Opel Mokka 1.2 Turbo vs. Opel Mokka-e - Vergelijkende Test

Elektrische auto’s heb je in vrijwel alle segmenten, maar ze worden lang niet allemaal volgens dezelfde filosofie ontwikkeld. Er zijn zogenoemde dedicated EV’s, die volledig als elektrische auto zijn ontwikkeld; Volkswagen voert die modellen onder het ID-label en bijvoorbeeld Hyundai onder het Ioniqkopje. Daarnaast bestaan er genoeg modellen waarbij je de keuze hebt. Denk aan BMW, dat de i7 en i4 naast de 7-serie en 4-serie Gran Coupé levert, en aan de uiterst populaire Kia Niro. Stellantis heeft deze werkwijze ook omarmd en dus zijn onder meer de Peugeot 208, 2008 en de Opels Corsa en Mokka niet alleen verkrijgbaar met verbrandings­motoren, maar ook met puur elektrische aandrijflijnen.

Vaak zijn die elektrische varianten relatief eenvoudig als zodanig te herkennen, maar bij de Opel Mokka moet je van goeden huize komen om de elektrische versie eruit te pikken. Alle Mokka’s hebben namelijk de bij Opel steeds verder inburgerende Opel Vizor, het dichte zwarte paneel tussen de koplampen. In de verdieping eronder en in de bumper neem je verder identieke openingen waar. Ook de zwarte delen die op onze duurtest-Mokka-e in het chroom zijn uitgevoerd, zijn geen herkenningspunt. De Matcha Green-kleurige duurtester is namelijk de Ultimate-uitvoering, de White Jade Mokka 1.2 Turbo op de foto’s is de sportiever uit ­gevoerde GS Line. Alleen een handjevol e-badges en een achterbumper zonder uitlaatpijpen verraden dat onze duurtester geen benzine lust. Weinig uiterlijke verschillen dus, maar in het instrumentarium en achterin vind je ze wel. Niet eens op de achterbank, maar helemaal achterin de Mokka-e. Hoewel Opel tijdens de ontwikkeling van de Mokka al rekening hield met de komst van een elektrische versie is de bagageruimte op papier toch 40 liter kleiner dan die van de Mokka-zonder-stekker. Dat lijkt op 350 liter heel wat, maar in de praktijk is het niets om je aan te storen. Wel moet je vanzelfsprekend rekening houden met het permanent meezeulen van een laadkabel.

TWEE KARAKTERS

Technisch zijn de verschillen uiteraard veel groter. De met rode accenten gelardeerde tegenspeler van de elektrische Mokka-e heeft de krachtigste versie van de bekende 1.2-driecilinder onder de kap. Dat betekent 130 pk, 230 Nm en in dit geval ook nog eens een achttraps automaat. De Mokka-e scoort wat vermogen betreft het hoogste met 136 pk en 260 Nm. Maar hij heeft ook zo’n 300 kilo meer te verplaatsen. Dankzij de directe vermogensafgifte van de elektromotoren ontlopen de twee elkaar weinig als het om om snelheid gaat. Op papier althans. Zeker als je net uit de Mokka-e stapt, valt het in de 1.2 op dat het even duurt voordat de automaat het vermogen naar de voorwielen stuurt. Er moeten nu eenmaal wat bewegende delen in gang worden gezet. Dat merk je niet alleen bij het wegrijden, want ook tijdens tussenacceleraties heeft de automaat wat denktijd nodig. Er zijn immers acht versnellingen om uit te kiezen.

De driecilinder zelf is een fijne machine. Het is een levendige motor, die in een breed toerenbereik uitstekend bij de les is. Aan de souplesse die het elektrohart van de Mokka-e biedt, kan hij echter niet tippen. Hoewel de driecilinder nooit storende vibraties geeft en met zijn roffeltje nog aardig klinkt, peuzel je in de Mokka-e in alle rust, volledig trillingvrij en zonder onderbreking van het versnellingsproces het asfalt op. Dat de Mokka-e door zijn hogere gewicht dieper in de veren duikt, past bij zijn comfortabele karakter.

De elektrische aandrijflijn wordt in zijn kunnen beperkt door het uithoudingsvermogen van de accu. Onze duurtester is nog van voor de kleine update die de actieradius vergroot tot 338 kilometer, wij moeten het nog doen met een fabrieksopgave van 330 kilometer. Maar tijdens normaal woonwerkverkeer halen we die bij lange na niet. Als je dagelijks 200 kilometer rijdt, moet je dus ook dagelijks laden om de volgende dag weer op pad te kunnen. Het kan – aan een snellader met 100 kW – maar het is zeker iets om rekening mee te houden. De Mokka 1.2 Turbo springt daarentegen zo zuinig met zijn brandstof om dat je zonder moeite 700 kilometer uit zijn tank perst, en dan kun je die ook nog eens in een vloek en een zucht weer volgooien. Als je een aanhanger wilt trekken, dan kun je de Mokka-e direct van je shortlist halen. Trekken mag hij namelijk niet, de Mokka 1.2 Turbo mag het wel, tot 1.200 kilo geremd.

KOSTENPLAATJE

Als je vooral om het mogelijke financiële aspect een elektrische auto overweegt, is het kostenplaatje van deze twee Mokka’s heel interessant. Uitgaande van 20.000 kilometer per jaar en een gemiddelde kWhprijs van zo’n 40 cent aan een wisselstroomlader zou je voor de Mokka-e een kleine € 1.500 per jaar aan stroom aftikken. Let wel, niet aan de snellader en zonder thuisladen. Bij de Mokka 1.2 Turbo zou je uitgaande van het testverbruik en de landelijke adviesprijs (€ 2,26) van een liter E10 zo’n € 2.850 kwijt zijn. Let wel, de benzineprijzen zijn momenteel bijzonder hoog en kunnen in de toekomst weer dalen. Bij een benzineprijs van € 1,90 in dit rekenvoorbeeld ben je met de Mokka 1.2 Turbo op jaarbasis zo’n € 2.400 kwijt. Ook dan is het verschil in het voordeel van de Mokka-e nog aanzienlijk. Daar komt nog bij dat de Mokka-e zeker tot en met 2024 is vrijgesteld van wegenbelasting. Daarmee loopt het voordeel voor de stekker-Mokka met minimaal € 564 verder op. En dan betaal je bij gelijke uitrusting niet eens zo veel extra voor de Mokka-e ten opzichte van de 1.2 Turbo met automaat. Bij de basisversie Edition is de elektro-Mokka € 2.850 duurder, maar dat prijsverschil wordt kleiner naarmate de uitvoering duurder wordt. Zo bedraagt het prijsverschil bij de Ultimate nog slechts € 1.000. Als je snel ben, kun je voor de Mokka-e ook nog eens aanspraak maken op de SEPP-aanschafsubsidie van € 3.350, die Opel in een gulle bui verdubbelt tot maar liefst € 6.700. De Mokka-e is dan zeker goedkoper dan zijn equivalent met benzinemotor. Dus als je kunt leven met de beperkte actieradius en met het feit dat hij niets mag trekken, zou je een dief van je eigen portemonnee zijn als je de soepeler Mokka-e liet staan.