelukkig slechts ten dele aan bij die trend. Er blijft nog genoeg over om op te drukken of aan te draaien. Zo zien we onder het scherm een rij fysieke toetsen waarmee je direct naar de belangrijkste functiegroepen gaat zonder dat je door menustructuren hoeft te swipen. Ook waarderen we de grote draaiknop om de radio harder of zachter te zetten. Verder is het erg prettig dat er een separaat paneel is met knoppen waarmee je de airco bedient en de stoel-, voorruiten stuurverwarming inen uitschakelt. Dit komt het bedieningsgemak zeer zeker ten goede, want het vraagt gewoon minder aandacht dan een touchscreen.

WEINIG LEVENSVREUGDE

In eerste instantie is de nieuwe Qashqai verkrijgbaar met twee benzinemotoren. Diesels zijn er niet bij en staan ook niet gepland. Die benzinemotoren zijn een 140 pk en een 158 pk-variant van de 1,3-liter vier cilinder die we in feite nog kennen uit de vorige generatie en die we ook zien in verschillende Renaults en Mercedessen. De versie met 140 pk is er alleen met een handgeschakelde zesbak, de 158 pk-variant is naast die handbak ook verkrijgbaar met een cvt. Standaard is de Qashqai een voorwielaandrijver. Wie vierwielaandrijving wil moet even wachten: die techniek verschijnt volgende maand in combinatie met de cvt.

De motoren zijn voorzien van 12-volt mildhybrid techniek om de CO2-uitstoot te verminderen, en bij uitrollen schakelt de verbrandingsmotor zichzelf uit wanneer de snelheid onder de 18 km/h komt. De piekwaarden zijn vrijwel hetzelfde als bij de motoren in de vorige generatie, maar dan gebeurt dat bij iets hogere toerentallen.

Onze eerste kennis making met de nieuwe Qashqai hebben we met de 158 pk-versie met handbak. Direct valt op dat die motor onderin weinig levensvreugde toont. Tot 2.000 toeren per minuut gebeurt er niet veel. Pas wanneer de toerentellennaald de 2.500 voorbij gaat, komt er leven in de brouwerij. Het betekent in de praktijk dat je behoorlijk vaak moet terugschakelen om een beetje vlot met het verkeer mee te komen. Dat zal bij de 140 pk-versie zeker niet beter zijn. Of de motor op zijn tenen moet lopen of niet, hij doet zijn werk in elk geval wel in betrekkelijke stilte. Er komt slechts in zeer bescheiden mate geluid vanuit de motorruimte het interieur binnen.

MOOIE BALANS

Nissan claimt dat het koetswerk van de nieuwe Qashqai 48 procent stijver is dan bij de vorige generatie het geval was en dat de carrosserie evengoed 60 kg lichter is. We nemen het voor waarheid aan, maar doordat de auto royaal is voorzien van allerhande assistentieen veiligheidsvoorzieningen is de auto onder de streep toch net iets zwaarder dan zijn voorganger. Standaard wordt Qashqai geleverd met een torsieas oftewel semi-onafhankelijke achterwielophanging. Uitzonderingen hierop zijn de vierwielaandrijver en de versies met 20-inch wielen zoals de auto waarmee we onze eerste kennismaking hebben. Die zijn uitgevoerd met een onafhankelijke multi-linkconstructie.

Het resultaat is een onderstel dat heel mooi in balans is. Het voelt prettig stevig aan, zonder dat het ook maar een moment oncomfortabel wordt. Hoewel de derde generatie iets zwaarder is dan generatie twee komt de auto zeer zeker niet over als een zwaargewicht. De vrij directe stuurinrichting is weliswaar wat afstandelijk, maar de auto laat zich toch zonder problemen de bocht om loodsen, waarbij het onderstel de aandrijflijn absoluut de baas is.

Al in de basisuitvoering heeft de Qashqai een volwassen set hulp systemen met zaken als verkeersbord herkenning, grootlichtassistentie en een rijbaanassistent. Zodoende staat er voor een vanafprijs van € 33.540 al een keurig uitgeruste auto.