Test: Jaguar F-type Convertible (2013)

We zijn er door de houding in Nederland bijna niet meer aan gewend, maar waardering voor autolawaai bestaat nog. Zelden hebben we zoveel gebaren gekregen van omstanders als tijdens de introductie van de Jaguar F-Type. Vrachtwagenchauffeurs, bouwvakkers, opgeschoten hangjeugd; sommigen waren bijna boos, maar dan op een positieve manier. De boodschap was altijd dezelfde: "Geef eens gas man! We willen die auto horen!" En dat was mogelijk. Of je de nieuwe Engelse roadster nu met een V6 of V8 bestelt, er komt een kabaal uit de uitlaat dat tegen het gênante aan is. Op de V6 S en de V8 S is de 'actieve' uitlaat standaard. Met een druk op de knop op de middentunnel zet je extra kleppen open zodat de dreun nog harder doorklikt en er simpelweg liters brandstof in de uitlaat worden gedumpt als je van je gas gaat. Dit is geen geknetter meer, is mitrailleurvuur. Allemachtig wat een klappen uit de uitlaat. Als we vervolgens ook nog een lange tunnel passeren, grijpt cameraman Jeroen in. "Je moet dit ook van buiten horen." Ach, de kap is open. Wat kan het uitmaken, is mijn reactie. "Nee, vertrouw me." Zijn relaas blijkt niet zonder reden. Als toeschouwer snelt het gedreun je tegemoet nog voordat je de motor zelf hoort, elke seconde meer versterkt. Alsof er een straaljager aankomt. Het gevolg is dat je als autoliefhebber gewoon wilt opspringen om met een vuist omhoog "HELL YEAH!", te roepen op het moment dat de auto langskomt. En dat is dit nog maar de V6!

Drie motoren

De F-Type komt vooralsnog in drie versies. Twee met een supercharged V6: met 340 of 380 pk. Die laatste heet dan V6 S en heeft net wat meer sportieve zaken aan boord. Tenzij je de auto echt alleen koopt voor op de boulevard, zouden wij de instapper laten staan en minimaal voor de V6 S gaan. Wil je echt wild doen, dan is er ook een V8 S, eveneens met supercharger. Je krijgt dan een gruwelijke 495 pk, maar het prijskaartje gaat wel navenant omhoog.

Los van al dat kabaal, hebben we het enorm naar ons zin gehad tot op dat punt. Zoals eigenlijk bij al haar modellen de laatste paar jaar, weet Jaguar opvallend veel plezier in de F-Type te brengen. Dat begint met de trotsheid als je naar de auto loopt. Hij ziet er naar onze mening gewoon supervet uit. Met een goede kleur en zwarte wielen is het net als bij de XK de eenvoud van het design wat het zo'n mooie auto maakt. De centraal geplaatste uitlaat van de V6 staat hem beter dan de wat obligatie vier stuks waaraan je de V8 kunt herkennen. Aan de binnenkant het is een clean geheel. Zelfs de luchtroosters boven op de middenconsole verdwijnen als ze niet nodig zijn. Hier kiest Jaguar duidelijk voor een opvallend andere stijl dan in al zijn andere modellen. Simpele opzet, het moet gaan om het rijden. Kijk ook naar de kleine pook, in plaats van de draaiknop waarmee je in andere Jaguars de versnellingsbak bedient. De kwaliteit van de materialen wisselt wel wat. Het leer is geweldig, maar veel knopjes voelen een beetje iel en van plastic aan. Je merkt wel dat alles om de bestuurder heen is gebouwd. Dit heeft wel tot gevolg dat de bagageruimte niet uitblinkt. Je krijgt 200 liter, maar door de vorm van de kofferbak is het geheel érg beperkt. Binnenin zoek je vervolgens ook tevergeefs naar goede aflegplekken. Rijden ,rijden rijden. Daar gaat het duidelijk om.

Standaard komt de F-Type met een achttraps automaat. Deze komt van ZF, we vinden hem tegenwoordig in massa's auto's. Wel heeft Jaguar duidelijk zijn eigen draai aan het geheel gegeven. Het merk heeft flink zijn best gedaan zoveel mogelijk emotie in de schakelmomenten te leggen. Dus: voelbare klappen door de aandrijflijn en net even dat beetje extra brandstof zodat het goed hoorbaar is dat je opschakelt. Dat opschakelen gebeurt op redelijk hoog tempo, maar met terugschakelen tijdens het remmen wil de bak nog wel eens de weg kwijtraken. Dan staat er in je scherm dat je teruggaat naar de tweede versnelling, maar in praktijk weigert de automaat dan dienst vanwege bijvoorbeeld een te hoog toerental. Rem je dan verder bij, dan schakelt de bak soms alsnog terug, maar soms ook niet. Ook niet handig: de flippers zitten precies op de plek waar je je handen wilt leggen, zodat ze bij flink sturen wel eens in de weg kunnen zitten. Allemaal geen ramp, maar het valt wel op.

Veel vrijheid

Om de funfactor te verhogen, kun je het ESP op sport zetten. Hierbij laat de elektronica erg veel toe. Pas als je echt volle drifts wilt inzetten wordt er ingegrepen, maar in hairpins met vermogen de kont door het onderstuur heen duwen is geen enkel probleem. Het is bij deze momenten dat we de meerwaarde van de V8-variant ontdekken. De V6 S is de beste koop en sprintvermogen of pure snelheid komen we met deze variant nooit te kort. Maar de manier waarop je in de V8 S de auto met je gaspedaal kunt sturen en beteugelen is werkelijk zo fenomenaal... Je danst werkelijk van bocht naar bocht. Waar je in de V6 S meestal meteen vol gas gaat, ben je hier steeds vermogen aan het opbouwen tegen de grens van de grip. Sturen met je gaspedaal? Weet je wat dat is? Zo niet, ga oefenen in een F-Type met V8. Ineens spreekt het allemaal voor zich. Weergaloos.

De besturing zelf is erg prettig. Vrij direct en niet geforceerd zwaar. De controle is uitstekend. Of je nu gewoon vlot glooiende bochten rijdt of de achterbanden het oproken bent, maakt niet uit.

En wat gaat de komst van deze auto dan betekenen? Hij valt een beetje tussen de bestaande segmenten in. De V6'en kun je inzetten tegen een 911 Carrera, of juist tegen een dikke kleinere sportauto zoals de Porsche Boxster S of Mercedes SLK 55 AMG. En de V8? Lastig, wellicht een 911 Turbo Cabriolet? In het algemeen is het toch wel de 911 die Jaguar op de korrel heeft, al geven de Engelsen dat niet volmondig toe. Ten opzichte van die Duitse perfectie heeft de F-type een andere insteek. Hij is minder strak, minder puntgaaf dan een 911. Iets meer bodyroll, iets minder klinische perfectie. Maar de funfactor ligt minimaal op hetzelfde niveau, en heel stiekem misschien nog wel hoger. Al is het maar omdat mensen nu bewonderend kijken. Die 911 kennen ze wel.