Praktijkervaring Alfa Romeo 156: de op één na populairste Alfa

In totaal verkocht Alfa Romeo in Nederland 25.831 156’s, waarmee het na de Alfa 33 (36.932 stuks) de bestverkochte Alfa in de geschiedenis is. Dat de ranke Italiaan populair was, is te zien aan het aantal gebruikersreviews dat we op deze site aantreffen. Niet minder dan 276 eigenaren en gebruikers deelden hun ervaringen met het grote publiek. Het gaat dan om leaserijders van weleer, maar ook om eigenaren die hun auto relatief recent aanschaften, laten weten hoe hun 156 de tand des tijds heeft doorstaan. 

Mooi, maar ook inzetbaar? 

Tijdens het doornemen van de reviews blijkt al snel dat rijders als een blok vielen voor het design van deze middenklasser. Praktische overwegingen lijken minder belangrijk, want maar weinig rijders besteden er in hun review aandacht aan. De volgende bestuurder deed dat wel en is niet ontevreden. “In de kofferbak gaat met gemak een kinderwagen met reiswieg, koffer en andere spullen zonder de achterbank te hoeven gebruiken”, schrijft hij over zijn Alfa Romeo 156 1.9 JTD. “Kortom, een heerlijke reiswagen voor korte en lange afstanden.” 

Een andere rijder is iets gematigder. “De ruimte achter het stuur en rechtsvoor zijn ruim voldoende, achter wat minder en de bagageruimte is beperkt.” Een bestuurder die tijdelijk met de 156 op weg werd gezonden, is zelfs ronduit kritisch. “Met mijn 1,98 meter pas ik domweg niet lekker in deze 156. Met mijn ervaringen in de autoverhuur, waar we dagelijks verschillende auto’s hebben gereden, pasten de Franse en Duitse auto’s beter bij mij.” 

Alfa Romeo 156 met rood leren interieur.

Bovenstaande reviews gaan allemaal over de sedanversie, terwijl Alfa onder de naam Sportwagon ook een stationwagon leverde. “De 156 Sportwagon is niet de ruimste auto in zijn klasse”, schrijft een eigenaar over zijn 1.8 T-Spark. “Voorin is meer dan voldoende ruimte, op de achterbank is het allemaal wat krapper. De kofferruimte is niet heel groot, maar wel netjes gevormd. De 156 is qua ruimte vergelijkbaar met de ‘premium’-auto's in het segment, zoals een BMW E46 of Lexus IS 200.” 

De bestuurder van een 156 Sportwagon 1.9 JTD is minder tevreden met het binnenste van zijn Alfa. “Minpunten vind ik persoonlijk de voorstoelen (rugleuning vervormt) en de vrij beperkte binnenruimte (achterbank en kofferruimte)”, luidt zijn conclusie. Dat brengt ons op het onderwerp zitcomfort, waarover we verder weinig klachten lezen. Ook positieve uitschieters als de volgende zijn er weinig: “De stoelen zitten echt heerlijk en zijn voldoende verstelbaar, het stuur ligt lekker in de hand”, schrijft de eigenaar over zijn 156 Sportwagon uit 2003. Een sedanrijder vergelijkt hem met zijn vorige auto, een BMW E46 318i, en concludeert: “Veel comfortabeler stoelen, met veel betere steun rondom. Je zit er stevig ‘in’ en niet ‘op’.” 

Rijervaring Alfa Romeo 156

Rond het merk hangt de zweem van sportiviteit. Bij de 156 blijkt dat meer dan slechts imago, want veel eigenaren zijn daadwerkelijk positief over de rijkwaliteiten van hun Italiaan. “Ik vertrek elke ochtend met een grijns op mijn gezicht naar mijn werk, wetende wat voor een plezier het ritje er naartoe me zal geven!”, schrijft de enthousiaste rijder van een 156 2.0 JTS Distinctive uit 2002. 

De eigenaar van een vroege diesel-156 is eveneens erg content. “Over de rijeigenschappen valt weinig op te merken. De wegligging is strak en direct en het vermogen is voor mij voldoende. De vering is sportief afgestemd, maar dat doet weinig af aan het comfort.” Hij krijgt bijval van een andere dieselrijder. “De wegligging is fantastisch, hij geeft in scherpe bochten geen krimp. Mijn Golf V6 voelde veel weker en onzekerder aan,. De Alfa niet, want die geeft je het gevoel dat je een fantastisch goede chauffeur bent.” Een 156 1.8-rijder herkent dit gevoel. “De auto rijdt gewoon heel erg goed. De fijne directe besturing, de goede bochtvastheid en de mooi lopende motor maken het een auto om lekker mee te ’spelen’, maar hij is comfortabel genoeg voor vlotte en lange vakantieritten.” 

“Het rijgedrag is natuurlijk een van de redenen om een Alfa Romeo te kopen”, bevestigt de eigenaar van een 156 Sportwagon 1.8 T-Spark. “Dat is dan ook echt meer dan prima voor elkaar. De auto stuurt precies, direct en met veel gevoel. De demping is comfortabel genoeg, maar nooit week. De auto ligt echt mooi op de weg. Enige puntje van kritiek is dat de auto rechtuit een tikkeltje nerveus is.” Een andere bestuurder koos voor de 2,5-liter zescilinder. “Qua weggedrag biedt de 156 een goed compromis tussen sportief en comfortabel rijden. Wel merk je dat de V6 meer gewicht op de vooras heeft ten opzichte van de viercilinder en heb je eerder last van onderstuur met het in de bocht ‘zetten’.”  

Nu we de stap naar een V6 hebben gemaakt, is ook topuitvoering 156 GTA niet ver weg. “Hoe bevalt dat nu, zo'n zescilinder van Italiaanse slag?” raadt de eigenaar van zo’n auto de belangrijkste vraag. “Om te beginnen bij de beleving. Die is geweldig. De wegligging is subliem. Hij laat zich, ondanks zijn 1.450 kilo, erg goed besturen. En dan het geluid van de Busso V6, dat gaat nooit vervelen. Ik betrap mezelf erop dat ik veel met open ramen rijd en zelden muziek opzet.” 

Onderhoud, storings- en reparatiegevoeligheid

Het is niet alleen design en weggedrag waarom Alfa Romeo bekend staat. In de volkscultuur heerst nog een derde vooroordeel: onderhoudsgevoeligheid. ‘Onze’ 156-rijders zijn niet volledig in staat om dit te ontkrachten, maar tegelijkertijd zien we een behoorlijk aantal auto’s met heel serieuze kilometerstanden.  

De eigenaar van een Alfa 156 1.9 JTD met bij aanschaf 417.000 kilometer heeft er gemengde gevoelens bij. Enerzijds krijgt hij te maken met verhoogde onderhoudskosten, aan de andere kant waardeert hij wat de auto teruggeeft. “De auto wordt ingeruild voor hoogstwaarschijnlijk weer een Alfa (met een lagere kilometerstand), zodat ook ik kan ervaren hoe het is om een heerlijke rijdersauto te bezitten zónder (hopelijk) al deze reparaties.” 

Een 2.5 V6-rijder breekt graag een lans voor het type. “Het model 156 heeft naar mijn mening een onterecht negatief imago. Het zijn best goede auto’s met hier en daar wat specifieke aandachtspunten, zoals de draagarmen, het olieverbruik van de 1.8 en 2.0 en mogelijke roest aan de bodemplaat.”  

Daarmee vat hij samen wat we vaker lezen: de 156 wil nog wel eens roesten en het olieverbruik van de viercilinder benzinemotoren is soms buitensporig. “Behalve lpg blijkt de 156 ook olie te lusten”, schrijft de eigenaar over zijn Alfa 156 Sportwagon 1.8 T-Spark. "Nu kende ik de verhalen wel, maar had ik hier met de oudere Twin Spark-blokken zelf nooit mee te maken gehad. Soms een half litertje olie op 5.000 km, dat was het wel. Deze bleek echter wel een liter per 2.000 km te lusten. Officieel binnen de marges, maar wat mij betreft toch wat te dorstig.” 

De 156 Sportwagon heeft nog een specifieke uitdaging die moeilijk oplosbaar blijkt. “Al diverse waterlekken gehad, een afgebroken versnellingsbakbediening en nu een elektrisch probleem: mijn rechter achterlicht en de rechter kentekenplaatverlichting blijven continu zwak branden, zelfs als het contact uit is. De garage weet niet waar dat vandaan komt”, schrijft de eigenaar van zo’n stationwagon. Ook een andere Sportwagon-rijder heeft er last van. “Een punt om goed op te letten bij de 156 SW is lekkage bij de achterklep, waardoor de hemel vochtig wordt. Mijn auto heeft hier ook licht last van en het is nog niet gelukt dit te verhelpen.” 

Het is wel duidelijk waarom de Alfa 156 destijds zo populair was. Gebruikers vielen in eerste instantie voor zijn looks en werden verleid met een aantrekkelijk weggedrag. Op de langere termijn blijkt de auto niet zonder problemen, maar wanneer ze goed worden bijgehouden, blijken vooral de diesels in staat tot hoge kilometerstanden. O, en hadden we al gezegd dat iedereen hem mooi vond?