Test: Nissan Qashqai - update is vooral een facelift

Hoe zat dat ook alweer met de eerste Qashqai?

Zelfs Nissan werd in 2007 enigszins overrompeld door de enorme vraag naar de Qashqai, die in december 2006 het levenslicht zag. Levertijden liepen op, de fabriek in Sunderland draaide op volle toeren en trok zelfs bijna duizend man extra aan om aan de honger naar Qashqais te kunnen voldoen. De belangstelling voor deze tot SUV uitgegroeide cross-over is altijd gebleven. Sinds 2021 rijdt de derde generatie hier rond en die krijgt nu een facelift. Letterlijk, want het nieuwe front vormt de hoofdattractie. Nissan heeft een punt van de komma gemaakt, je komt het leesteken in een grafische vorm tegen in de dagrijverlichting, de grille en de vernieuwde achterlichtunits. Aan de voorkant is de ledverlichting nu tweedelig, met de hoofdverlichting tussen de twee dagrij-units in.

Wat is er behalve de facelift nog meer nieuw aan de Qashqai?

Het gamma is uitgebreid met een nieuwe versie, de N-Design. Die staat op 20-inch wielen, heeft wat meer kunststofdelen in carrosseriekleur en het interieur is aangekleed met leer en alcantara. Prijstechnisch zit deze uitvoering op hetzelfde niveau als de Tekna, de op een na duurste Qashqai. Topmodel is de Tekna Plus, dat is meteen de enige uitvoering met een multilink achteras, waar dat bij alle andere een starre as met torsievering is.

En vanbinnen?

Een upgrade van het infotainmentsysteem mag uiteraard niet ontbreken bij een facelift. Voortaan hebben alle Qashqais een 12,3-inch scherm op het dashboard en ook het instrumentenpaneel heeft dat formaat, behalve in de instapper. Die moet tevens navigatie ontberen, maar daarvoor krijg je dan (draadloos) Apple CarPlay of Android Auto, of tegen meerprijs Nissan Connect. Elk uitrustingsniveau daarna heeft wel navigatie, en dat maakt nu gebruik van de onlinediensten van Google. De spraakassistent luistert naar ‘Hey Google’ en via dat commando kun je tevens onder meer klimaatregeling en stoelverwarming activeren. De functies van het camerasysteem zijn uitgebreid, wat betekent dat je uit acht camerastandpunten kunt kiezen. Daarnaast onthoudt het systeem vaak bezochte parkeerlocaties en lastige verkeerssituaties. Op basis van GPS herkent de auto de locatie en activeert hij het hulpsysteem. Verder is er de optie om ‘door de motorkap heen te kijken’, zodat je precies ziet wat de voorwielen doen. Handig bij het inrijden van de wasstraat. Zo sta je altijd keurig in het gootje en een monteur rijdt moeiteloos de brug op. Het motorenpalet blijft ongewijzigd, met als stokpaardje de E-Power. Aangezien het gros van de kopers de voorkeur geeft aan een Qashqai met automatische transmissie, zijn zij aangewezen op de sterkste benzinemotor of op de E-Power. Dan zou je verwachten dat die semi-elektrische versie met zijn lagere uitstoot goedkoper is, maar dat blijkt niet het geval. Ze hebben exact hetzelfde prijskaartje, uitgaande van de automaat. We rijden de Qashqai E-Power over heuvelachtige wegen rond het Portugese Faro.

Hoe werkt die E-Power ook alweer?

Voor degene die deze aandrijflijn nog niet kent: een elektromotor drijft de wielen aan, een driecilinder benzinemotor drijft een enorme dynamo aan die de stroom opwekt voor de elektromotor. Bij een rustige rijstijl hoor je die krachtbron ver op de achtergrond, maar geef je veel gas, dan klimt hij snel naar een hoog toerental en voelt het als rijden met een cvt. Eenmaal op snelwegtempo gaat alles weer in de ruststand. Met het pookje in B rem je extra veel op de motor en als je de modus ‘E-Pedal’ kiest, gaat het zelfs op écht elektrisch rijden lijken, wat de recuperatie betreft.

Kun je nu ook elektrisch rijden met de Qashqai E-Power?

Je kunt desgewenst zelfs volledig elektrisch rijden, maar het slechts 1,8 kWh metende accupakket is snel leeg. In de praktijk is een gemiddeld benzineverbruik van rond de 5 á 6 l/100 km mogelijk zijn, iets zuiniger dan de 1.3 met cvt. Keerzijde van de elektrische medaille is het lage trekgewicht, voor caravanbezitters is de Qashqai E-Power geen optie. Onderstel en besturing zijn als vanouds goed voor elkaar bij de Nissan en op de 20-inch wielen is hij zelfs nog iets dynamischer en niet oncomfortabel. Een plug in-hybride zit niet in de pijplijn en op dat vlak treft de Qashqai concurrenten als de Hyundai Tucson, Kia Sportage en Volvo XC40 aan. Zo vanzelfsprekend als in de beginjaren is het succes niet meer voor de Qashqai. Vanuit die optiek is deze facelift allesbehalve overbodig.