Opel Insignia Country Tourer - Subaru Outback - Vergelijkende Test

Robuust. Dat is het woord dat tijdens de eerste meters met de Outback door mijn hoofd schiet. Alles aan deze Japanner voelt robuust. Grofstoffelijk bijna. 'Built to last', gemaakt om de mensheid te overleven. Een totaal andere belevingswereld dan de Country Tourer. Dat is in alles letterlijk een opgehoogde Insignia, terwijl de Outback niet beter weet dan dat hij een bovengemiddeld hoog op de poten staande stationwagon is. Zo is hij bedoeld, terwijl zijn Duitse tegenstrever van oorsprong een grote, comfortabele reisen zakenauto is. Een nogal verschillende insteek, met eenzelfde soort auto als resultaat. Het modellengamma van Subaru bestaat voor bijna de helft uit stationwagons, die er op het eerste gezicht zo'n beetje hetzelfde uitzien. Zeker de Outback en de Levorg lijken van een afstandje als twee druppels water op elkaar. Een blik op de matentabel leert dat de Outback toch een maatje groter is. Op zijn beurt moet hij de Forester weer boven zich dulden, dat is de rangorde binnen het Subaru-gamma.

Terug naar de Outback. Die kreeg onlangs een bescheiden facelift, met als meest opvallende aanpassingen nieuwe koplampen, een gewijzigde grille en een andere voorbumper. Met zijn lengte van 4,82 meter is het een forse auto, maar niet zo fors als de Insignia, waarvan het gamma eerder dit jaar werd aangevuld met de nieuwe Country Tourer. Die gaat over de vijf meter heen en opereert qua afmetingen dus eigenlijk een segment hoger. Het prijskaartje en zijn status – Opel is nu eenmaal niet 'premium' – zorgen ervoor dat hij netjes in het D-segment past. De Opel is niet alleen langer dan de Subaru, ook de wielbasis is groter. En dat merk je op de achterbank, waar je echt zeer riant zit. Beenruimte is er in overvloed, de hoofdruimte is voldoende. Op dat laatste punt is de hogere Outback juist weer in het voordeel, maar ook in de Japanner kunnen langere lieden hun benen prima kwijt.

GEEN IJZERSTERK ARGUMENT

De binnenruimte is dus in beide auto’s uitstekend, wat ook geldt voor de bagageruimte. Opvallend is dat we de grotere buitenmaten van de Insignia niet terugzien in een groter laadruim. Het is de Outback die met zijn 559 liter het meeste slikt, en ook als je de rugleuningen neerklapt, ‘wint’ de Subaru. De maximale laadcapaciteit bedraagt 1.848 liter, tegenover 1.638 liter bij de Insignia. Het verschil zit hem deels in de pragmatischer vormgeving van de Outback.

Waarom koop je een ‘hoge’ stationwagon en geen SUV? Misschien om esthetische redenen. Vaak is een SUV met dezelfde buitenmaten ook zwaarder en minder praktisch. Een ander aankoopargument kan de hogere instap zijn. In het geval van de Country Tourer geen ijzersterk argument, want het verschil met de ‘normale’ stationwagon bedraagt welgeteld 2,5 centimeter. Dan kun je net zo goed de stoel van je stationwagon iets hoger afstellen, want dat heeft hetzelfde effect. De grotere bodemvrijheid geeft je wel meer speling bij stoepranden, verkeersdrempels en aanverwante ‘urban objects’, maar dan heb je de pluspunten van de Country Tourer ten opzichte van de Sports Tourer (zoals Opel de ‘gewone’ stationwagon noemt) wel gehad. Tenzij je groot liefhebber bent van het extra kunststof rondom de wielkasten. Dat impliceert vierwielaandrijving, maar die heeft deze versie juist niet. Daarover straks meer. De instaphoogte bij de Outback is ruim 10 cm hoger dan bij de Country Tourer, bij de stoel in de laagste stand. Dat is een significant verschil en een serieuze troefkaart van de Subaru. Heeft een hoge(re) instap prioriteit, dan is de keuze eenvoudig. Ook de zitpositie achter het stuur is flink hoger dan die in de Insignia.

EXTRA VEILIGHEIDSMARGE

Die hogere zitpositie van de Outback zorgt voor meer overzicht rondom, terwijl de Country Tourer slechts een marginaal voordeel heeft van zijn hogere onderstel. Die voelt verder aan als een ‘normale’ auto, waar de Outback je veel meer een SUVachtig gevoel bezorgt, ook wat betreft de bediening van de auto; het sturen gaat zwaarder, de motor klinkt donkerder, het onderstel is minder verfijnd. Allemaal verklaarbaar: de Outback heeft, zoals bijna elke Subaru, standaard permanente vierwielaandrijving, dus dat merk je ook in de besturing. Dat de motor zwaarder klinkt, is ook logisch: hij heeft een hele liter méér inhoud dan het 1.5’je van de Opel. Dat hoor je, zeker omdat de cilinders in de voor Subaru zo vertrouwde boxeropstelling staan. Hij klinkt gewoon goed.

En omdat de Subaru een hoger zwaartepunt heeft dan de Opel, helt de koets op een bochtig parcours meer over. Een Outback moet je niet kopen vanwege zijn dynamische rijeigenschappen. Die heeft hij namelijk niet. Wel een degelijke wegligging, met de eerdergenoemde vierwielaandrijving als extra veiligheidsmarge. Prettig onder gladde omstandigheden en ook handig als je een trailer of caravan moet trekken. Sowieso mag je aan de haak van de Subaru aanzienlijk meer hangen (twee ton) dan aan die van de Opel, die maximaal 1.405 kilo op de kogel mag.

TURBO COMPENSEREN MET INHOUD

Met de motor van de Outback is weinig mis. Zijn relatief grote inhoud compenseert de afwezigheid van een turbo grotendeels, al moet hij 15 Nm toegeven op de Insignia. Die heeft 250 Nm, de Japanse boxer levert 235 Nm. Tegenover het lagere koppel staat een iets hoger vermogen: 175 pk, terwijl de 1.5 van Opel 165 pk levert. Omdat die laatste is gekoppeld aan een handbak en de Subaru het doet met een cvt-automaat, versnellen ze allebei op hun eigen manier. Uit onze metingen blijkt dat de twee elkaar op de 0-100 en de tussensprints echter maar weinig toegeven. Sprinten gaat in de Outback gepaard met flink wat rumoer vanwege die cvt, waardoor de motor hoog in de toeren blijft hangen. Onder normale omstandigheden houdt hij zich keurig koest, al is het wel een aparte gewaarwording om de cvt te voelen ‘overschakelen’ op zijn voorgeprogrammeerde ‘versnellingen’.

De zesbak van de Insignia laat zich soepel en trefzeker bedienen. Het kleine turboblokje is een fijn ding, maar heeft zijn handen vol aan de grote stationwagon. 165 pk is afdoende, maar niet meer dan dat. De versie met 140 pk raden we daarom af. Qua rijden is de Insignia veel volwassener dan de Outback. Die is in al zijn robuustheid ook wat rudimentair – wat ook zeker zijn charme heeft – terwijl de Opel verfijnder en comfortabeler is.

Vierwielaandrijving is bij Opel niet mogelijk in combinatie met de 1.5-turbomotor, want dat kan alleen bij de 260 pk sterke 2.0 Turbo met automaat. Ongetwijfeld een prettige auto, maar de prijs is (letterlijk) hoog: je betaalt ruim 21 mille extra ten opzichte van een 1.5 T met automaat. Vandaar onze keuze voor de voorwielaandrijver in dit vergelijk. Het brandstofverbruik van de Subaru, die bijna 200 kilo zwaarder is dan de Opel, valt niet mee. De beloofde 7,0 l/100 km uit de folder haal je bij lange na niet, want je mag blij zijn als je de 1 op 10 haalt. De Country Tourer haalt de fabrieksopgave (6,5 l per 100 km) ook niet, maar een praktijkverbruik van 8,0 l per 100 km is acceptabel.

SNEL UITGEWINKELD

De basisprijs van de Outback, standaard met vierwielaandrijving en automaat, bedraagt € 45.795. Dat is iets meer dan de € 44.499 die Opel vraagt voor de Insignia Country Tourer met zestraps automaat; de versie met handbak die wij reden, is er vanaf € 42.499. Wil je de Opel met vierwielaandrijving, dan is de stap naar de eerdergenoemde 2.0 Turbo van 66 mille wel erg groot. Is vierwielaandrijving een must, dan is de Outback dus de meest voor de hand liggende keuze. Hoe zit het met de standaarduitrusting? De Country Tourer die wij te leen hadden, is flink aangekleed met opties, waardoor het qua specs nagenoeg een ‘Exclusive’ (€ 46.649) is geworden. Zo hebben we bijvoorbeeld zeer prettig zittende, met leer beklede AGR-stoelen inclusief verwarming in de stoelen en achterbank (€ 1.599), een uitgebreid parkeerhulpsysteem, een 8-inch kleurenscherm en headup-display (allemaal onderdelen van het Innovation+ pakket van € 1.799) en een winterpakket met verwarmbare voorruit en stuurverwarming (€ 599). Daardoor loopt de teller voor deze testauto op naar € 48.623. Ga je echter uit van de Insignia in Exclusive-uitvoering mét automaat (€ 48.649), dan kom je qua specs en prijs aardig in de buurt van de € 49.995 die Subaru vraagt voor de Outback in de duurste Premium-uitvoering. De Comfort is er vanaf € 45.795.

Het voordeel is dat je bij Subaru altijd snel klaar bent met winkelen. Een optielijst is er niet, alleen een handvol achteraf te monteren accessoires, zoals een zonnescherm of spatbordverbreders. Lekker overzichtelijk. Standaard heeft de Outback in Premium-trim onder andere EyeSight (een radar en stereocamera bij de voorruit die zorg dragen voor alle actieveveiligheidssystemen), 18-inch lichtmetaal, een elektrisch bedienbaar schuif-/kanteldak, elektrisch bedienbare en verwarmbare stoelen, leren bekleding, een elektrisch bedienbare achterklep, een 8-inch kleurendisplay, navigatie, adaptieve cruisecontrol en een Harman/Kardon-audiosysteem. Het EyeSight-systeem van Subaru is vergelijkbaar met Opel Eye, dat de activiteiten rondom de auto monitort. Het zit standaard op elke Insignia. Enorme verschillen in prijs en uitrusting zijn er dus niet, het zijn de auto’s zelf die qua beleving flink uit elkaar liggen.