Praktijkervaring Dacia Jogger: hoe ideaal is grote Dacia écht?

De Jogger is een Dacia volgens traditioneel recept. Onder de kap huist Renault-techniek, alles achter die kap is vooral zo groot als binnen een segment mogelijk was. De instapmotor is allerminst groot. Het is een 1,0-liter driecilinder die een vermogen van 100 of 110 pk levert. Dat verschil in vermogen heeft niets te maken met chiptuning, maar met de brandstofsoort. De 100 pk-variant draait namelijk op benzine óf op lpg. Wie meer vermogen, een automaat of een viercilinder wil, kiest voor de Jogger Hybrid, die gebruikmaakt van dezelfde aandrijflijn die je vindt in de Renault Clio en Captur.

Op de derde zitrij in de Dacia Jogger.

Jogger is ruim, maar hoe ruim?

De volgende eigenaar is te spreken over de praktische eigenschappen van zijn Jogger. “De beenruimte van de tweede en derde zitrij is royaal, dus daar kun je als volwassene prima zitten. Het interieur is heel gemakkelijk aan te passen: stoel omhoog, stoel eruit, stoeltje terug. Dat gaat allemaal heel eenvoudig en snel.” De keerzijde? “Als alle stoelen overeind staan, is de kofferbak echt heel klein.” 

“Dat de achterbank niet verstelbaar is (zoals in veel zevenzitters), is niet echt een punt”, schrijft een ander. “Je zit er prima en ook de achterste stoelen zitten prima. Achter de stoelen lijkt iets meer ruimte te zijn dan gemiddeld. De bagageruimte is dan ook prima in orde.” Ook de volgende eigenaar is tevreden over de zit en ruimte, maar het opklapsysteem kan worden verbeterd. “Als je eenmaal zit, zijn de plekken allemaal ruim genoeg voor volwassenen. Het kleine hendeltje waarmee je de rugleuning van de achterste stoelenrij neerklapt, had wat mij betreft wat handiger gemogen. En waarom je datzelfde hendeltje weer nodig hebt om de rugleuning omhoog te krijgen, is me een raadsel. Erg omslachtig.”

Wie binnenruimte te kort komt, kan nog altijd het dak op. “De modulaire dakdragers zijn superhandig en eenvoudig om te zetten. Wel staan ze op de smalste stand wat ver uit elkaar, ik heb in de bodem van onze dakkoffer (dakzak) gaten bij moeten prikken omdat het anders niet paste”, schrijft zo’n rijder die de Jogger maximaal benut. Deze in de dakrails geïntegreerde dragers zijn standaard vanaf het tweede uitrustingsniveau Expression. 

Zitcomfort

Met de ruimte zit het dus wel snor, hoe is dat met het comfort van de stoelen? “Allereerst de zitpositie achter het stuur. Aanvankelijk vonden we het moeilijk om een goede zitpositie achter het stuur te vinden, maar inmiddels is het gelukt! Na veel verschillende instellingen is het aangenaam zitten en sturen in de Jogger”, schrijft de eigenaar van een Jogger TCe 100 Bi-Fuel.

Een vrij lange bestuurder schrijft: “De zittingen van de stoelen zijn aan de korte kant, dus dat is nadelig voor lange mensen. Met mijn 1,91 meter kan ik nog een acceptabele zitpositie achter het stuur vinden. Ik krijg geen last van mijn rug of andere ongemakken.” Ook de rijder van een Jogger uit 2023 deelt een pluim uit. “De stoelen zitten veel beter en geven meer ondersteuning dan die in oudere Dacia’s en ze zijn naar mijn mening bij lange ritten net zo comfortabel als die van een Volkswagen Passat, waar je ook na lange ritten fris en uitgerust uitstapt.”

Wie niet vindt dat de nieuwe stoelen de oude op alle vlakken overtreffen, is de volgende rijder, die tegelijkertijd een oplossing biedt. “De hoofdsteunen drukken irritant tegen je achterhoofd. Die van de oudere Logan passen ook en hebben dat nadeel niet, dus heb ik die maar even geregeld. Wie het niet weet, merkt en ziet het niet.”

Hoe rijdt de Jogger?

De TCe 100 Bi-Fuel komt het vaakst voor in de review-sectie. Een van de rijders schrijft daarover: “Het driecilindertje redt het allemaal. Het is allemaal niet snel, maar je komt eigenlijk ook niets te kort. Hij ronkt bescheiden en is nooit brommerig, ook niet bij heel lage toerentallen. Door de grote turbo heb je op de Nederlandse snelweg genoeg power om op de linkerbaan mee te doen. Bij 130 heb je qua vermogen nog wat over, maar dan vind ik het qua onderstel wel mooi geweest. De besturing wordt dan vaag. Ik heb de auto niet gekocht voor sportief bochtenwerk en dus ben ik wel blij met de lekker hoge banden (205/60R16H). Ook door de lengte van de auto is de auto rustig en comfortabel.”

“De auto rijdt zeer prettig, zonder rare bijgeluiden”, schrijft een ander. “Hij heeft een uiterst fijne rechtuitstabiliteit! Hij stuurt erg licht, dus ik kan me goed voorstellen dat niet iedereen hiervan gecharmeerd is. Het onderstel is zeer duidelijk op comfort afgestemd in combinatie met de dikke banden. Scherp sturen doet hij niet, maar al met al zeer acceptabel.”

De volgende rijder ervaart de vage besturing niet of heeft er maling aan: “Ik ben ermee naar Duitsland geweest, op de autobahn onbeladen de 180 km/u op de teller aangetikt. Het valt me op dat hij dan nog als een blok op de weg ligt. In Duitsland rijd ik gemiddeld 130 km/h en sneller waar het mag.”

Met z’n zevenen op pad

De volgende rijder stelde zijn Jogger TCe 100 Bi-Fuel echt op de proef en ging met zeven personen, bagage en dakkoffer naar Spanje. “Is 100 pk voldoende met volle bepakking? Kort en goed: ja, het is voldoende, maar er moet wel (veel) worden teruggeschakeld  in de bergen. De zesde versnelling hebben we in de bergen weinig gebruikt. Meestal reden we in de vijf en de drie. Echt stevig klimmen moest in de drie. Op de Franse autoroute konden we bijna altijd gewoon in de zesde versnelling rijden. Onze kruissnelheid was 120 kilometer per uur en dat voelde rustig en betrouwbaar. Natuurlijk is de Dacia onder deze omstandigheden geen snelheidsmonster. Het blijft een comfortabele, rustige reisauto.

Enkele rijders kozen voor de 140 pk sterke hybride. De ervaring van één rijder: “Naar mijn gevoel rijdt de auto best weinig elektrisch, namelijk alleen als accu meer dan 50 procent is geladen. Ten opzichte van mijn proefrit in een Renault Clio weet ik dat zeker. Die is lichter en daar reed ik de helft van de proefrit van een half uur elektrisch.” Ook het remgedrag valt niet geheel in de smaak. “Ik heb gemerkt dat als je bij hoge snelheid gaat remmen, hij een soort van vooruitschiet alsof hij energie gaat genereren en pas als je het pedaal verder indrukt mechanisch gaat remmen.”

De Dacia Jogger Hybrid 140 is de enige Jogger met een digitaal instrumentarium.

Onderhoud, storingen en irritaties

De Dacia Jogger is nog maar kort op de markt, wat maakt dat we uit de reviews nog geen lijst met mankementen of vroegtijdige slijtagepunten kunnen extraheren. De enige kleine irritatie die rijders vooralsnog opmerken, heeft betrekking op de cruisecontrol. Deze bestuurder schetst een praktijksituatie: “Het geheugen van de cruisecontrol staat op 105 km/h. Bij 70 km/h kan hij al in de zesde versnelling, dat is voor mij het moment om de cruise in te schakelen en de auto zelf te laten accelereren naar de ingestelde snelheid. We gaan de 105 km/h voorbij, het gas wordt losgelaten, we bereiken 112 km/h en zakken weer langzaam af naar de bedoelde snelheid. Erg knullig, en ik kan me voorstellen dat het wel eens vervelend is voor automobilisten om je heen.” Een andere rijder is korter van stof. “Echt het enige negatieve tot op heden is de cruisecontrol. De auto schiet bij gas geven in cruisecontrol vaak 3 km/h door de limiet. Dat is een risico, maar vooral irritant.”

Naast dit klein leed is er ook een rijder die met serieuze pech te maken kreeg. Zijn review kopt na 17.000 kilometer ‘Defect’. “De auto is nu ruim een maand bij de dealer en het probleem is nog steeds niet gevonden. Waarschijnlijk een breuk onder de zuigers, daar is het gietsel zeer dun om snel op te warmen. De importeur heeft toestemming gegeven om de gehele motor te vervangen door een nieuw exemplaar, inclusief de cilinderkop. De motor is niet zomaar op voorraad en moet uit de schappen van de fabriek komen. Dat kan nog een hele tijd duren en ik ben er best chagrijnig van.” Daar kunnen wij ons iets bij voorstellen.

Met de Jogger lijkt Dacia opnieuw vol in de roos te schieten. Uit de reviews blijkt dat meerdere auto’s daadwerkelijk tot op de laatste vierkante centimeter worden benut. De berijders beschrijven het weggedrag van de Jogger als stabiel en vertrouwd, maar wie autorijden als hobby heeft, kan beter een andere keuze maken. Ook hier niets nieuws onder de zon. Wel is te hopen dat de stukgelopen motor van één eigenaar echt een incident blijkt, want op zulke verrassingen zit geen enkele automobilist te wachten. Afgezien daarvan lijkt niets een toppositie in Dacia’s verkoopstatistieken in de weg te staan.