Een Cupra, dus een sportieve SUV?

Ooit was een Cupra de snellere, wildere versie van een Seat, in 2018 werd het een zelfstandig merk binnen de VW-groep. De nadruk ligt nog steeds op sportiviteit en de overtreffende trap is nu de VZ (afkorting van Veloz, Spaans voor snelheid). De afkorting Cupra staat trouwens voor Cup Racing. Het eerste echte eigen model is de Formentor, de eerste EV is de Born, een zustermodel van de VW ID3. Op de planning staan nu de Raval, een compacte, elektrische SUV en de Terramar, een plug in-hybrid SUV. Ondertussen vragen we ons af wat er met Seat staat te gebeuren. De huidige Leon (die ook onder de merknaam Cupra wordt geleverd) is nog vrij fris, de Ibiza is zo ongeveer aan het eind van zijn levenscyclus. Verder heeft het merk nog de oudere SUV’s Arona, Ateca en iets jongere Tarraco. Vorig jaar gaf Thomas Schäfer, voorzitter van de raad van bestuur van de VW Group, al te kennen dat Cupra de toekomst is van Seat. Misschien lukt het Cupra dan wél om het ‘Alfa Romeo’ van Volkswagen te worden, iets wat met Seat schromelijk mislukte. Nog niet zo lang geleden werd de klant gepaaid met hitsige turbomotoren en brullende, ploffende uitlaten, nu gaan we op pad met een ruim twee ton wegende, doodstille SUV.

Wat maakt de Cupra Tavascan anders dan zijn elektrische neven?

Om de Tavascan uiterlijk te onderscheiden van een VW ID5 GTX of Skoda Enyaq Coupé RS is alles uit de kast getrokken en tijdens het welkomstpraatje kan niet genoeg worden benadrukt hoe op en top Spaans deze Cupra is. Dat begint al met een redelijk agressief ogend front, in lijn met dat van de Born. Met als noviteit een verlicht merklogo in het midden, de Cupra-tribal. En er is meer spielerei met licht: de koplampen bevatten drie driehoeken en zorgen daarmee voor een herkenbaar gezicht. Qua afmetingen komt hij vrijwel overeen met de hiervoor genoemde MEB-derivaten. Ander opvallend detail zijn de in hoogglans zwart uitgevoerde A-stijlen en de obligate, koperkleurige accenten komen terug in de wielen. Aan de achterkant komen we een soortgelijke lichtsignatuur tegen en ook daar een verlicht logo, als onderdeel van een lichtbalk over de volle breedte. De onderkant van de achterbumper oogt als een diffusor en een wisser op de achterruit ontbreekt (net als bij de ID5 en Enyaq Coupé). Maar de ware beleving begint pas in het interieur. Met een nogal wild ogend dashboard, heel veel koperkleurig plastic en als blikvanger de zogeheten ‘spine’. Deze gespierd ogende ruggengraat loopt vanuit het dasboard over de middentunnel.

Is het Tavascan-interieur net zo mooi als dat van de Formentor?

Pas tijdens de schemering toont het binnenste zijn ware gezicht, met veel sfeerlicht, inclusief tientallen kleine lichtpuntjes in de portieren. Centraal staat het 15 inch metende scherm van het infotainmentsysteem en dat is nu (optioneel) gekoppeld aan een luidsprekersysteem van het merk Sennheiser. De sportstoel met hoge rugleuning zit heerlijk en in een later stadium worden extra sportieve schaalstoelen leverbaar.

En wat is de eerste rij-indruk?

We rijden met de VZ, de snelste versie. Op het stuur zijn twee ronde druknoppen voor de rijmodi: links een conventionele, die aan de rechterkant biedt direct toegang tot de modus ‘Cupra’ en druk je ‘m nogmaals in, dan gaat alles weer terug naar de laatstgekozen modus. We starten in ‘Comfort’ en dan voelt de Tavascan als een doodnormale elektrische SUV. Beetje log, niet overdreven comfortabel en uiteraard stil. Vervolgens even bladeren door de menu’s op het grote scherm om alle bemoeizuchtige en soms gekmakende assistentiesystemen het zwijgen op te leggen. Zo kabbelen we rustig voort over de Spaanse snelweg, dat doet de Cupra goed en het afrolgeluid van de 21-inch banden valt alles mee. Ondertussen klinkt het beroemde intro van ‘Hotel California’ door de twaalf speakers en het geluid is sprankelend, met veel detail en een uitstekende bas.

Maar het is een Cupra, dus wat wanneer je flink doortrapt?

Tot zover het relaxte cruisen, we verlaten de snelweg om de heuvels in te gaan richting Montserrat. Even met de rechterduim het knopje met de Cupra-tribal indrukken en de verstijving van het onderstel is meteen merkbaar, dankzij de elektronische schokdempers. Ook de respons op het stroompedaal gaat van gezapig naar hongerig. De voorste motor is nu eveneens van de partij en bij plotseling loslaten en vervolgens weer intrappen van het stroompedaal, voelt dat meer als een aan/uit-schakelaar. Harde klappen gaan door de aandrijflijn, er lijkt een wild beest te zijn ontketend. De Tavascan is ineens enorm agressief en laat zich niet meer genuanceerd rijden. Misschien leuk voor als je alleen aan boord bent en zin hebt om écht te trappen, voor je passagiers is dit geen feest. Gelukkig is er nog een iets mildere, maar ook sportieve rijdmodus. Met het onderstel op scherp, helt de koets minder over, maar als de bochten scherp worden en de snelheid hoog, dan gooien de voorbanden alsnog de handdoek in de ring.

Een echte Cupra dus?

Het hoge gewicht eist zijn tol. Daarnaast merken we dat de remmen het zwaar hebben. Dat voel je in het pedaal en je ruikt het tijdens stilstand na een woeste rit. Recupereren kan met flippers achter het stuur in drie standen of door het rijrichtingpookje in stand B te draaien. De Tavascan is in naam een Cupra maar belichaamt als geheel niet het ware dna van het merk. Het is dus vooral een sportief ogend en verder een niet al te spannend én waarschijnlijk voordeliger alternatief voor de andere coupé-SUV’s op het MEB-platform.