Renault Laguna (2007) - Test

We hebben het bureau van Renault/Nissan-directeur Carlos Ghosn nooit van dichtbij gezien, maar we kunnen ons voorstellen dat er misschien wel een paar leuke schaalmodelletjes op staan. Kleine kans dat je er een miniatuurtje van de vorige Laguna tussen vindt. Ja, een platgeslagen exemplaar wellicht, het gevolg van vele gefrustreerde vuistslagen op het dak. Het model heeft Renault een aardige partij gezeur bezorgd, de auto's stonden bij wijze van spreken vaker in de werkplaats met mankementen van allerlei aard dan dat ze reden. We zagen de Laguna dan ook jarenlang in de onderste regionen van de AutoWeek Tevredenheids Trofee terug. En dat doet natuurlijk pijn. Na de facelift van het model in 2005 waren de betrouwbaarheidsproblemen een flink stuk ingedamd maar toen was het (imago)leed natuurlijk al geleden. De Laguna moet het voor zo'n 70 procent hebben van leaserijders en leasemaatschappijen zijn erg gevoelig voor statistiekjes en cijfertjes die aangeven hoe betrouwbaar en/of waardevast een bepaald model is. En die worden niet vrolijk van auto's die het om de haverklap laten afweten. Om een lang verhaal kort te maken: het moest absoluut beter bij de nieuwe Laguna en Renault laat bij de perspresentatie dan ook geen mogelijkheid onbenut om duidelijk te maken dat ze hemel en aarde voor hebben bewogen (lees: enorm hebben geïnvesteerd) om het nieuwe model tot een succes te maken.

Veilige weg

Over het uiterlijk van de nieuwe Laguna zijn we niet wildenthousiast, hier heeft Renault duidelijk gekozen voor de veilige weg – wat in dit segment gewaardeerd wordt. Een zeperd zoals met de (veel te) gewaagd gelijnde Vel Satis, die moest koste wat kost vermeden worden. In het front zien we een beetje Citroën C5 terug, het ontbreken van een grille geeft 'm een wat steriel aangezicht. Ook aan de achterkant weinig tierlantijnen, de twee strak gesneden achterlichten zitten relatief hoog gemonteerd. Gewoon een keurige koets, maar niet berespannend. Binnenin heeft Renault gelukkig meer lef getoond; het dashboard vinden we bijzonder goed geslaagd. Het brede, vloeiende horizontale paneel (vooral erg fraai in licht getinte houtkleur) zorgt voor visuele ruimte. Alle belangrijke functies zijn centraal geplaatst, de bediening ervan is erg logisch en gemakkelijk. Duurdere modellen zijn voorzien van een knoppencluster op de middentunnel (à la BMW's iDrive), je bedient er intuïtief het uitstekend werkende navigatiesysteem met kleurenscherm mee. Het instrumentarium, met slechts vier klokken, is een voorbeeld van eenvoud en overzichtelijkheid. Het infoschermpje tussen snelheidsmeter en toerenteller houdt je op de hoogte over het gemiddelde verbruik, de bandenspanning, of de veiligheidsgordels in gebruik zijn en meer van dat soort handigheden. De materialen die Renault binnenin gebruikt, zijn kwalitatief goed, voelen prettig aan en de afwerking is dik in orde. Een grote vooruitgang ten opzichte van het vorige model. De rijpositie is goed, al had de stoel (met erg korte zitting) nog wel iets lager gemogen. Door de aflopende daklijn is de instap achterin niet optimaal en de hoofdruimte houdt ook niet over.

Lichter

Opmerkelijk is dat de nieuwe Laguna lichter is dan het model dat-ie opvolgt, ondanks de toegenomen lengte, breedte en hoogte. Tenminste, dat is wat Renault ons voorschotelt. Het instapmodel, de 1.6, weegt 1.330 kilo en volgens onze gegevens is dat nog altijd 85 kilo meer dan voorheen. De gewichtsafname van 15 kg heeft volgens Renault betrekking op het gemiddelde gewicht van de complete range. Hoe het ook zij, de Laguna voelt in elk geval niet zwaarlijvig aan. De snelheidsafhankelijke hydraulische besturing voelt minder kunstmatig aan dan we van Renault gewend zijn, en is ook behoorlijk precies. Bij lage snelheden is de demping stevig, bij hogere bochtsnelheden blijkt-ie toch wat soepeler in de veren te hangen en komt het vertrouwde Renault-comfort weer om de hoek kijken. Het onderstel is aangenaam stil. De eerste motor die we beproeven, is de 150 pk sterke tweeliter dCi, waarvan het dieselrumoer slechts met mate het interieur binnendringt. Met 340 Nm is er aan trekkracht geen enkel gebrek. Het prijsverschil tussen de dCi met 130 pk en die met 150 pk is slechts € 1.000, daar zouden we niet op bezuinigen. De handgeschakelde zesbak laat zich soepel en licht bedienen, het gevoelige koppelings- en rempedaal vergt even gewenning. De soepele, alert reagerende automatische zesbak is een extra investering van € 1.500, maar is zeker het overwegen waard, vooral voor kilometervreters. Voorlopig moet Nederland het nog doen zonder de 1.5 dCi van 110 pk en 240 Nm, wegens het ontbreken van een roetfilter. We hebben even een rondje gereden met dit blok aan boord en hoewel-ie uiteraard moet toegeven op z'n tweeliterbroeders, zijn de prestaties nog altijd ruim voldoende en met een verbruik van 5,9 liter per 100 kilometer is deze compacte diesel zeer zuinig. Maar goed, die is er voorlopig nog niet. De benzinegestookte 2.0 Turbo van 170 pk wél. We reden 'm in combinatie met de eerdergenoemde automaat en da's een prima duo, waarbij de tweeliter z'n vermogen mooi geleidelijk opbouwt en bij 5.000 tpm piekt.

Dag Grand Tour

De Laguna staat 12 oktober bij de dealers en is verkrijgbaar in de uitrustingsniveaus Expression, Dynamique en Initiale. Elke Laguna is standaard voorzien van onder meer klimaatregeling, dubbele zijairbags, ESP, automatische parkeerrem, sleutelkaart en regen- en lichtsensor. Vanaf de Dynamique-versie is navigatie met kleurenscherm standaard aanwezig. De stationwagonvariant komt eind dit jaar en gaat door het leven als Estate, waardoor de naam Grand Tour komt te vervallen. Dit om naamsverwarring te voorkomen met de Laguna GT, de sportieve variant die in het voorjaar van 2008 komt. Deze is verkrijgbaar met 210 pk sterke 2.0 turbo en 2.0 dCi van 180 pk. De GT is voorzien van Active Drive, Renaults benaming voor vierwielbesturing. In het najaar van volgend jaar komen de dikke zescilinders in de vorm van een 3.5 V6 benzine en 3.0 V6 dCi diesel.