Toyota Avensis (2015) - Test

Toyota heeft al enige tijd geleden besloten dat het dieseltechniek niet extreem belangrijk vindt, men focust liever op hybride oplossingen voor benzinemodellen. Onder meer omdat de Japanse fabrikant vermoedt dat dieseltechniek in de toekomst minder rendabel wordt door de steeds strengere eisen op het gebied van luchtkwaliteit. Mede daardoor investeert Toyota nauwelijks in nieuwe dieselmotoren. Dat is natuurlijk een nadeel in Europa, waar zeker voor de grotere modellen dieseltechniek noodzakelijk is als je een beetje marktaandeel wilt. Gelukkig voor de Japanners hebben ze al enige tijd een samenwerking met BMW. Zo delen de merken brandstofcel-knowhow en werken ze zelfs samen aan een nieuwe sportwagen. En uiteraard heeft BMW ook massa's dieselmotoren in de schappen liggen, Toyota mocht daar even shoppen. En zo vinden we in de nieuwe Avensis een 1.6 diesel die we nog kennen uit de vorige Mini Cooper, en de nieuwe 2.0 dieselmotor voor de middenklasser komt eveneens uit de BMW-winkel.

Karakter

Eerst eens kijken naar de buitenkant, want de auto heeft een compleet andere smoel dan voorheen. De ronde neus van de Auris is ook richting deze Avensis gegaan, en naar onze mening ziet de auto er beter uit dan ooit. Dit ondanks het feit dat de neus niet helemaal in balans lijkt met de rest van de auto. Maar ineens heeft de Avensis wat karakter in zijn gezicht gekregen en daar ontbrak het voorheen wel wat aan. Ook het interieur is flink op de schop gegaan. Het oogt allemaal een stuk minder druk en een fors touchscreen houdt zaken overzichtelijk. De bediening ervan is niet best-in-class maar we hebben het zeker slechter gezien. De klokken voor je neus ogen netjes en het tft-scherm ertussenin is mooi. De klimaatcontrole ziet er daarentegen uit alsof hij uit een B-segmenter komt en het materiaalgebruik is voor deze klasse ook wat mager. Gaan we naar de achterbank dan scoort de Toyota goed met zijn ruimte. De beenruimte is prima en de hoofdruimte zelfs bovengemiddeld. Met dik 540 liter is de achterbak ook fors, op dit gebied geen klachten.

Rustig aan

Eenmaal onderweg valt op dat de auto vrij comfortabel is geworden. Toyota blijkt inderdaad de vering te hebben aangepast om de auto minder stoterig te maken. Om te voorkomen dat hij geen koers houdt is de demping wel aangescherpt. Bodyroll ligt vervolgens voor de hand maar met onder meer dikkere stabilisatoren gaat Toyota dat tegen. Het resultaat is een vrij goed onderstel, dat volwassener aanvoelt dan bijvoorbeeld dat van een Hyundai i40. De balans is netjes en je voelt je als bestuurder daadwerkelijk de baas over de auto. Iets wat niet bij alle Toyota's het geval is. Verwacht verder geen dynamiek of spannend rijgedrag, maar de Avensis levert het comfort op een rustige prettige manier, het saaie zwaarlijvige van bijvoorbeeld een Auris Hybrid valt (gelukkig) niet te bekennen. Het stuurgevoel is niet extreem goed, maar wel mooi lineair.

De dieselmotor is op het randje als het gaat om vermogen. 112 pk is niet veel voor een auto van dit formaat en het koppel van 275 Nm is net even te weinig om de auto echt soepel te maken. Je moet hem als het even kan boven de 2.000 tpm houden om te versnellen, wat betekent dat je op de snelweg echt een tandje terug moet voor een inhaalactie. Wel is de motor opvallend stil en weinig humeurig. Met een CO2-uitstoot van 108 gr/km is de auto met 1.6 diesel dit jaar wél zuinig genoeg voor 20 procent bijtelling en daar is het in praktijk natuurlijk om te doen. Het merk verwacht er bovendien nog wat grammetjes af te snoepen zodat je ook in 2016 nog kan rekenen op bijtellingskorting.

Qua prijspeil hoopt Toyota vooral zakelijke rijders te trekken. Een belangrijke optie als autobrake is standaard op alle uitvoeringen en met goede restwaarden is de leaseprijs vrij netjes, bovendien biedt het merk een dikke lease-uitvoering aan voor 33.500 euro. Dit lijkt in eerste instantie een goede deal, maar bijvoorbeeld Mazda biedt zijn 6 als goeduitgeruste Skylease diesel met 150 pk aan voor 33.995 euro. En ondanks de goed gelukte facelift haalt de Avensis absoluut het niveau niet van sterke nieuwkomers als de genoemde Mazda6, de Volkswagen Passat en de Skoda Suberb. Met zijn ruimte en het knap afgedwongen imago van betrouwbaarheid zal de auto her en der toch kopers vinden, maar bergen worden hier niet verzet.