Subaru Libero (1993) - Klokje Rond Klassiek

Met zijn rijbewijs nog maar net op zak startte autoliefhebber Joris Dubbeldam zijn zoektocht naar passend vervoer. Dat het geen alledaagse auto zou worden, stond van meet af aan al vast. “Ik wilde een auto waar ik in kan slapen, die goedkoop is in aanschaf en bij voorkeur licht. En vierwielaandrijving is ook een vereiste. Ik woon in Katwijk, heb een zeilboot en die moet zo af en toe via het strand de zee in of uit. Een oude Volvo stond ook op het lijstje, maar die heeft geen vierwielaandrijving. Bij toeval zag ik een Suzuki-busje en dat bracht mij op het spoor van de Subaru. Na veel speuren op internet stuitte ik in Oostenrijk op een Libero en ik heb meteen contact gezocht. De eigenaar was heel welwillend, heeft allerlei info gestuurd en wist veel te vertellen. Ik werd steeds enthousiaster. Twijfels waren er ook. Hij stond al twee jaar stil en had geen Oostenrijkse apk meer. Even leek het erop dat mijn plan in duigen zou vallen, maar het bleek toch mogelijk te zijn om een tijdelijk kenteken aan te vragen. In mei 2021 vloog ik naar Wenen en zag ik mijn Subaru voor het eerst in het echt. De verkoper bleek een echte liefhebber en heeft hem in 2007 volledig gerestaureerd. Hij had er zelfs een tweede bij voor reserveonderdelen. Voor de zekerheid hebben we samen een proefrit gemaakt en al na een paar kilometer stonden we stil. Dat was schrikken, aangezien ik nog dik 1.200 kilometer voor de boeg had. Uiteindelijk bleek het om een losgetrild draadje te gaan, waardoor de accu niet meer bijlaadde. Achteraf was ik blij dat het op dat moment gebeurde en niet onderweg op de Duitse snelweg. Ik heb zoveel mogelijk reserveonderdelen meegenomen. De donorauto zelf moet ik nog steeds ophalen.”

Kroeg op wielen

Vol goede moed, met een tank vol benzine en de nodige proviand startte Joris met de lange reis naar huis, wat ons geen feest lijkt in een smal, hoog busje met een 1,2-liter motortje. “Ik houd wel van een beetje avontuur en had alle vertrouwen in de techniek. Het is wel een Japanner, hè? Een snelheid van ongeveer 100 km/h is goed te doen, waarbij de meter constant 10 km/h te veel aangeeft. Onderweg ben ik gestopt om te slapen, want daar heb ik hem tenslotte voor. Het was ’s nachts alleen zo ontzettend koud dat ik na een klein uur toch maar weer op weg ben gegaan. En petje af, hij heeft mij thuisgebracht. Wat heb ik er al een hoop plezier van gehad, alleen en samen met mijn vrienden. Het eerste gezamenlijke uitstapje was naar de plaatselijke McDonald’s. De twee voorstoelen kun je omdraaien en zo heb je een gezellige zithoek met een tafeltje in het midden. Het grote schuifdak is geweldig en natuurlijk moesten mijn vrienden tijdens het rijden zo nodig gaan staan en naar de medeweggebruikers zwaaien. Mocht je al niet genoeg aandacht krijgen met deze auto, dan doe je het in elk geval zo wel. We hebben met ons clubje een kleine kroeg, waar we de Subaru pal tegenaan zetten. Die dient dan als extra zithoek. Eén van de vrienden heeft nu een Suzuki Carry. Daar heb ik laatst een rondje mee gereden en dat was even schrikken. De Libero is echt de Rolls-Royce onder de minibusjes. Nou ja, totdat het echt hard gaat waaien. Bij een windsnelheid boven de 30 knopen moet je thuisblijven. Ik heb het ooit meegemaakt en werd bijna twee meter opzij gedrukt. Tegenwind is ook geen feest, dat voel je goed. Als zeiler ben ik gewend om de weersvoorspellingen goed in de gaten te houden, dus dat is geen probleem.”

Sleutelen een nachtmerrie

Hoe je het ook wendt of keert, de kleine Subaru is een toonbeeld van Japans technisch vernuft. Dat valt ook keurmeester Dennis Koldewijn op. “Echt leuk om te zien hoe overal een oplossing voor is gevonden. Hij heeft zelfs een katalysator. De stuurinrichting is een hoofdstuk apart. Als bestuurder zit je op de voorwielen, maar het stuur zelf zit daar een flink stuk voor. Sleutelen aan de motor lijkt mij geen feest, zo krap is alles ingebouwd”, aldus de techneut. Om de machinekamer te bereiken, moet er eerst een metalen deksel in de bagagevloer worden verwijderd. Daar kijken we op een wirwar van draden, kabels, vacuümslangen en een motor die schuin achterover ligt. De driecilinder gaat echter ook deels schuil in de achterbumper, die in zijn geheel achterover kantelt. “Het is altijd weer schelden als je aan de motor moet werken. Een paar weken geleden wilde hij niet meer starten. Gelukkig waren er twee mensen die me een duwtje konden geven. De startmotor was stuk, dus er zit nu een nieuwe in. Het is dezelfde motor als in een Justy, dus de onderdelen daarvoor zijn nog wel te krijgen. De gasveren van de achterklep doen zo goed als niets meer en nieuwe zijn nergens te vinden. Gelukkig is er verder nog niets stuk gegaan en in het ergste geval kan ik een beroep doen op de extra auto in Oostenrijk. Verder heb ik al wat contacten in Nederland. Zo is er in Katwijk iemand die er twee heeft, samengesteld uit vier Libero’s. Op het strand is de Libero ook al geweest. Dat leverde verbaasde blikken op. Een voorbijganger vroeg ‘Hoe komt dat ding hier?’ en ik wees hem op de 4WD-sticker. Tot nu toe voldoet de Subaru aan al mijn wensen. Nu nog met de roest aan de slag, maar eerst een baan!”

Slimme sumoworstelaar

Laten we het eerst eens over het formaat hebben, zodat je ongeveer weet hoe klein de Libero is. Hij is precies net zo kort als een tweede generatie Fiat Panda en smaller dan een eerste generatie Panda. Hij is alleen wel meer dan 1,90 meter hoog! Die afmetingen hebben alles te maken met de regelgeving in Japan, waar de ruimte in steden beperkt is en de zogeheten kei-car (maximaal 3,40 m lang en 1,48 m breed en de motor ten hoogste 660 cc heeft) heel populair. De Libero is gebaseerd op de kei-car Sambar, maar is net te lang om aan de eisen voor die categorie te voldoen. Eigenlijk heet hij Sumo en op de thuismarkt Domingo. In 1983 maakte de eerste versie (de KJ) zijn debuut, voorzien van een 997 cc-motor en als optie leverbaar met 4WD. Beter bediend ben je met de 1,2-liter (ook een driecilinder) uit de Justy, die half achter de achterbumper verscholen ligt. Het leuk van dit busje is zijn veelzijdigheid. Het is een zespersoons MPV, een kleine verhuisauto en bij behoefte een camper. Met zijn 4WD staat hij zijn mannetje in modder en sneeuw, ook al is er niet veel vermogen. In 1993 verschijnt de opvolger, de FA. Die is leverbaar met een moderner 4WD-systeem en zelfs met de ECVT-transmissie. In Duitsland zijn er door de jaren heen meer dan 22.000 stuks verkocht en ook in Nederland is de Libero officieel geleverd als E12 E-wagon. Vergelijkbare busjes zijn de Suzuki Carry, de Daihatsu HiJet en de Honda Acty Street. Nederland kent een fanclub met een Facebook-pagina en een website: subaruminibusclub.nl.

Onderhoudshistorie

“Ik heb de auto nu twee jaar en geïmporteerd uit Oostenrijk. Zelf en met hulp hebben we klein onderhoud gedaan, zoals olie, oliefilter, bobine, verdeelkap en rotor, bougiekabels, radiateur, dynamo, V-snaar, stuurhuishoes en wat kleine reparaties aan bijvoorbeeld de verlichtingsbedrading. Groter onderhoud dat we hebben gedaan, zijn de aandrijfashoes, de motorsteunen en de startmotor en op de planning staat een grote beurt aan de motor en laswerk aan de carrosserie. De auto is door de vorige eigenaar in Oostenrijk rond 2008 helemaal uit elkaar gehaald, waarbij het onderstel kaal is gemaakt en gespoten. Ook heeft hij alle andere roest destijds verwijderd. Hij heeft koperen leidingen voor het koelsysteem gemaakt en een aluminium frame voor het schuifraam. Het is een rijdend project, maar je krijgt er een hoop voor terug.

Eigenschappen Subaru Libero

Motor: 3-cil. in lijn, 1.189 cc,
Max. vermogen: 40 kW/54 pk bij 4.600 tpm
Max. koppel: 97 Nm bij 3.000 tpm
Aandrijving: vier wielen via handgeschakelde vijfversnellingsbak
Wielophanging v/a: onafhankelijk/onafhankelijk
Remmen v/a: gev. schijven/trommels
Afmetingen (l/b/h): 3,53/1,42/1,93 m
Wielbasis: 1,89 m
Gewicht: 980 kg
Topsnelheid: 130 km/h
0 - 100 km/h: 21,1 s
Verbruik gem.: 10,5 l/100 km

De mening van Carrec Technocenter

Dennis Koldewijn: “Bestelauto’s zijn er in allerlei soorten en maten en met vele inrichtingen: groot, klein, lang, kort en meestal ingericht voor goederen- of personenvervoer. Deze Subaru Libero is klein, kort en ingericht voor personenvervoer. Dit betekent echter niet dat hij niet praktisch is. Je kunt er prima in zitten, er is voldoende ruimte voor de bestuurder en je kunt de banken omtoveren tot bed. De onderhuidse techniek is ook best indrukwekkend. Motor achterin, een heel inventieve stuurinrichting en ook nog vierwielaandrijving. Deze Subaru doet het goed, maar er zijn wel wat technische aandachtspunten die aandacht verdienen. Het naar rechts trekken tijdens het rijden is wat mij betreft een punt dat hoog op de lijst staat.”