Opel Insignia Country Tourer - Subaru Outback

Robuust. Dat is het woord dat tijdens de eerste meters met de Outback door mijn hoofd schiet. Alles aan deze Japanner voelt robuust. Grofstoffelijk bijna. 'Built to last', gemaakt om de mensheid te overleven. Een totaal andere belevingswereld dan de Country Tourer. Dat is in alles letterlijk een opgehoogde Insignia, terwijl de Outback niet beter weet dan dat hij een bovengemiddeld hoog op de poten staande stationwagon is. Zo is hij bedoeld, terwijl zijn Duitse tegenstrever van oorsprong een grote, comfortabele reisen zakenauto is. Een nogal verschillende insteek, met eenzelfde soort auto als resultaat. Het modellengamma van Subaru bestaat voor bijna de helft uit stationwagons, die er op het eerste gezicht zo'n beetje hetzelfde uitzien. Zeker de Outback en de Levorg lijken van een afstandje als twee druppels water op elkaar. Een blik op de matentabel leert dat de Outback toch een maatje groter is. Op zijn beurt moet hij de Forester weer boven zich dulden, dat is de rangorde binnen het Subaru-gamma.

Terug naar de Outback. Die kreeg onlangs een bescheiden facelift, met als meest opvallende aanpassingen nieuwe koplampen, een gewijzigde grille en een andere voorbumper. Met zijn lengte van 4,82 meter is het een forse auto, maar niet zo fors als de Insignia, waarvan het gamma eerder dit jaar werd aangevuld met de nieuwe Country Tourer. Die gaat over de vijf meter heen en opereert qua afmetingen dus eigenlijk een segment hoger. Het prijskaartje en zijn status – Opel is nu eenmaal niet 'premium' – zorgen ervoor dat hij netjes in het D-segment past. De Opel is niet alleen langer dan de Subaru, ook de wielbasis is groter. En dat merk je op de achterbank, waar je echt zeer riant zit. Beenruimte is er in overvloed, de hoofdruimte is voldoende. Op dat laatste punt is de hogere Outback juist weer in het voordeel, maar ook in de Japanner kunnen langere lieden hun benen prima kwijt.