Subaru Impreza Plus 1.6 GL (1994)

Als relatief kleine autofabrikant slaagt Subaru er telkens in om zijn modellen iets aparts mee te geven, waardoor ze zich van de steeds verder oprukkende middelmaat onderscheiden. De vervanging van het gedateerde L-model door de in deze test optredende Impreza voegt een karakteristiek silhouet toe aan de familie, waarin alleen de Justy nog de vorige generatie vertegenwoordigt.
Het zit hem bij Subaru overigens niet alleen in het uiterlijk, want de auto"s onderscheiden zich vooral onderhuids van de concurrentie. Zo zijn bijna alle modellen leverbaar met permanente vierwielaandrijving en met uitzondering van de kleine Vivio en de Justy beschikken ze ook allemaal over een motortype, dat je bijna nergens meer aantreft. Dat is Subaru"s bekende boxermotor, waarvan de vier cilinders niet rechtop naast elkaar op een rijtje staan, maar twee aan twee tegenover elkaar in het horizontale vlak liggen. Anders dan bij de luchtgekoelde boxers van VW worden de Subaru-motoren door vloeistof gekoeld, maar het principe is gelijk.
Zo"n boxermotor heeft voor- en nadelen, maar de constructeurs van Subaru zijn er van overtuigd dat de voordelen de overhand hebben. Weliswaar loopt een boxer vaak wat minder mooi rond dan een lijnmotor en vereist de oliedistributie meer aandacht, maar de vlakke bouw zorgt voor een diep-liggend zwaartepunt en verschaft bovendien de mogelijkheid om de neus van de wagen laag te houden. Dat zwaartepunt is zonder meer gunstig voor het weggedrag en de lage neuslijn past natuurlijk perfect in het hedendaagse streven naar een zo goed mogelijke stroomlijnvorm.
Ook in ander opzicht zijn de motorbouwers van Subaru trouwens niet van gisteren. Hun boxers bezitten uiteraard vier kleppen per cilinder, zijn voorzien van een elektronisch geregelde ontsteking en multipoint-inspuiting en bovendien zijn de in- en uitlaatkanalen optimaal aangepast aan een zo gunstig mogelijke passage van inlaatlucht en uitlaatgassen.
Zulke bijzonderheden wekken uiteraard hoge verwachtingen, maar eerlijk gezegd maakt de 1600 cc-versie van die motor die slechts ten dele waar.
Enerzijds zijn we na de test van de Impreza 1.6 GL Plus zeer te spreken over de opvallend rustige, trillingvrije loop die de Japanse tovenaars bij dit doorgaans nogal stugge motortype hebben verwezenlijkt. En ook de mooie, harmonische uitlaattoon bij hogere toerentallen klinkt je als muziek in de oren. Maar aan de andere kant valt er niet te juichen over de prestaties en het brandstofverbruik.

Niet levendig

Met zijn vermogen van 90 pk kan de solide, vrij zware Impreza in zijn klasse weliswaar goed meekomen, maar mede omdat het hoogste koppel zich pas bij 4000 toeren openbaart, is de motor "onderin" bepaald niet levendig. Zeker, hij is soepel genoeg om in "5" zonder protest vanaf 2000 toeren in één keer door te trekken naar een gemeten topsnelheid van bijna 170 km/h, maar tot omstreeks 3500 tpm is er weinig leven in de brouwerij.
In dit licht bezien vallen de acceleratiecijfers van de 1.6 Impreza eigenlijk nog best mee, maar dat is mede te danken aan de gunstig gekozen versnellingsverhoudingen, waardoor je er met flink ver doortrekken en optimaal schakelen toch goed de gang in kunt houden. Voor wie van opschieten houdt, heeft die schakelactiviteit echter zijn keerzijde: niet voor niets kwam het verbruik over het standaard-testtraject niet beter uit dan 11 km per liter.
Gezien de flinke afmetingen en het gewicht van de Impreza lijkt de 1800-motor ons een betere optie, maar helaas is die alleen in combinatie met de permanente vierwielaandrijving leverbaar.
Een Impreza mèt 1800-motor, maar zònder 4WD zou weleens heel goed kunnen bevallen. Zeker omdat de auto met zijn lage zwaartepunt en zijn verzorgde onderstel uitstekend op de weg ligt en dus uitstekend weg weet met de extra pk"s. In dit verband verdient ook de besturing een pluim: de bekrachtiging assisteert precies genoeg om niet op te vallen en daardoor blijft er genoeg gevoel over om de Impreza op hoge snelheid haarscherp over een bochtig traject te kunnen sturen. Afgezien van het wat tamme motorkarakter scoort de Impreza 1.6 niet alleen sterk met zijn rij-eigenschappen, maar zeker ook met zijn comfort. De cabine biedt veel ruimte, de stoelen zitten prima, de vering reageert attent op alle oneffenheden en het geluidsniveau in het interieur blijft ook op hoge snelheid bescheiden.
Een wezenlijke bijdrage aan het comfort leveren ten slotte de elektrisch werkende zijruiten, spiegels en portiersloten. In laatste instantie geldt dat trouwens ook voor de degelijke, volstrekt rammelvrije afwerking van de hele auto, waarmee de Impreza veel concurrenten in dit druk bezette markt-segment overtreft.