Per Dacia Sandero van Groningen naar Goes - Duurtestreportage

Ja hoor, daar is hij: de magische grens van € 10 is bereikt. Je zou denken dat de pomp nu toch bijna moet stoppen, maar helaas. De gaspomp blijft ratelen, de nummers blijven optellen. Dat de liters harder gaan dan het bedrag blijft een mooie sensatie, maar het eindresultaat is op beide vlakken toch een stevige tegenvaller. De windrichting is normaliter niet echt een factor waarmee we rekening houden bij een rit als deze, maar blijkt vandaag toch roet in het eten te gooien.

MIKKEN OP EEN TIENTJE

Aanvankelijk was de insteek van dit verhaal om voor € 15 zo ver mogelijk te rijden. Dat lijkt leuk, maar blijkt in de praktijk nog niet zo makkelijk te organiseren. Een gaspomp laat zich bijvoorbeeld niet afregelen op een exact bedrag, zo blijkt na een belrondje langs wat tankstations. Dat wordt dus een eind rijden en dan terugrekenen, maar dan weten we pas achteraf wanneer het beoogde bedrag was verbruikt. Dan toch liever van een vooraf gekozen vertrekpunt naar een vaststaand eindpunt. Gezien de coronamaatregelen moet zo’n rit echter binnen de landsgrenzen plaatsvinden.

Om toch nog een beetje aan wat lengte te komen, kiezen we zo ongeveer de langste rit die er binnen die grenzen mogelijk is: van Groningen naar Goes. Dat bekt nog lekker ook, zeker als de rit ‘op gas’ gebeurt.

Vooraf zijn de verwachtingen hooggespannen voor wat betreft de kilometerprijs van de Dacia. In tests halen we gemakkelijk een verbruik van 1 op 13, bijna 1 op 14. Zo’n testverbruik is doorgaans een stuk minder gunstig dan het resultaat dat na enkele uren op de snelweg wordt bereikt, zeker als daarbij strikt de snelheidslimiet van 100 km/h wordt gehandhaafd. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar onze recente duurtestreportage met de Hyundai i10. In het eerste deel van die ‘monstertocht’ van 900 km haalden we bijna 1 op 20, terwijl het verbruik over de gehele duurtestperiode bleef steken op 1 op 16,7. Met dat in het achterhoofd moet een verbruik van 1 op 16 toch haalbaar zijn met de Sandero. Uitgaande van de goedkoopste gaspompen die we kunnen vinden – we zijn tenslotte zuinig – moet de rit daarmee voor iets meer dan een tientje haalbaar zijn. Wie weet, als het echt meezit, blijven we daar zelfs onder! GRONINGS GAS

Op de dag van vertrek lijken de omstandigheden nagenoeg perfect. In een week vol grijs, druilerig weer is het ineens strakblauw. Een heldere zon warmt de boel op naar een graad of 15, zodat airco noch verwarming hard aan de slag zal moeten.

Perfecte omstandigheden voor een zuinige rit, lijkt het. De rit vanaf het redactiekantoor in Hoofddorp naar het centrum van

Groningen wordt voor dit verhaal buiten de boeken gehouden, maar neemt toch zo’n twee uur in beslag. Alle tijd om de auto en onszelf even rustig op te warmen. Wie niet bekend is in Groningen doet er goed aan

om deze rit zelf ook eens te ondernemen.

De Martinitoren is voor Randstedelingen de bekendste Groningse plek, maar een korte fotostop op de kade van het Hoge der A brengt een totaal ander plaatje met zich mee. Deze plek betekent dat de Dacia het er ook in de negentiende eeuw droog had gehouden, zelfs bij hoogwater. Het tegenovergelegen en daadwerkelijk lagere Lage der A was in die situatie minder gunstig, maar was volgens de overlevering wel de plek waar het lossen van schepen bij laag water een stuk eenvoudiger was. Hoewel we grappen over Gronings gas in dit mooie stadscentrum maar even voor ons houden, valt wel op dat Groningen helaas niet de

bestemming is om voordelig een tankje lpg te scoren. Voor dit verhaal toppen we de stoere Stepway toch het liefst in Groningen af en dat betekent dat 57,9 cent per liter op het moment van ons bezoek het laagst haalbare is. Wellicht is dat bij de zûnige Zeeuwen beter geregeld: op naar het zuiden!

NIETS TE ZIEN

Zoals ook bij veel kopers het geval zal zijn, verkiezen we Google Maps boven Dacia’s eigen navigatiesysteem. Dat maakt qua gebruiksgemak niets uit, want Android

Auto en Apple CarPlay zijn ook in deze echte budgetauto gewoon present. Volgens de kaart van de techgigant is de rit van het noordoosten naar het zuidwesten 330 km lang, voor een totaal van ongeveer drie uur en een kwartier. Niet bepaald een wereldreis, maar voor Nederlandse begrippen toch een uitzonderlijk lange rit. Aanvankelijk lijkt die rit als twee druppels water op de heenreis naar Groningen, want aan ons rijgedrag verandert eigenlijk niets. Echte hypermilers rijden natuurlijk het liefst 90, maar voor een nog enigszins realistisch verbruik verkiezen wij het gangbaarder ‘100’. Ook dan duurt de rit gevoelsmatig lang genoeg, al ligt dat ook aan de route.

De meest logische optie voert langs Drachten, door de Flevopolders, via Utrecht, Gorinchem en Dordrecht naar Bergen op

Zoom en uiteindelijk Goes. Niks mis mee, maar zelfs in het niet al te afwisselende

Nederland is er op dit traject erg weinig te zien. Geen bossen, geen vliegvelden en geen interessante bebouwing. Zelfs tunnels zijn nagenoeg afwezig, in elk geval totdat we tien kilometer voor de finish door de

Zeeuwse Vlaketunnel zullen rollen. Toch is er één groot verschil met de heenweg: de wind. Terwijl die eerder op de dag niet van zich liet horen, rukt hij nu voelbaar aan de pragmatisch gevormde Dacia-koets. De stevige bries komt pal uit het zuiden, wat betekent dat we hem bijna de hele weg op de neus zullen hebben. Dat is een tegenvaller! Het goede nieuws: de Dacia biedt verrassend veel comfort. De zaken die van eigenlijk elke auto een prima kilometervreter maken – een middenarmsteun, cruisecontrol en een audiosysteem – zijn gewoon present. Het veercomfort is bovendien in orde. In de stad is de hoge en zachte

Stepway zelfs uitermate in zijn element, maar op de snelweg voelt hij door zijn

korte, hoge koets soms toch wat hobbelig.

De stoelen zijn lekker comfortabel en de zithouding is oké, maar door de beperkte verstelbaarheid van stuur en stoelen zeker niet perfect. Wat echter het meest opvalt, is dat overmatige herrie achterwege blijft.

Nog niet zo lang geleden was een lange rit in een nadrukkelijk goedkope auto al snel een kleine auditieve marteling, maar het blijft nu in onze Dacia lekker rustig.

Natuurlijk, er zijn auto’s waarin minder omgevings geluid doordringt, maar volume en frequentie blijven op een prettig niveau.

Het 100 pk sterke driepittertje in de neus draait bij 100 km/h zo’n 2.300 toeren per minuut en wekt niet de indruk dat dat veel moeite kost, zelfs niet met tegenwind.

KNALAANBIEDING

Wat ook niet veel moeite kost, is het benaderen van de opgegeven reisduur. Dat een rit als deze op een doordeweekse dag geheel filevrij kan verlopen, blijft toch één van de weinige voordelen van de huidige situatie. Het eentonige landschap stemt tot nadenken. Over de Sandero, uiteraard, want dat is de cocon waarin we ons vandaag hullen. Onze duurtest-Stepway zit lekker in zijn spullen, maar de echte knalaanbieding blijft toch de basisversie. Fotograaf Willem snort vanaf de passagiersstoel even de prijslijst op. Dat valt mee: bijna alle zaken waarvan we vandaag genieten, zitten ook op de ‘knakenversie’. De belangrijkste uitzonderingen zijn de klimaatregeling en het multimediasysteem, maar met handmatige airco en een radio met Bluetooth waren we vroeger ook heel blij. Cruisecontrol, de armsteun en natuurlijk de gastank krijg je er dus allemaal bij als je voor € 12.830 in de voordeligste Sandero stapt. Eigenlijk is dat ongelooflijk, want met die aanschafprijs is de vrij ruime Roemeen op een paar kale A-segmenters na de goedkoopste auto die je op dit moment kunt kopen.

1 OP 33

Leuk en aardig, maar vandaag gaat het om de prijs per kilometer. Een korte zoektocht – Willem mag opnieuw aan de slag – leert dat de goedkoopste pomp in de regio Goes zich niet ín Goes, maar net daar voorbij langs de A58 bevindt. Total Vliedberg bij ’s Heer Arendskerke vraagt maar 55,9 cent voor een litertje lpg en is daarom de kleine omweg wel waard. Het aansluiten van de lpg-slang kost zoals altijd irritant veel tijd bij de Dacia. Tankklep openen, beschermkapje van de gasopening draaien, de bijgeleverde verloopnippel erop draaien en dan pas aansluiten: wie veel rijdt, wordt dit wel wel beu. Erger – voor vandaag – is dat de gaspomp er ook de tijd voor neemt. De verlossende ‘klunk’ dient zich pas aan na 27,13 liter en een bedrag van € 15,17. Een schijn tje voor bijna 350 km, maar toch flink meer dan we hadden gehoopt. Het betekent een verbruik van 1 op 12,4. Dat is slechter dan ons eerdere testverbruik en ook iets minder zuinig dan de fabrieksopgave van 1:13,2 op lpg. We kunnen maar één oorzaak bedenken: die vermaledijde tegenwind. Met 4,5 cent per kilometer was de rit gelukkig evengoed spotgoedkoop. Voor € 15,17 koop je zelfs bij een goedkope pomp net iets meer dan tien liter benzine, zodat een auto op die brandstof ongeveer 1 op 33 zou moeten rijden om de Dacia te evenaren. Alleen een zeer efficiënte EV kan het nóg goedkoper, maar alleen wanneer je die thuis laadt en het verbruik onder de 200 Wh/km blijft.

Het is duidelijk: als je voor een schijntje het land wilt doorkruisen, is lpg ook in 2020 nog een heel goede optie.