Test: Nissan Pulsar (2014)

Het was alweer even geleden dat we kennismaakten met een nieuwe Nissan die wel heel makkelijk in een hokje te plaatsen is. De Leaf, de Juke en de Qashqai, het zijn stuk voor stuk modellen die je bij een eerste confrontatie langer op je in moet laten werken. Hoe anders oogt de Pulsar. Zet hem in gedachten eens tussen de Juke en de Qashqai, da's namelijk ook het gat wat hij moet dichten in het Nissan-gamma…Alsof de jongste van het duo Knevel en Van den Brink tussen Geer en Goor staat. Nogal braaf en correct, zeg maar gerust onopvallend, da's het voorkomen van de auto die na een periode van 8 jaar zonder nakomers de Almera opvolgt. Dat behoudende uiterlijk is een bewuste keuze, zegt Nissan, want de Pulsar is er voor de mensen die de Juke veel te excentriek vinden en de Qashqai te stoer. Je zou het misschien niet zeggen als je kijkt naar de verkoopcijfers, vooral de wat oudere particulieren zijn dol op dergelijke modellen met hoge instap, en dito zit, en dus gaat de tweede generatie van de Qashqai in Nederland ook weer als warme broodjes. Toch blijft het C-segment het allergrootste taartpuntje van de automarkt en dan moet je meer dan een model kunnen aanbieden. Nissan staat er nu een stuk gezonder voor dan in het vorige decennium, en dat biedt weer meer mogelijkheden. De Pulsar deelt veel componenten met de Qashqai, bijvoorbeeld de aandrijflijnen, maar qua onderstel past Nissan ook weer onderdelen van de Leaf toe. Van het principe 'een auto voor verschillende continenten' moeten ze bij het merk niets hebben, en dus staat hier een geheel Europees product. De naam Pulsar gebruikt Nissan wel in Japan en Australië maar die prijkt op compleet andere modellen. Er is geen Japanse tekenaar aan te pas gekomen, en sterker nog, er zal bij de productie wellicht iemand uit dat land de kwaliteitscontrole verrichten, het zijn vooral Spaanse handen en robots die de Pulsar in elkaar zetten. Dat gebeurt namelijk in de fabriek bij Barcelona. Om het Europese feest compleet te maken hangt Nissan er Franse motoren in, de 1.2 DIG-T (benzine, turbo) en de 1.5 dCi kennen we natuurlijk van zustermerk Renault. Blik vanboven Je ziet in de Pulsar duidelijk de verwantschap met de Qashqai, al mist hij de road presence van de crossover. De gewelfde motorkap, de hoge daklijn en de enorme achterlichten zorgen voor keurig voorkomen maar prikkelend is het bepaald niet. Die lijn trokken de ontwerpers ook door naar het interieur. Het instrumentarium is met zijn gebogen overkapping en uitgebreide display tussen snelheidsmeter en toerenteller nog het spannendste gedeelte van het interieur. Over het dash loopt een band van een ander materiaal, maar omdat ook die donker is gaat het er nogal somber aan toe in de auto. Het scherm in de middenconsole is iets kleiner dan in de Qashqai, je kunt er wel dezelfde fraaie voorzieningen op tevoorschijn toveren. Bijvoorbeeld dat mooie 360-graden beeld van de around view monitor. Tijdens het manoeuvreren zorgen de camera's rondom ervoor dat het lijkt alsof je de Pulsar van boven aanschouwt. Wie nu met dit systeem alsnog een paaltje raakt bij het parkeren moet zich maar eens bij de dokter na laten kijken. Het is standaard vanaf het derde uitrustingsniveau. Ruim achterin Je zit vrij hoog voor een hatchback, het stuur heeft een dikke rand en is uitgebreid verstelbaar. Een brede armsteun op het portier zorgt voor een comfortabele houding, maar wil je echt riant vervoerd worden ga dan achterin zitten. Dankzij de wielbasis van 2 meter 70 biedt de vijfdeurs ongekend veel beenruimte voor een auto in dit segment. Hij doet op dat gebied zelfs nauwelijks onder voor de langesteltenkampioen uit de klasse erboven, de Skoda Superb. Even een koekje aan de kleine in het stoeltje achterin geven wordt zo nog een hele toer. Ben je zelf niet al te groot dan zal je het moeten gooien en dan maar hopen dat die kleine het vangt. Ook qua hoofdruimte gaat het er op die achterbank riant aan toe, en da's allemaal niet ten koste gegaan van de bagageruimte want die slokt een hele nette 385 liter op. Verwacht in de bagageruimte geen handigheidjes, zoals een dubbele bodem of allemaal netten en haakjes. De hoedenplank hangt met simpele touwtjes aan de achterklep. De achterbankleuningen kunnen omlaag maar dan ontstaat geen volledig vlakke vloer. Desondanks moeten we zeggen, de ruimte achterin is echt indrukwekkend. Comfortabel maar niet leuk Is dat dan de voornaamste troef van de Pulsar? Van het rijden word je niet snel enthousiast, al zijn we tevreden over het comfort. Hij helt weinig over en vering en demping springen netjes om met ongeregeldheden in het asfalt. De besturing lijkt bij hogere snelheden wat zwaarder te worden en geeft voldoende precisie. Maar van bochten houdt de Pulsar niet echt. Je merkt dat je al snel met een te hoge snelheid een bocht induikt, de neus wil dan rechtdoor, en als je dan gas lift zoekt de neus zeker niet subiet de binnenkant van de bocht op. Er is geen greintje rijplezier te ontdekken in deze auto waardoor hij qua karakter mijlenver staat van een auto als de Mazda 3, die elke dag wel een keer voor een glimlach rond de mond van zijn bestuurder zorgt. De Pulsar doet zijn ding, en doet qua rijden sterk denken aan auto's als de Hyundai i30 en de Kia Cee'd. Ook van de voorlopig enige benzinemotor hoef je weinig leven te verwachten. De motor kennen we als een fijne soepele krachtbron, in de diverse Renaults en Dacia's die we reden, maar in de Pulsar haalt de handgeschakelde zesbak met lange overbrengingen er een hoop levendigheid uit. Aan de andere kant is een toerental van 2.600 in de zesde versnelling bij 130 wel weer heel goed voor de rust aan boord, waarmee deze auto zal voldoen voor een publiek dat zonder poespas van A naar B wil. Voor wat betreft verbruik heeft de 1.2 DIG-T mede dankzij een start-stopsysteem met een CO2-uitstoot van 117 gram zijn zaken prima voor elkaar. Wie meer vermogen wil zal moeten wachten tot het voorjaar van 2015. Dan komt Nissans eigen 1.6 DIG-T met 190 pk in de auto te hangen, en die zal ongetwijfeld wat leven in de brouwerij scheppen. De diesel levert 110 pk, en dankzij het koppel van 260 Nm bij 1.750 toeren heeft hij wat meer punch dan de DIG-T 115. Het lage verbruik zorgt ervoor dat de diesel ook na 1 januari 2015 in aanmerking komt voor 20% bijtelling, voor de benzineversie geldt dat alleen nog dit jaar. De benzinemotor kun je combineren met een automatische versnellingsbak. Da's niet zoals bij Renault een exemplaar met dubbele koppeling maar een CVT, een continu variabele transmissie die Xtronic heet. Nissan zet zelf vooral in op value for money en dat lijkt een slimme keuze. Veel ruimte, een mooie uitrusting en dat voor een auto die begint bij prijzen van 19.290 euro. Dan heb je meteen een 115 pk sterke motor. De Pulsar moet je echt zien als concurrent voor auto's als de Hyundai i30 en de Kia Cee'd maar ook de Toyota Auris. Hij mist het sprankelende van auto's als de Peugeot 308 en de Mazda 3, zeker die laatste is een entertainer pur sang en daarom is het verademend om te zien dat Nissan termen als rijplezier en dynamiek in de reclameslogans voor de Pulsar vermijdt. Want als je dat niet waar kunt maken, moet je het zeker niet roepen. De Pulsar vormt bewijs dat Nissan het nog altijd heel goed kan; nononsense auto's bouwen, zonder scherpe randjes of eigenzinnigheid, en daarmee zet de Pulsar de traditie die in 2006 eindigde voort.