Test: Kia Soul (2009)

Als het aan Kia ligt, is de auto-industrie weer een segment rijker: de Soul is een heuse urban crossover. Maar het idee voor een klein stadsautootje dat je als klant verregaand aan je persoonlijke smaak kunt aanpassen, is helemaal niet zo nieuw. Toyota introduceerde in de jaren '90 in de Verenigde Staten het merk Scion, dat algauw een razend populair concept bleek. Voor weinig geld een simpel opgezet autootje kopen en dat vervolgens met spoilerpakketten en stickers helemaal naar je eigen smaak aankleden, daar hadden de college kids wel oren naar. De Scion waaide over naar Europa als de Daihatsu Materia, waarvan de doelgroep vooral 'jong van hart' is. Of datzelfde lot de Kia Soul beschoren is, zal de toekomst uitwijzen, maar feit is dat hij met zijn hoge zitpositie, gemakkelijke instap en overzichtelijke carrosserie ook bij het oudere deel van de natie in de smaak zal vallen. Of die groep ook blij is met het ronduit gedurfde design is de vraag. Want wat een lef toont het Koreaanse merk ineens! Het zal de hand van Kia's nieuwe chefdesigner Peter Schreyer zijn, die eerder spraakmakende auto's als de eerste Audi TT en de Volkswagen New Beetle tekende. Ook de Soul heeft een karakteristiek design. Door de hoge, hoekige carrosserie oogt hij kleiner dan de 4,10 meter die hij lang is, terwijl details als de grote koplampen, de rechtopstaande voorruit, de luchtinlaten aan de zijkant en de forse bumpers voor een stoer tintje zorgen.

Stickerpakketten

En wie de Soul toch nog wat te tam vind, kan zijn hart ophalen aan een hele reeks van stickerpakketten, andere kleurtjes voor zaken als de grille en spiegels, of lichtmetalen wielen die naar wens een diameter van liefst 18 inch hebben. En dat is heel wat voor een auto in het B-segment. Want dat is de Soul, hij deelt zijn onderstel immers met de Hyundai i20. Door zijn hoge daklijn oogt z'n interieur echter een stuk ruimer en het is ook daadwerkelijk groot. Dat je met een lengte van 1,93 meter nog prima 'achter jezelf' kunt zitten, is hoogst bijzonder in dit segment. De hoofdruimte is werkelijk oneindig, een indruk die door de hoge, rechtopstaande ramen nog eens wordt versterkt. Die zorgen er samen met de enorme spiegels en de vanaf de bestuurderstoel zichtbare motorkaprand voor dat het een lekker overzichtelijk karretje is; niet onbelangrijk voor een auto die vooral in de stad te vinden zal zijn. Handig is daarbij de korte overhang voor en achter, net als de lekker korte draaicirkel en vrij directe besturing. Dat maakt de Soul tot een wendbare auto. Slim bedacht is de als extra leverbare achteruitrijcamera, waarvan het display in de achteruitkijkspiegel zit. Zo heb je er altijd goed zicht op.

Retro chic

Na de opvallend gestileerde buitenkant valt het interieur een tikje tegen, in de basisuitvoering tenminste. Dan oogt alles een tikje grijs, al is de vormgeving van het geheel best leuk. Voor de liefhebbers zijn er pakketten leverbaar met namen als 'Retro chic' met een lichtbeige aankleding of het gedurfde 'Street demon', waarbij dashboard en stoelbekleding in een kleur rood worden uitgevoerd die bijna pijn doet aan je ogen.

De stoelen van de Soul bieden verrassend veel zijdelingse steun en die heb je nodig ook, want ondanks de vrij straf afgestelde vering rolt de Soul in bochten behoorlijk om zijn lengteas, bijna onvermijdelijk met zo'n hoge koets. Ook is hij zijwindgevoelig, bij een harde wind zit je constant stuurcorrecties uit te voeren. Des te opvallender is het daarbij dat het lekker stil is binnenin, want hoewel je in een hoge auto zit, blijft het windgeruis keurig op de achtergrond. Zowel de 1,6-liter benzinemotor als de 1,6-literdiesel laat zich echter duidelijk horen, de motoren moeten redelijk hard werken om de gang in de Soul te houden. Beide moeten behoorlijk op toeren worden gehouden voor aansprekende prestaties. Op de snelweg valt op dat de vijfbak lange overbrengingen heeft, vooral de 4 en 5 zijn aan de lange kant. Tussensprints vragen zodoende algauw om terugschakelen, waarbij de toerenval aanzienlijk is. Desondanks draait de benzinevariant meer dan 3.500 toeren bij 120 km/h, waardoor hij redelijk aanwezig is.

Turbogat

De diesel weet dankzij zijn riantere koppel beter raad met de Soul, maar helaas geeft de 1,6-liter CRDi onder 2.000 tpm niet thuis geeft. Ook hier is veel schakelen dus het devies, op de snelweg zou een zesde versnelling helpen om het toerental en daarmee dus de geluidsproductie terug te brengen. Ondanks de forse wielen en straffe vering is het veercomfort goed voor elkaar, dwarsrichels en hobbels worden keurig weggewerkt. Ook maakt de koets een stijve indruk, van torderen of bijgeluiden is ook op erg slechte wegen geen sprake. De veiligheidsuitrusting is tevens keurig voor elkaar, met onder meer standaard ESP en zes airbags, waaronder gordijnairbags. Actieve hoofdsteunen op de voorstoelen maken ook onderdeel uit van het pakket.

De Soul weet verder te plezieren met zijn flexibele interieur, de achterbank is letterlijk in een handomdraai plat te leggen en daarmee vergroot je de bagageruimte van een heel fatsoenlijke 340 liter naar 700 liter. En daarbij heb je een keurig vlakke laadvloer. Alleen de tildrempel is wat hoog, een gevolg van de hoge bouw die de Soul tot zo'n stoer karretje maakt. Want dat is de Koreanen onmiskenbaar gelukt. Het is nog even afwachten of het gewenste jeugdige, trendy publiek in een Kia wil rijden, maar als de Soul daadwerkelijk een voorbode is van 'een nieuw tijdperk voor het merk', ziet de toekomst er veelbelovend uit voor de Koreaanse fabrikant. Vanaf het voorjaar van 2009 is de Soul in Nederland leverbaar, met een vanafprijs van € 15.995 voor de versie met 1,6-liter benzinemotor.