Opel Corsa Eco

Geen drinkebroer

Opel Corsa
AutoWeek 2002 week 19
AutoWeek 2002 week 19

Je leest het in AutoWeek 2002 week 19

Vaak is meer beter, soms minder. Opels jongste loot aan de Corsa-stam, de Eco, toont zich een zeer matige drinker; 1 op 20 is haalbaar en da's goed nieuws in deze dure tijden. Bovendien beloont de overheid die zuinigheid met ruim twaalfhonderd euro subsidie.

Aan de basis van het Corsa-gamma staat de 1.0 12V; een model dat we al moeilijk kunnen scharen onder de drinkebroers. In de showroom prijkt op de ruit van de 1.0 dan ook een B op het energielabel. Als we rondkijken in de klasse van de Corsa, dan is dat een nette score, maar geen uitzonderlijke. Op de Eco prijkt een A; hij is meer dan twintig procent zuiniger dan het gemiddelde in z'n klasse, aldus de overheid. Daarmee schurkt hij aan tegen een model als de Yaris 1.0 16v VVT-i Linea Eco, die eveneens getooid is met het A-label.
De nieuwe Eco verschilt wezenlijk van de vorige Corsa met die milieuvriendelijk klinkende aanduiding. Waar de vorige editie in de eerste plaats een uitgeklede versie van het model was, daar beschikt de huidige juist over toevoegingen om 'm zo zuinig mogelijk z'n werk te laten doen. De Rüsselsheimers hebben zich voornamelijk op aërodynamica geconcentreerd. De Eco heeft dientengevolge de spoilers en skirts van de Corsa Sport. Op de velgen zitten vlakke, vrijwel dichte wieldoppen geklikt, die de lucht langs de wielen moeten leiden. Voor een optimale geleiding van de luchtstroom onder de auto door is een paneel onder de motor aangebracht. Kleinere luchthappers voor, 175/65 R 14-banden met een lage rolweerstand en een tien millimeter verlaagde carrosserie maken de aërodynamische klus af; de maatregelen doen de cW-waarde zakken van 0,32 naar 0,30.

Gelegenheidsboordcomputer
De uit de basisuitvoering bekende 1,0-liter driecilinderkrachtbron is ongemoeid gelaten. Maar dat wil niet zeggen dat er onder de motorkap niets gebeurd is; In de Eco zit een vijftrapsautomaat geschroefd, Easytronic genaamd. De transmissie maakte z'n debuut in de Corsa 1.2 en is nu ook in de 1.0 te verkrijgen. Speciaal voor de Eco heeft Opel het schakelprogramma herzien en de overbrengingen aangepast, zodat de motor-bakcombinatie zo zuinig mogelijk presteert.
Met Easytronic kun je ook zelf schakelen; tik de pook naar voren en de bak schakelt op, haal 'm naar je toe en de transmissie schakelt een verzet terug. Of je nu zelf schakelt of het gemakshalve aan de bak zelf overlaat, de Corsa laat zich niet tot flitsende acceleraties aansporen. Het verbaast ons trouwens nog altijd dat, als je Easytronic in de manual mode hebt staan, hij niet zelf opschakelt als het maximumtoerental is bereikt. Je moet dus wel even opletten wat je doet. Net als bij een 'traditionele' handbak, moet de betrokkenheid er wel zijn. Meer commentaar komt voor rekening van het schakelgedrag van Easytronic. Het duurt hinderlijk lang voordat 'ie overschakelt; kostbare seconden gaan verloren. Hoewel, de Eco is dankzij de aërodynamische ingrepen een fractie sneller dan de gewone 1.0 met Easytronic-transmissie. Volgens de fabriek rijdt de Eco plankgas 157 kilometer per uur. Na enig aandringen wijst de naald bij ons overigens een kleine honderdzeventig aan. Ook als de Eco tegen de grenzen van het mogelijke begint aan de hikken, blijft 'ie relatief rustig. Dat geldt voor zowel het gedrag van de carrosserie als dat van de motor; niet alleen onze drang om de gang erin te houden, maar ook de enthousiaste driepitsroffel die uit het vooronder klinkt, daagt ons uit het gaspedaal steeds opnieuw ver in te trappen. In de bocht blijft de koets mooi stabiel liggen. Slechts het stuurgedrag van de Corsa vergt een korte periode van gewenning. De Eco heeft een elektrische stuurbekrachtiging, die met een gewicht van slechts acht kilogram iets lichter is dan de 'coventionele' hydraulische systemen, en alleen energie verbruikt als er daadwerkelijk gestuurd wordt. De stuurhulp werkt met een fractie vertraging; je hebt aanvankelijk de neiging te ver in te sturen. Maar zoals gezegd, je hebt het systeem snel onder de knie en dan functioneert het prima.
Dat de 'ruwe' rijstijl gevolgen heeft voor de brandstofconsumptie, komt niet als een verrassing. De gelegenheidsboordcomputer die tijdens de introductierit met de Eco haarfijn het benzineverbruik meet, laat echter zien dat de schade alleszins meevalt; we scoren 6,3 liter per 100 kilometer, hetgeen neerkomt op een kleine 1 op 16. De praktijk bewijst ook dat de Eco een heel bescheiden innemer kan zijn; een gemiddelde dat nog onder de door Opel zelf opgegeven waarde van 4,9 liter op 100 kilometer ligt, is haalbaar.

Geëngageerde automobilist
Het prijskaartje van de Corsa Eco vermeldt € 12095. Van vadertje staat ontvangt de koper € 1.275 subsidie. Daarmee staat de Eco voor € 10.820 voor de deur van de geëngageerde automobilist. Opel zal om die reden geen schokkende aantallen Corsa's Eco verkopen, maar daar is 't het merk niet in eerste instantie om te doen. Opel wil zich in de toekomst namelijk niet alleen toeleggen op populairdere types, het heeft ook niche-markten op de korrel. In dat licht moet ook de sportieve OPC-lijn gezien worden. Aan de andere kant van het Opel-spectrum werken de Duitsers nu dus aan Eco-modellen voor de milieubewuste automobilist. Daar krijgt de Astra Eco 4 vanaf heden gezelschap van de Corsa Eco.

Praat verder op het forum