Opel Ampera (2012)

Wie braaf elke keer de accu van z'n Ampera oplaadt, kan die vrijwel volledig elektrisch inzetten
voor woon-werkverkeer, stadsritten en andere tochtjes. Zolang je bestemming tenminste niet veel verder dan vijftig kilometer weg ligt. De elektromotoren reageren mooi alert op het gaspedaal en hebben genoeg in huis om de auto vlot te laten versnellen.

De 1,4-liter verbrandingsmotor en de twee elektromotoren werken in totale harmonie met elkaar samen en je merkt niet welke krachtbron op welk moment wat doet. En zo hoort het ook. Kortom, de verbrandingsmotor zorgt voor extra vrijheid, de Middellandse Zee ligt binnen je bereik. Wel moet er voor hybriderijden een serieuze benzinerekening worden betaald. Is de accu leeg en gaat de vierpitter aan de slag, dan verbruikt deze gemiddeld 1 op 13,3. Dat is geen cijfer dat je met een moderne hybride associeert. Sterker nog: zonder al te veel inspanning komt een doorsnee middenklasser verder op een liter benzine. Op een volle accu plus dito tank kunnen we iets meer dan 500 kilometer rijden en dat is niet echt meer van deze tijd.

Het forse gewicht van de accu draagt eraan bij dat de Ampera 1.635 kilogram weegt. Desondanks hebben ze bij Opel de combinatie van veren, dempers en rubber zo weten af te stemmen dat je niet het gevoel hebt met een extreme zwaargewicht op pad te zijn. Het onderstel is aan de comfortabele kant, maar door de lage ligging van het accupakket helt de auto slechts beperkt over. Hierdoor ligt de Ampera stabiel op de weg.

Beperkte ruimte

Het zitcomfort heeft Opel ook op orde, althans zolang je voorin mag. De stoelen zijn vrij vlak, maar bieden toch genoeg ondersteuning. En ruimte heb je genoeg. Achterin ziet het er op het eerste gezicht ook goed uit, met twee separate stoelen, die het directe gevolg zijn van het accupakket dat in de hoge middentunnel zit, waardoor een achterbank onmogelijk is. Achterpassagiers moeten oppassen dat ze bij het instappen hun hoofd niet stoten en de hoofdruimte lijkt ook niet echt prioriteit te hebben gehad. Ook beperkt is de inhoud van de kofferbak; bij 301 liter houdt het op. Verder heeft de Ampera geen gewone hoedenplank, maar een soort elastisch 'hangmatje'.

Losse spullen kun je goed kwijt in de diverse opbergvakken in het interieur. De vier royale bekerhouders, waar ook supersized milkshakebekers in passen, verraden de Amerikaanse oorsprong van de auto (de Ampera is niets anders dan een Chevrolet Volt met Opel-logo's). Dat geldt ook voor de vormgeving van bedieningsorganen en instrumentarium. Het doet sterk denken aan het futurisme van twee decennia geleden.

De optielijst is erg kort. De testauto is uitgerust met een audiosysteem en geïntegreerd navigatiesysteem, een alarminstallatie en een parkeerhulpsysteem met achteruitrijcamera. Je kunt ook nog een digitale radio bijbestellen en metallic lak. Cruisecontrol, airco en lichtmetalen wielen zijn standaard, net als ESP en een bandenspanningscontrolesysteem. Het veiligheidspakket omvat acht airbags, waaronder knieairbags voor bestuurder en bijrijder. Rond de accu's zijn extra veiligheidsvoorzieningen getroffen, zodat het risico van spontaan ontbrandende accu's klein blijft.