Opel Mokka 1.7 CDTI - Doorgelicht

In de tijd dat Opel nog van General Motors was, kreeg de fabrikant vaak modellen uit het wereldwijde aanbod opgedrongen, zoals de Frontera (1991-2003) en de Antara (2006-2015). Die moesten de dealers in Europa dan maar zien te slijten. Auto’s die een korte verkoophype kenden alvorens ze onderaan de betrouwbaarheidslijsten eindigden. In 2012 kwam GM met de Mokka op de proppen. Dit model werd bij het voormalige Daewoo in Korea gebouwd en verkocht onder de merknamen Chevrolet, Buick, Holden, Vauxhall en natuurlijk Opel. De Mokka werd niet direct door iedereen omarmd, maar ontpopte zich algauw als een commercieel succes. Vooral de wat oudere kopers waren er blij mee. Alleen al in 2012 gingen er meer dan 20.000 over de toonbank en tot aan de grote metamorfose tot Mokka X in september 2016 liep dit op tot 100.000 exemplaren.

Opel trof het, want de alom geroemde, maar niet bijster succesvolle Skoda Yeti had de markt voor de zogeheten subcompacte SUV opengelegd. De Mokka kwam dus in een gespreid bedje terecht en zorgde voor een ware ‘boom’. Opel was ineens weer marktleider! Wij voelden een 1.7 CDTI met bijna 180.000 kilometer op de teller aan de tand.

We vroegen ons af of iemand de teller misschien vooruit had gedraaid, want hij lag zo strak op de weg en schakelde zo nauwkeurig, dat een kwart mínder ook geloofwaardig zou zijn geweest. Binnen was geen spoor van slijtage en geen rammeltje te bespeuren. Slechts de door steenslag veroorzaakte kale plekjes op de voorkant verraadden de leeftijd. De van Isuzu afkomstige diesel nagelde nog net zo vrolijk als op de eerste dag, maar het was wel een Euro 5 en een bedreigde diersoort. Deze 1.7 en de 1.6 Euro 6 van Opel zelf waren goed voor ruim een derde van de internationale Mokka-markt. Populairder was de 1,4-liter benzinemotor met turbo (140 pk) en er was nog een 115 pk sterke benzine variant.

Opel bood de Mokka met diverse uitrustingspakketten aan, onder andere met bixenon-koplampen. Verchroomde deurgrepen waren een andere optie, maar daarvan laten de sierkapjes vaak los. Als geheel is de Mokka degelijk. Afgezien van wat olieverbruik weet de TÜV niet veel te melden. Wel heeft Opel een paar terugroepacties op touw gezet. Ook was er iets mis met de behuizing van de aircopomp, wat tot lekkage kon leiden. Een nieuwe beschermlaag tegen corrosie heeft het probleem verholpen.

Verder kregen rond de 53.000 exemplaren de verkeerde slangklemmen mee en belandde bij een nog groter aantal de verkeerde oliesoort in de versnellingsbak. Dat is echter niet de reden dat de vierde gang van de zesbak soms klemt; in dat geval moet de bediening opnieuw worden afgesteld. En mochten de stoelen een beetje knarsen, dan is wat vet de remedie. Voor de rest gaat het steeds om software-updates. Bijvoorbeeld van de brandstofmeter en de vierwielaandrijving van de Mokka 4x4. Die wordt elektronisch geregeld en weigert soms dienst. Overigens is de Mokka in deze uitvoering amper verkocht, want de overwegend oudere koper hecht meer aan de zitpositie op 695 millimeter boven het wegdek, waarmee de Mokka alle merken en modellen uit zijn klasse aftroeft.

DE KWALEN VAN DE MOKKA

Weinig mechanische problemen, maar wel een hoop updates. Laat daarom controleren of die allemaal zijn uitgevoerd. Hoge kosten ontstaan pas als de aircopomp het begeeft of (bij de 1.7 CDTI) het krukastandwiel voor de distributieriem losraakt. Voor de rest slechts kleinigheidjes, zoals loslatende sierkapjes van de deurgrepen.