Test: Kia Rio (2011)

In de aanloop naar de millenniumwissel moest Kia het in ons land voornamelijk hebben van de Pride. De Sephia liep op zijn laatste krachten en verder was er weinig in het repertoire, toen aangescherpte emissie-eisen het Europese avontuur van de Pride de nek omdraaiden. In Korea werd de Pride opgevolgd door een omgebadgde Hyundai Atos, maar de actieschappen van de Nederlandse dealers bleven leeg. Toch was er hoop voor de Nederlandse handelaren, mits ze hun vaste clientèle een klasse hoger konden praten. Want met de Rio kregen ze een auto die er frisser, vlotter en moderner uitzag dan een Kia ooit had gedaan. Zonder verlies van de voor Kia gebruikelijke prijsstelling – de Rio werd in de markt gezet vanaf 24 duizend gulden – en het was dan ook lange tijd de best verkochte Kia in ons land. In 2005 werd de stationcar opgevolgd door een keurige hatchback, conform de meeste modellen in het B-segment. En die auto stond op dat moment ook meteen aardig bovenin het segment, bleek uit de eerste tests. Een volwassen aanvoelende auto met een royale uitrusting voor een scherpe prijs. Inmiddels zijn we zes jaar verder en dus is het hoogste tijd voor een gloednieuwe Rio. En Kia dendert nog steeds voort in de drift om het truttige imago van zich af te schudden. Eerder verrasten ze vriend en vijand met de Procee'd, de nieuwe Picanto ziet er vanbinnen én vanbuiten stukken beter uit dan de meeste concurrenten en dat is een noblesse die verplicht.

Noblesse oblige

En de uitdrukking 'noblesse oblige' hoeft designbaas Peter Schreyer niet op een tegeltje in de keuken te hangen, zo blijkt uit zijn nieuwste creatie. De Rio ziet er beter uit dan ooit, met zijn gedrongen gestalte en aanvalshouding. Veel scherpe vouwen geven de auto een krachtig uiterlijk en ook bij de Rio geldt weer; het zou ons niets verbazen als op een dag uitlekt dat Schreyer in 't geniep al jaren bijbeunt bij Ford. Die scherpe vouwen zijn typisch kynetic design en van schuin achteren doet de Rio denken aan de Ka, dankzij de hoge achterkant met kleine ruit. Aan de voorkant ook hier die kenmerkende Kia-neus, een consequentheid die bij Koreaanse merken tot voor kort allesbehalve gangbaar was. En het grappige is dat je de vorm van die grille, waarvan de onder- en bovenkant in het midden op trapeziumvormige manier dichter bij elkaar komen, op de middenconsole ook terugvindt, in de manier waarop de radio en de airco elkaar naderen. Het niveau van de materialen is nog net niet helemaal wat veel Europese merken er tegenwoordig in dit segment tegenaan schroeven, maar het is zeker weer een flinke stap voorwaarts ten opzichte van de vorige Rio. Het hoofdpaneel van het dashboard is in onze testauto zwart, maar kan ook worden besteld in bruin of crème en dat frist het interieur flink op. Niet dat het in 't zwart niks is, integendeel. Net als bij de Picanto heeft Kia echt zijn best gedaan het saaie interieur dat we van Koreanen gewend zijn, de geschiedenisboeken in te sturen. Mooie, strakke en verrassende vormen, prachtige klokken in diepe tunnels, het ziet er allemaal erg goed uit. De stoelen voelen lekker stevig aan, hoewel de zittingen wel wat aan de korte kant zijn. De zithoogte voor de bestuurder is in alle uitvoeringen standaard, en datzelfde geldt voor zowel de hoogte als diepte van het stuurwiel; iets dat in deze klasse meestal niet vanzelfsprekend is. Opvallend zijn de tuimelschakelaars in het midden. Ziet er top uit, maar de meest linkse komt wel regelmatig met je knie in aanraking, zodat de voorruitontwaseming op volle kracht begint te blazen.

De Rio is ten opzichte van zijn voorganger langer, breder en lager. Dat laatste doet minder interieurruimte vrezen, maar geen paniek: de wielbasis nam met zeven centimeter toe en de zitposities zijn lager, waardoor je overall een behoorlijk ruim interieur krijgt. Achter jezelf zitten is voor een iets bovengemiddeld grote volwassen man geen enkel probleem; vooral de hoofdruimte is erg goed. De kofferruimte nam met zeven procent toe en meet nu 288 liter. Onder de laadvloer zit nog een verborgen ruimte en de vloer kan ook nog een standje omlaag.

Gevoelloos

De Rio komt er met vier motoren, maar tachtig procent van de afzet wordt de 1.2 benzine, en die kiezen we dan ook voor onze kennismaking. Het onderstel voelt aardig volwassen aan, met name de voortrein reageert adequaat op de slechte wegen hier. De achterkant heeft daar net wat meer moeite mee, maar die moet het dan ook stellen met een starre as. De besturing is behoorlijk precies, maar zoals we inmiddels van Kia gewend zijn kun je het stuur bij wijze van spreken draaien door er door een rietje naar te blazen. Het is aardig van de Koreanen dat ze ons niet willen vermoeien, maar een ietsiepietsie gevoel in het stuur zou welkom zijn.

De 1.2 biedt 85 pk en dat zou genoeg moeten zijn voor de Rio. Echter, dat vermogen komt pas bij hoge toerentallen een beetje om de hoek kijken dus je moet aardig poken om mee te komen hier in de bergen. Daar staat tegenover dat hij 109 gram CO2 per kilometer uitstoot en je weet wat dat betekent: maximaal fiscaal voordeel. Wie belastingtechnisch goedkoop wil rijden en niet op Vinkeslag woont, moet concessies doen. Wie voor meer geld wat meer leven in de brouwerij wil, kan altijd nog voor de 109 pk sterke 1.4 gaan. Naast de twee benzinemotoren zijn er ook twee diesels, een driecilinder met 75 pk en een vierpitter met 90 pk. De Driecilinder komt eveneens in aanmerking voor vrijstelling motorrijtuigenbelasting, maar aangezien die regeling zoals het er nu voorstaat op 1 januari 2014 vervalt en de wegenbelasting voor diesel veel hoger is dan voor benzine, verwacht de Nederlandse importeur dat de benzine veel meer aftrek zal vinden. Alle versies zijn voor ons land voorzien van stop/startsysteem. De Rio heeft standaard zes airbags, centrale vergrendeling, elektrisch verstelbare buitenspiegels, radio/cd-speler met usb- en aux-aansluiting en stuurbediening, ESP en hellingstarthulp. Het Comfort Pack kost € 1.495 en dan krijg je handbediende airco, elektrische raambediening rondom, verwarmbare buitenspiegels en nog wat optische versieringen. Doe daar nog eens € 695 bij en je krijgt het Plus Pack: LED-dagerijverlichting, bochtverlichting, elektrisch inklapbare buitenspiegels met richtingaanwijzers en lichtsensoren. De echte levensgenieter slaat er nog eens € 1.410 op stuk voor het Super Pack: UV-werend glas, mooiere bekleding, leren stuurwiel en pookknop, smart key, middenarmsteun voor, regensensor, parkeersensoren achter, cruise control, climate control en jawel, geloof het of niet, een fotolijstje in het dashboard geïntegreerd waar een portret in past van moeder de vrouw of de labrador; denk aan mij!

De nieuwe Rio is inmiddels bij de Nederlandse dealer uitgereden. Eind van het jaar volgt de driedeurs variant.