Porsche 911 Speedster - Eerste rijtest

Er staat een muurtje aan de rechterkant van de weg. Op zich niet heel bijzonder, ware het niet dat dit muurtje het motorgeluid van de 911 Speedster waarin ik zit in volle glorie weerkaatst. Het geeft een extra dimensie aan een toch al fabelachtig concert dat de 4,0-liter zescilinder boxermotor achterin ten gehore brengt. Het uit de GT3-afkomstige blok heeft een soundtrack die in het huidige turbotijdperk niet alleen zeldzaam is, maar ook op een ongekend hoog niveau staat.

Het hoeft daarbij niet eens vol gas te gaan; zelfs met het pedaal halverwege klinkt de boxer al geweldig – en is er de prikkelende wetenschap dat er nog zoveel ruimte is voor méér ... Trap het gaspedaal dieper in en de zes individuele gaskleppen geven direct lucht aan evenzoveel cilinders. Terwijl de naald van de toerenteller de klim inzet naar de magische rode lijn bij 9.000 toeren, zwelt de orkaan van geluid en brute kracht aan tot beangstigende, maar juist mede daardoor begeerlijke proporties. Door het ontbreken van het dak komt het allemaal intenser binnen dan bij de GT3, terwijl de individuele gaskleppen de reactie op het gaspedaal misschien zelfs 0,1 procent scherper maken.

Nog altijd eist de motor een alerte bestuurder om vol tot zijn recht te komen. Boven de 6.000 toeren gebeurt het pas, daaronder troeft een beetje brute hatchback je af op koppel. Aangezien de Speedster altijd een handgeschakelde zesbak heeft, wordt autorijden zo een activiteit op zich. Iets wat concentratie en snelle reacties vergt, zeker omdat de bakverhoudingen voor zo’n ultra-sportieve motor curieus lang zijn. Het is spartaans, puristisch autorijden, precies zoals dat 65 jaar geleden voor de allereerste Speedster op basis van de 356 werd bedacht. Maar ook: precies zoals dat voor de vorige 911 Speedster juist níet gold. Dat model was in feite een verbouwde 911 GTS Cabriolet, met tot grote teleurstelling van bijna iedereen alleen een PDK-bak. In dat licht bezien mag je de nieuwe Speedster gerust zien als eerherstel.

GT3

Behalve de aandrijflijn draagt ook het onderstel aanzienlijk bij aan dat gevoel van eerherstel. Het chassis vertoont grote gelijkenissen met dat van de GT3. De vierwielbesturing, de dynamische motorsteunen en de adaptieve dempers en veren zijn allemaal overgenomen. De hardware is identiek aan die van de gesloten auto, alleen de software van de besturing en dempers is opnieuw gekalibreerd. Moet ook wel, want door het afzagen van het dak verliest de 911 zo’n 30 procent van zijn stijfheid. Dat voel je achter het stuur, al zou je in eerste instantie niet zeggen dat het om een dergelijk hoog percentage gaat. Bij het insturen van met name krappe bochten voel je echter een kleine aarzeling, die in de GT3 niet aanwezig is. Slecht wegdek in een snel genomen bocht doet de koets een klein beetje torderen. Bedenk echter dat het ijkpunt één van de meest circuit-georiënteerde auto’s van dit moment is; de Speedster is bepaald geen sponzige cruiser.

Hoewel het comfort alleszins redelijk blijkt, maak je altijd contact met de weg. De auto lijkt voelbaar beter in zijn element op een bochtige bergweg dan flanerend over de boulevard. Zeker wanneer de Pilot Sport Cup 2-banden op temperatuur zijn gekomen, tart de hoeveelheid grip de grenzen van het geloofwaardige. De standaard keramische remmen vragen spierkracht, maar doen vervolgens wat hun uiterlijk belooft: stoppen als een muur. Het chassis heeft voldoende potentie om het juweel achterin ten volle te kunnen benutten.

BIJZONDERE CONSTRUCTIE

Mocht de route toch over een boulevard leiden, of door een ander druk gebied, dan blijkt de Speedster een grote mate van aandacht te trekken. Geen wonder trouwens, want de platte voorruit met bijzondere double-bubbleachterdek maken hem meteen herkenbaar als iets bijzonders. We laten even in het midden of het mooi is, maar wie de unieke koolstofvezel plaat achterop van dichtbij bestudeert, kan niet anders concluderen dan dat er wel degelijk liefde en aandacht in de Speedster zijn gestopt. Deze auto voelt veel meer als een echt speciale editie van de 911 dan zijn voorganger. En de unieke combinatie van het atmosferische motorgeluid, een meer dan capabel onderstel en een open dak maakt het een spektakelmachine die zelfs binnen het fijnmazige 911-gamma nog niet bestond.

Een waardige Speedster dus, met eigenlijk maar één kernpunt dat ontbreekt: bereikbaarheid. Ooit was het idee: als je er zoveel mogelijk afhaalt, wordt het ook goedkoper. Nu is dat eerste wel gelukt, want navigatie en airco zijn niet standaard, maar kosteloze opties. Maar goedkoop valt de auto niet te noemen: hij kost € 269.274. Dat is een bizar bedrag voor een auto met een stoffen tentdakje, dat je grotendeels handmatig moet openen en sluiten. En dan komt er in Nederland nog eventjes € 87.726 bij aan belas tingen, zodat het prijskaartje het mooie, ronde bedrag van € 357.000 vermeldt. Daar komt nog bij dat de oplage beperkt blijft tot 1.948 stuks, een verwijzing naar het oprichtingsjaar van het merk. En toen we vroegen hoeveel er daarvan al zijn verkocht, moest de betreffende Porsche-medewerker even nadenken. Niet over het aantal zelf, maar of het aantal bestellingen nu twee of drie keer zo groot was als de oplage.