Opel Zafira Tourer (2011) - Test

Een heleboel auto. Dat is toch vooral de indruk die ontstaat als we buiten de Zafira staan. Opel geeft zelf hoog op over alle 'snelheid' die de ontwerpers in het design hebben verwerkt. "Hogesnelheidstreinen dienden als uitgangspunt voor het ontwerp van de nieuwe Zafira", is het verhaal. Aha. Je kan natuurlijk overdrijven, maar dat laat onverlet dat de nieuwe Opel er goed uit ziet, zeker voor een MPV. Hij heeft de nieuwe neus gekregen die we eerder zagen op de Opel Ampera en die aparte voorlichtunits maken het tot een stoer geheel. Aan de binnenkant beginnen we eens niet met de cockpit, maar met de achterbank. Het Flex7-systeem van de Zafira Tourer is naar een hoger niveau getild. Dat je bij een zevenzitter-uitvoering de derde zitrij kan neerklappen is niet zo bijzonder. Maar leuker is dat je van de driezitsbank daarvoor in een handomdraai een tweezitter kunt maken met aparte stoelen en een dikke middenarmsteun zodat men niet alleen meer been-, maar ook meer schouderruimte heeft. Zo is met vier volwassen op wintersport ineens ultra-relaxed, want je zit op die tweede rij met enkel twee stoelen echt superruim! Omdat de stoelen per stuk om te klappen zijn kan je bijvoorbeeld ook een surfboard inladen terwijl je toch met 4 man op pad gaat. Klap je alle banken plat dan heb je ruim 1.800 liter aan vol te laden bagageruimte.

De cockpit

Schuiven we door naar de bestuurdersstoel dan oogt het allemaal als een brok Opel Insignia. Het dashboard is bijna een op een uit de meest luxe Opel overgenomen en dat doet de Zafira zeker geen kwaad. De vorige versies waren toch meer Astra dan Vectra, dus de auto stijgt absoluut in aanzien. Aangezien Opel nog geen MMI of iDrive achtig systeem heeft is het wel een behoorlijk drukke bedoening qua knoppen, maar de ergonomie blijkt wel redelijk in orde, dus heel problematisch is dit niet.

De Zafira heeft niet alleen op designgebied lopen shoppen in de Insignia-schappen, ook qua technische gadgets kan je je behoorlijk uitleven. Zo is op de MPV een vernieuwde variant van het adaptive forward lighting verkrijgbaar, waarbij de verlichting automatisch aan alle omstandigheden wordt aangepast. Er wordt nog beter dan voorheen naar medeweggebruikers 'gekeken' zodat de lichtbundel zoveel mogelijk laat zien zonder andere bestuurders te verblinden. Ook komt Opel voor het eerst met een anti-collision warning en een autobrake-systeem dat de auto remt als een aanrijding onvermijdelijk is. Detectie van andere voertuigen gebeurt door een combinatie van radar en het Opel-eye, het systeem dat ook verkeersborden kan herkennen. Ook daar is een upgrade doorgevoerd zodat bijvoorbeeld onderborden (denk aan maximum snelheid bij natheid of tussen bepaalde tijden) nu vaker worden gezien. Dit werkt prima, zo merkten we in praktijk.

Qua aandrijving was enkel de 165 pk sterke CDTI verkrijgbaar voor een testrit, wat kiezen simpel maakte. Deze wist goed raad met de ruim 1.600 kilo zware Opel, die daarmee bepaald geen lichtgewicht is. We raden zeker af voor de instapmotoren te kiezen, en als je de financiële ruimte hebt, ga dan bij zowel benzine- als dieselversie voor de sterkste variant. Dit is een relatief begrip omdat we het dan hebben over 140 pk bij benzine en 165 pk bij de diesels. Vermogen dat je wel nodig hebt, hoewel de 130 pk dieselmotor waarschijnlijk ook voldoende is in het drukke Nederland. Evengoed komen er latere nog enkele nieuwe krachtige motoren bij.

Aandrijflijn

Los van dat vermogen blijft de aandrijflijn een probleempunt bij de huidige generatie Opels. De nieuwe generatie benzinemotoren met turbo presteren tegen gelijkwaardige concurrenten toch wat mager en de dieselmotoren zijn ronduit ouderwets: veel kabaal en een korte onrustige powerband. Daar komt bij dat de koppeling en de handbak ook ons ook niet bepaald vrolijk maken. Hoe zit dat in deze MPV? Het goede nieuws is dat het geheel een behoorlijke upgrade lijkt te hebben gehad. Zo maakt de dieselmotor bij lange na niet zoveel lawaai als in de Insignia en de handbak lijkt net even wat minder hakerig. We zouden door die meevaller bijna vergeten dat het merk daarmee nog altijd flink achterloopt. In de huidige generatie MPV's van bijvoorbeeld Ford, Peugeot en Renault denken we onbewust wel eens, dat we met een benzine(turbo)motor op pad zijn, zo soepel is die aandrijflijn. Geloof ons, die fout maak je in deze Opel niet snel.

Evengoed vinden we dat meer storend in een sedan als de Insignia dan een auto als deze Zafira. Hij ligt bijvoorbeeld wel mooi strak op de weg en met het koppel heeft de voortrein weinig problemen. Die vooras is overigens van de Insignia, de achteras is op zijn beurt die van de Opel Astra. Schaf je het Flexridesysteem aan, dan kan je (onder meer) het onderstel aanpassen. De Tour (Opels versie van comfort)-knop is dan zeker te prefereren boven de Sport-knop. Die laatste maakt alleen de dempers keihard. Misschien leuk voor een potje hoeken in een Astra, maar in een MPV vrij nutteloos. Ja gasrespons en stuurgedrag worden ook beter, maar dan nog. Evengoed wordt de demping juist net wat soepeler in 'Tour', terwijl de koets ook dan mooi strak blijft. Heerlijke stand. Voeren we de snelheid op (nog steeds in 'Tour') dan voelt de MPV zelfs boven de 200 km/h heel erg solide. Dat was bij de vorige versie wel anders, daar was 160 km/h al onprettig. Niet dat je dat soort snelheden dagelijks rijdt, maar het zegt veel over de kwaliteit van het onderstel. Bovendien is de isolatie qua rijgeluid merkbaar op orde. Omdat de Zafira Tourer juist met de USP van een MPV, ruimtegebruik, zo goed scoort: is dit een van de beste nieuwe Opels van de laatste jaren. Wellicht dat de nieuwe generatie motoren die Opel heeft aangekondigd de auto helemaal af kunnen maken.