Praktijkervaring Hyundai i30: volgens de eigenaren een echte allrounder

De i30 is in al die jaren in verschillende vormen verschenen. Zo is er een hatchback, stationwagon en er was een vijfdeurs coupé-achtige leverbaar, die Hyundai zelf Fastback noemt. 

Bruikbare kofferbak

Dat er wat te kiezen valt is fijn, maar als je graag ruimte wilt moet je toch echt voor de stationwagon gaan. Die biedt namelijk 602 liter bagageruimte. Toch is het even goed mikken om die te benutten, schrijft een i30-rijder: “De laadruimte is groot, maar door de teruglopende achterlijn is de laadhoogte bij de deur wat krapper. Grote dingen passen er dan wel prima in, maar lastiger door de deur te krijgen.” Een andere lezer is ook blij met de grote bagageruimte en heeft juist geen moeite met het inladen van zijn stationwagon: “De tildrempel is niet te hoog dus zwaardere ladingen zet je met het grootste gemak achterin.” De Fastback i30 is iets minder ruim en heeft een kofferbak die 450 liter groot is. De bagageruimte van de hatchback is nog wat kleiner, namelijk 395 liter. “De kofferbak is zeer ruim, hier krijg je heel veel in”, laat een fastback-rijder weten. Ook een fiets kan mee in de i30 fastback: “Ik kan qua ruimte ook niet klagen. Ik kan er een fiets in kwijt met de achterbank plat.”

Wel balen meerdere reviewers van het materiaalgebruik in de kofferbak: “De bodem is gemaakt van een soort hardschuim met een plastic buitenkant en die is kwetsbaar voor puntbelasting.” Een ander schrijft: “De kunststof afdeklijsten in de kofferruimte zijn ook erg zacht en krasgevoelig, maar het feit dat ze wat zachter zijn maakt wellicht ook dat er niets kraakt…”

De keuze is reuze

Bij het kiezen van de aandrijflijn bij de Hyundai i30 kun je last krijgen van keuzestress, er is namelijk nog al wat beschikbaar. Zoals de benzinemotoren met turbo: 1.0 T-GDI, 1.4 T-GDI, 2.0 T-GDI. Maar je kon ook dieselen met de 1.6 CRDi. De tijd dat je een nieuwe diesel-i30 kon kopen is echter voorbij. Sinds 2020 wordt de i30 in Nederland alleen nog voorzien van mild-hybride aandrijflijnen. De motoren zijn de 1.0 T-GDi 48V en de 1.5 T-GDi 48V. 

Kijk voor een uitgebreid overzicht van de specificaties zeker even in de Carbase van AutoWeek.

Potente viercilinder

Uit de gebruikersreviews blijkt dat de meeste i30-rijders kiezen voor de 1.4 T-GDI. Een viercilinder met turbo, goed voor 140 pk. Volgens deze reviewer is het een fijn blok: “De motor is stil en pakt goed op vanuit de lage toeren.” Een Fastback-eigenaar vindt zelfs dat de motor uitnodigt tot sportief rijgedrag: “Stil, zuinig en onwaarschijnlijk sterk. Het is een 1.400 cc turbo die ongeveer 140 pk aan de wieltjes brengt. Maar gevoelsmatig zijn het er veel meer. De auto nodigt erg uit voor een portie stevig rijden en daar moet je toch wel voor waken.” Zeker als je het verbruik in het achterhoofd houdt. De bestuurder haalt een verbruik van 1 op 15,0, maar: “Als ik mijn rechtervoet meer in bedwang houd, merk ik dat 1 op 17,0 met twee vingers in de neus haalbaar is.” Een ander rijdt op lange snelwegritten (in België dus de snelheid zal iets hoger liggen) zo’n 1 op 15,9 en in de stadsomgeving is het verbruik 1 op 13,3.

Een bedenkseconde

Deze motor kun je combineren met een handgeschakelde zesbak of met een DSG met zeven versnellingen. De automaat werkt prima, maar: “Als je ineens veel gas geeft, heeft hij wel een bedenkseconde nodig, waarna hij als een speer vertrekt (…) Het schakelen gaat meestal vlot zonder veel schokken.” 

De koppeling van de handbak vereist gewenning, maar daarna is het fijn poken, schrijft een station-rijder: “De koppeling is ook bij dit type i30 vanwege de lange slag weer even wennen. De schakelslagen van de versnellingspook zijn relatief kort en soepel.” 

Hyundai i30 Fastback

Op pad met de sleurhut 

Hyundai levert ook een 1,5-liter viercilinder turbo met elektrische ondersteuning. Deze mild-hybride levert 160 pk. 20 pk meer dan de 1.4. Dat stelt deze i30 uit 2023 met automaat in staat om een caravan door de bergen van Luxemburg te sleuren: “Voldoende trekkracht en in de sportstand schakelt de automaat heel goed zelfstandig op de juiste momenten." Wel moet de motor flink aan de bak als je snel wilt stijgen: “Klimt bergop redelijk hoorbaar in de toeren als je op cruisecontrol naar boven rijdt. Ook dit is natuurlijk eenvoudig te herstellen door iets minder sportief bergop te willen.” 

Rijd je minder sportief, dan is deze aandrijflijn behoorlijk efficiënt, schrijft de reviewer van een i30 Wagon met handbak: “De auto rijdt in eco-stand erg zuinig: ongeveer 1 op 20, en heeft toch voldoende power. Bij de sportstand wordt het echt leuk. De auto is dan strakker geveerd (gedempt, red.) en is indrukwekkend snel.”

Zuinige driepitter

De kleinste motor die Hyundai in de i30 lepelt is een éénliter driecilinder met turbo, goed voor 120 pk. Die springt zuinig om met zijn brandstof, constateert de rijder van een i30 met handbak: “Qua verbruik zitten we op 1 op 16. Dit tijdens de dagelijkse ritten met veel optrekken en afremmen. Bij lange ritten, met honderd op de snelweg, gaat het verbruik naar een keurige 1 op 20.” 

Een ander heeft een dappere poging gedaan tot hypermilen: “Mijn zuinigste rit ooit is 3,4 l/100km (1 op 29,4). Het was een rit van 150 kilometer met 99 procent autosnelweg en constant tussen de 80 km/h en 90 km/h.”

Hyundai i30 N

“Heel hard boenderen”

Voor de scheurneuzen heeft Hyundai ook nog een paar N-modellen in de aanbieding. Deze N’s zijn voorzien van een viercilinder-turbomotor. Die levert 250 pk en bij de N Performance-versies maar liefst 275 pk. De motor is gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. Deze aandrijflijn maakt de hot hatch een genot om mee te rijden: “De acceleratie is het fijnst als er al snelheid is, bijvoorbeeld vanaf 80 doortrekken naar 140, gas los en dan hoor je de harde 'pop and bangs' uit de uitlaat: geweldig”, schrijft de eigenaar van een i30 N1 performance uit 2018. Voor het lage verbruik hoef je deze motor niet te kopen: “Globaal haal ik tussen de 8,2 (heel hard boenderen) en 12,5 km per liter”, meldt de eigenaar van een N2 performance. 

Stug onderstel

Het onderstel van de i30 is volgens de reviewers net zo veelzijdig als het motorenaanbod. “Eindelijk weer een auto met een straf en strak onderstel zonder oncomfortabel te zijn. De besturing geeft perfect aan op welke soort ondergrond je rijdt. Een puike wegligging en dito besturing”, concludeert een Fastback-rijder. Ook het nemen van bochten gaat de grotere stationwagon goed af, valt een Hyundai-rijder op die ook de vorige generatie i30 in zijn bezit had: “De wegligging is erg goed, ook bij een wat pittiger bochtenwerk. Dat merk je trouwens wel aan het comfort want in tegenstelling tot de oude i30 is de vering wat stugger geworden, maar niet dat het storend wordt.” Een ander concludeert: “Heerlijke snelle rijdersauto, een Koreaanse Alfa Romeo.” 

Voor kwalitatief mindere wegen is het onderstel soms te stevig: “Op betonwegen (in België nog talrijk) is het echter minder door de vrij stugge ophanging en het lawaai van de banden”, schrijft een zuiderbuur. 

Het onderstel van de N-modellen is uiteraard een nog tandje sportiever. “Geweldige wegligging en kart-achtig stuurgedrag”, schrijft een N1 Performance-rijder. De reviewer schrijft ook dat de N-stand in het dagelijks gebruik niet prettig is: N-stand is veel te hard en eigenlijk alleen geschikt voor circuits met vlak asfalt. 

Fijn: fysieke knoppen

Dat de i30 al een tijdje op de markt is, merk je aan de hoeveelheid druk- en draaiknoppen in het interieur. Uit de AutoWeek tests blijkt dat de aanwezigheid van fysieke knoppen het bedieningsgemak negen van de tien keer ten goede komt. De reviewers van de i30 zijn hier ook erg over te spreken: “Ik ben van mening dat het gemak de mens dient. Geef mij maar simpele draaiknoppen of schuiven met een rode en blauwe schaalverdeling”, diezelfde stationwagon-rijder is ook te spreken over de software: “Voor een digibeet als ik moet ik toegeven dat de bediening van het scherm ‘idiotproof’ is: zelfs ik kan er goed mee overweg!” 

De kwaliteit van het interieur is oké, maar blaast je niet van je sokken, schrijft een eigenaar van een fastback uit 2018: “De afwerking is zoals ik het van Hyundai gewend ben, degelijk maar ook niet meer dan dat. Alles zit prima in elkaar, maar toch hoor je nu en dan een kraakje.” Luister je liever naar muziek, dan moeten we je teleurstellen. De geluidsinstallatie is volgens meerdere reviewers “niet je van het.” 

Ook voor langere bestuurders

Je kunt ook als je wat langer bent prima plaatsnemen achter het stuur van de i30 Fastback, bevestigt deze 1,97 meter lange bestuurder: “De rijhouding is goed, ik ben vrij groot en was benieuwd of het me lukte laag genoeg te zitten, dit past voor mij net.” De goede zithouding, zal mede komen door de verstelbaarheid van de bestuurderszetel: “Tijdens de proefrit ontdekte ik dat de zitting bij de i30 voldoende gekanteld kan worden, waardoor je toch voldoende ondersteuning voor de benen hebt”, schrijft de eigenaar van een i30 Wagon. 

Op de achterbank is het ook uit te houden, volgens deze automobilist: “Achterin houden twee volwassenen het prima vol. De beenruimte is ruim voldoende maar als gevolg van de coupé-achtige daklijn is het voor langere mensen misschien wat krapjes qua hoofdruimte. Ik ben 1,85 m en kan overigens perfect achter mezelf zitten dus het valt allemaal wel mee.” De stationcar heeft uiteraard nauwelijks last van een aflopende daklijn en ook daar kunnen volwassenen mee: “Voldoende plek. Dat geldt zeker ook voor de bijrijder en de passagiers achterin.” 

Tekortkomingen

De grootste ergernis van de i30-rijders is het aanwezige geluid van de banden. Een i30 fastback rijder schrijft: “Het bandgeruis is hoorbaar op hogere snelheden.” “Bandengeluid kan zeker beter”, valt een ander bij. We kunnen niet alleen de matige isolatie van de i30 de schuld geven van het doordringen van bandengeluid in het interieur. De kwaliteit van de banden speelt ook een substantiële rol.
Wat ook beter kan is de achteruitrijcamera, dit schrijft de eigenaar van een blauwe station daarover: “De kwaliteit van de achteruitrijcamera is overdag perfect, maar in het donker lijkt het alsof je Opsporing Verzocht zit te kijken. Alle onderwerpen lijken in het donker geblurred en overstraald.”

Verder merk je dat Hyundai niet meer nieuw is na 150.000 kilometer, althans, dat schrijft deze reviewer: “Het nieuwe en robuuste degelijke gevoel van de eerste kilometers is er wel een beetje af.” Ook de binnenkant van de auto is wel klaar: “Het interieur is wat sleets aan het worden.” 

De Hyundai i30 is nog altijd leverbaar. Nieuw kost-ie minimaal €35.391, maar op de tweedehandsmarkt beginnen de prijzen van de Zuid-Koreaan al bij €9.000. Neem dus zeker een kijkje tussen de occasions op AutoWeek.nl. 

We waarderen het als je wilt bijdragen door het bijhouden van de AutoWeek Verbruiksmonitor of door een gebruikersreview te schrijven waarin je jouw ervaringen met de auto deelt. Daarmee help je potentiële kopers echt vooruit!