Test: Ferrari 296 Speciale - Intenser, directer en met meer precisie dan dit kan niet

Is de Ferrari 296 Speciale ook een plug-in hybride?

Ferrari presenteerde in 2021 sinds tijden weer eens een productiemodel met een V6. En wat voor een! De motor heeft een blokhoek van 120 graden en middenin die V komen de hete verbrandingsresten via de uitlaatpoorten in de twee turbo’s terecht. Die comprimeren op hun beurt de gekoelde inlaatlucht die via de intercoolers naar binnen wordt geperst. Aldus schopt deze 3-liter het tot een indrukwekkende 663 pk, wat neerkomt op 221 pk per liter. Een wereldrecord voor een productieauto met turbomotor. Maar daarmee zijn we er nog niet, want er is ook nog assistentie in de vorm van een elektromotor, gevoed door een oplaadbaar accupakket. Dat maakt de 296 tot een plug-in hybride, net als de SF90.

Hoeveel vermogen heeft de Ferrari 296 Speciale?

Het systeemvermogen komt daarmee op 830 pk en daarmee kun je best aardig uit de voeten. De aandrijflijn van de 296 Speciale doet er nog een schepje bovenop. De V6 krijgt er 27 pk bij en het vermogen van de elektromotor stijgt van 167 naar 180 pk. Daarmee komt het systeemvermogen op 880 pk en het specifieke vermogen van de verbrandingsmotor op bijna 234 pk per liter. Zie je het al voor je, een Volkswagen Polo 1.0 TSI met 234 pk? Verder is de achttraps automaat met dubbele koppeling fijngeslepen, voor nog iets snellere schakeltijden. Het spreekt voor zich dat het koppel van de elektromotor zo goed als volledig wordt ingezet om de toch al minuscule responstijd van de turbo’s op te vangen en om het overschakelen naar een hogere versnelling tijdens het accelereren volkomen vlekkeloos te laten verlopen.

Daarnaast kan de elektromotor je een extra portie kracht bezorgen tijdens een circuitsessie. In de modus ‘qualifying’ krijg je op de juiste momenten een extra duw om sneller een bocht uit te accelereren. Een optie die Max Verstappen niet heeft in de 296 GT3 waarmee hij op indrukwekkende wijze won op de Nürburgring, eind september dit jaar. Zijn V6 heeft geen elektrische ondersteuning, maar levert alsnog 600 pk en dat in een auto die 220 kg lichter is dan de straatversie.

Hoeveel kg lichter is de Speciale t.o.v. de 296 GTB?

Gewichtsreductie en betere aerodynamica vormen de pijlers voor de Ferrari 296 Speciale, samen met het gestegen motorvermogen. Het gewicht is met 60 kg afgenomen ten opzichte van de 296 GTB. De motor is 9 kg lichter. Dat is bereikt door domweg een beetje van het blok af te schaven, maar ook door de toepassing van titaniumbouten. De onderste kruktap is van hetzelfde materiaal. Andere toepassingen van deze lichte metaalsoort komen we tegen in de uitlaat en zelfs de schroefveren van de voor- en achterwielophanging zijn ervan gemaakt. Alle kleine beetjes helpen. Daarnaast staat er het nodige carbon op de optielijst, zoals de twee kleine achtervleugels, het motordeksel, de wielen en delen in het interieur.

Wat is er aan de aerodynamica veranderd?

Om de verbeterde aerodynamica te verduidelijken, krijgen we een kort college op dat gebied aan de hand van een 296 in de schaal 1 op 5. Dat schaalmodel is daadwerkelijk gebruikt voor tests in de windtunnel. De neerwaartse druk (downforce) nam met 75 kg toe tot in totaal 435 kg, waar dat bij de GT3 van Verstappen een indrukwekkende 870 kg is. Dat is in beide gevallen bij een snelheid van 250 km/h. Aan het front vallen vooral de zogeheten airducts op. De drie louvres aan weerszijden voeren de luchtstroom uit de wielkasten af en zijn direct afgeleid van de 296 GT3. De grote sleuf in het zwarte carbondeel bovenin laat de lucht vanuit een opening aan de onderkant door. De bodem van de 296 Speciale vereist een studie op zich en speelt een grote rol in het creëren van downforce.

Hoe klinkt de V6 van de Ferrari 296 Speciale?

We beginnen de kennismaking met een route over de openbare weg, in de omgeving van Maranello. De stoel kan net ver genoeg naar achteren, de rugleuning is niet verstelbaar. Aan de onderkant van het stuur zit een touchknop om alle systemen te activeren. Starten doet de 296 dan nog niet. Links op het stuur kun je kiezen uit verschillende modi: e-mode, hybride, performance en qualifying. We kiezen voor de laatste en meteen komt de hitsige V6 met een enerverende blaf tot leven. Dan is er aan de rechterkant de bekende Manettino (draaiknop), waarmee je de karakteristiek van de aandrijflijn en het ESP bepaalt. Kies je voor ‘wet’ (nat) dan ben je helemaal veilig, maar wordt het vermogen behoorlijk geknepen. Meteen maar door naar ‘sport’ dan. De laatste stap is de transmissie.

De achttraps automaat met dubbele koppeling kan je al het werk uit handen nemen en je mag er vanuit gaan dat hij dat subliem doet. In het drukke verkeer blijkt dat best prettig, zeker in combinatie met de adaptieve cruisecontrol. De motor laat zich goed horen, mede dankzij extra buizen die vanuit de machinekamer direct achter de stoelen de klanken van de zescilindersymfonie versterken. Ook al klinkt hij minder rauw en hysterisch dan de V8 van weleer, eenmaal op toeren brengt de V6 je in vervoering. Echt leuk wordt het als de eerste bergwegen zich aandienen en er geen ander verkeer is. De 296 blinkt overal in uit: remmen, sturen, accelereren en grip. De voorwielen zijn zelfs op het vochtige asfalt niet tot onderstuur te forceren en ga je vol op het gas halverwege de bocht, dan zet de achterkant slechts kortstondig een klein stapje opzij.

Hoe rijdt de Ferrari 296 Speciale op het circuit?

In de middag wacht een sessie op het circuit van Ferrari in Fiorano. Leuk baantje met lekker veel bochten en een niet al te lang recht stuk. Helemaal de vrije hand krijgen we niet, maar de instructeur die voorop rijdt in een 296 spaart het gaspedaal niet. De Manettino staat nu in ‘race’, voor nog meer motorgeluid en nog sneller schakelen, wat we nu uiteraard met de flippers aan het stuur doen. Het gaat echt krankzinnig hard, en ronde na ronde gaat het tempo omhoog, maar nog steeds zitten we niet op de grens.

Elke keer als je denkt dat het misschien iets te hard gaat, stellen de remkracht en de grip je weer gerust. Pas nu ervaren we wanneer er iets aan onderstuur ontstaat en gaat het soms licht driftend een bocht uit. En dan die besturing. Directer en met meer precisie kan niet. Op het rechte stuk loopt de snelheid op tot zo’n 240 km/h, aan het eind wacht een scherpe doordraaier naar rechts. De keramische remmen geven geen krimp en ondertussen flipperen we van ‘zeven’ terug naar ‘drie’. Hier komt de 296 Speciale pas echt tot zijn recht en kun je het volle potentieel benutten. We concluderen dat alleen Ferrari een auto als deze kan bouwen. Helaas is hij alleen verkrijgbaar voor een select aantal klanten.