Range Rover 4.6 HSE (1997) - Klokje Rond

Er zijn van die dagen dat de SG-DJ-82 er niet zo heel veel zin in heeft. Theo stapt vol goede moed achter het stuur, maar zijn Britse partner in crime geeft niet thuis. Niet alleen weigert de motor aan te slaan – toch een eerste vereiste om weg te komen – ook de klimaatregeling, ruitenwissers en claxon weigeren dienst. Reden tot paniek? Allerminst, de heer van het kasteel heeft er iets op bedacht.

“Ik kwam erachter dat het contactslot de sleutel soms niet herkent. Toen heb ik enkele draden aan de startmotor geknoopt. Door die even met elkaar te verbinden krijg ik de V8 alsnog aan de praat. Maar na een paar keer een optater te hebben gekregen, besloot ik om het iets professioneler aan te pakken en bouwde ik een extra contactslot onder de motorkap.” Zo krijgen we in de werkplaats van Carrec een korte demonstratie van dit stukje technisch vernuft, waar keurmeester Tim de Leeuw hartelijk om kan lachen.

Mag ook wel, want na de proefrit is er niet echt sprake van feestvreugde, ook al is het altijd weer een belevenis om met een oude Range Rover op pad te mogen. Uiteraard houd je daarbij in het achterhoofd dat dit exemplaar al bijna 25 jaar oud is en dat de teller het half miljoen nadert. Tim: “Op de snelweg is het een hele strijd om domweg rechtuit te rijden. Er is iets serieus mis aan het onderstel en die terreinbanden spelen ook een rol. En het is een stevige drinker, vermoed ik. Tijdens de proefrit heb ik de brandstofmeter zien zakken.”

€ 93.000 AAN BENZINE

Inderdaad, de twee ton wegende terreinreus lust een flinke slok. Zelfs Theo’s vader maakte zich daarover in het begin al zorgen en vroeg zijn zoon meer dan eens wat die grote Range Rover nou verbruikte. Of de ouweheer wist dat de RR in 36 maandelijkse termijnen betaald werd omdat de verse onder nemer zijn kapitaal voor andere doeleinden moest inzetten, laten we maar buiten beschouwing. Maar dorstig is de acht cilinder zeker en die 100-litertank is dan ook geen overbodige luxe. Een snelle berekening leert ons dat er in al die jaren ongeveer 62.000 liter benzine doorheen ging en als we dan uitgaan van een gemiddelde literprijs van € 1,50 komen we tot een bedrag van € 93.000.

Daar staat tegenover dat Theo al het onderhoud zelf doet, tot een complete motorrevisie aan toe, dus op dat vlak wordt er flink bespaard. Thuis, op het grindpad. Theo: “Dat gaat niet altijd zonder slag of stoot, maar uiteindelijk wint de aanhouder en op die manier houd ik hem al die jaren rijdende. Echt lastig wordt nu de onderdelen voorziening, waarbij de Brexit een ware ramp is. Het duurt lang voordat een pakket er is en het is een stuk duurder geworden. Daarnaast zijn sommige onderdelen gewoon niet meer verkrijgbaar.

De actieve lucht vering van deze auto is fantastisch, maar vergt wel het nodige preventieve onderhoud. De compressor is een punt van aandacht, net als de balgen. En dan is er het opslagvat. Dat heb ik al een paar keer gerepareerd, een nieuwe is niet meer te vinden.”

Een eerste blik op de onderkant leert ons dat deze auto ook echt wordt gebruikt waarvoor de makers hem hebben bedacht. Sterker, alles is bedekt onder een dikke laag witte klei. Theo: “Hij komt inderdaad veel in het terrein, maar ook op wegen die nog in de aanlegfase zijn. Voor de verharding maken we gebruik van staalslakken, afkomstig van Tata Steel. Daarin zit ook veel kalk, vandaar die wit/grijze onderkant. Als ik bij een van de bouwlocaties kom, is het altijd weer de vraag: laarzen aan en lopen of met de Range Rover? Daarom staat hij op terreinbanden. Die had ik in het begin nog niet en toen hebben we al eens vastgestaan op het strand.”

ONMISBAAR

Ondertussen schrijft Tim zijn blaadje vol en is hij erachter waarom de auto zo zwabbert op de snelweg. “Een draagarmrubber is totaal versleten en het kost niet veel moeite om het rechter voorwiel heen en weer te bewegen. De speling is enorm. Dat is bepaald geen reparatie om thuis op het grindpad te doen.” De versnellingsbak, een viertraps automaat van ZF, heeft het al die jaren keurig volgehouden en krijgt op zijn tijd verse olie. De scheef gemonteerde achterste uitlaatdelen zijn Theo al tijden een doorn in het oog en actie is vereist omdat de demper rechtsachter tegen de luchtbalg schuurt. “Ook al zie ik tegen die klus op, ik ga er zo snel mogelijk mee aan de slag. Tegenwoordig rijd ik niet veel met hem, voor de lange ritten heb ik een Maserati Quattroporte. Maar de Range Rover blijft. We hebben samen zoveel meegemaakt en voor mijn werk is hij nog onmisbaar.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“De auto reed nogal zoekerig en het kostte moeite om hem rechtdoor te laten gaan. Verder viel op dat er in het interieur de nodige delen van het dashboard en middenconsole in elkaar zijn geschroefd met parkers. Ook de dikke laag klei aan de onderkant van de auto was opvallend. Dit maakt het beoordelen en het werken aan de techniek aan de onderzijde lastig. De auto is duidelijk onveilig en heeft hard aandacht nodig. Wat mij betreft is hij nog de moeite waard, maar voor nu krijgt hij een duimpje naar beneden.”