Nuchtere stationwagons voor €15.000: occasiondubbeltest Opel Astra vs. Fiat Tipo

Opel Astra Sports Tourer 1.4 Turbo Innovation | 2017 | 91.500 km | € 15.400

Fiat Tipo SW 1.4 T-Jet S-Design | 2018 | 103.500 km | € 14.700

Wie had ooit kunnen bedenken dat Opel en Fiat onder dezelfde paraplu zouden vallen, samen met nog eens twaalf merken, waaronder Peugeot en Citroën? Stellantis is een wereldspeler met het hoofdkantoor in Amsterdam. Na meer dan tachtig jaar onderdeel te zijn geweest van General Motors is Opel sinds augustus 2017 in handen van de PSA Group. Die overname had ook geen moment later moeten komen. Fiat fuseerde in 2014 met Chrysler tot FCA, dat op zijn beurt in 2021 samenging met PSA. Daaruit ontstond Stellantis. Tot zover wat achtergrondinformatie, we richten ons nu op de hoofdrolspelers.

Fiat Tipo in 2015 teruggekeerd als hatchback, sedan en stationwagon

De naam Tipo kennen we al uit de jaren 80, toen Fiat een nieuwe hatchback introduceerde als opvolger van de Ritmo. Met die Tipo wisten de Italianen geen potten te breken in het segment waarin toen de Volkswagen Golf, Opel Kadett en Ford Escort domineerden. In 2015 presenteerde Fiat een sedan met de aloude naam Tipo en ongeveer een jaar later verschenen de hatchback en de stationwagon. Bijna tegelijkertijd met de Tipo maakte de nieuwe Opel Astra zijn debuut. Dat is de Astra K (het tellen begon bij de Kadett A in 1962). Een van de speerpunten bij dat model was gewichtsreductie en dat is goed gelukt; een vijfdeurs Astra K 1.4 Turbo is 140 kilo lichter dan zijn voorganger en weegt ook minder dan de Tipo SW in deze vergelijking. Dat scheelt sowieso in belasting en verbruik.

Fiat Tipo geen bestseller

Op het moment van schrijven staat de Fiat Tipo bijna acht jaar in onze prijslijst en zijn er in Nederland nog geen 2.100 stuks van verkocht. Vorig jaar stokte de teller na een schamele 98 exemplaren. Je komt hem logischerwijs dus nauwelijks tegen in het dagelijkse verkeer. De basismotor is een atmosferische 1.4 16V met 95 pk. Wil je een automaat, dan ben je aangewezen op een 1.6 16V van 110 pk, eveneens zonder turbo. Als diesel zien we de 1.3 en 1.6 MultiJet, twee viercilinders. De facelift was er in 2021 en ging gepaard met de komst van een nieuwe motor: de driecilinder 1.0 FireFly (100 pk) en daar kwam in 2022 de 1.5 Hybrid (130 pk) bij.  In 2023 werd de Tipo langzaamaan uitgefaseerd en is het wachten op een SUV-achtige opvolger. Onze testauto heeft de populairste aandrijflijn, de 1.4 T-Jet, die in 2017 debuteerde. Dit is een motor die Alfa Romeo voor onder meer de Giulietta gebruikte, met vermogens tot 170 pk. Wij doen het nu met 120 pk en 215 Nm.

Kijken we naar de verkoopresultaten van de Astra, dan zien we in de eerste twee jaar na zijn debuut nog een kleine tienduizend stuks. Daarna zakte hij weg. Niet zo vreemd, want dat zagen we ook gebeuren bij de Golf en de Focus. De Astra was er bij zijn debuut ook met een 1,0-liter driecilinder met turbo (105 pk), terwijl de krachtigste benzine­motor een 1.6 met 200 pk was. De diesel was een viercilinder 1.6, met 100 tot 160 pk. In 2019 werd de Astra opgefrist en kreeg hij een nieuwe driecilinder: een 1.2 benzine (110/130 pk) en een 1.5 diesel, vreemd genoeg niet van PSA, maar nog van GM. Sinds 2021 kennen we de huidige Astra, een zustermodel van de Peugeot 308.

Ondanks gelijkwaardige techniek zit er nogal wat verschil in het verbruik. Voor de Tipo geeft Fiat 6,0 liter per 100 kilometer op, wat 1 op 16,7 is. In de praktijk blijkt dat 7,8 liter per 100 kilometer te zijn. Dat komt neer op 1 op 12,8. De Opel zoals wij hem rijden, zou 1:18,2 moeten kunnen halen, maar in de praktijk blijkt het 1 op 14,8

Dat het grote publiek voorbij loopt aan de Tipo ligt wat ons betreft niet aan het uiterlijk. De Italianen hebben een leuke auto weten neer te zetten. Misschien heeft hij een wat inwisselbaar design; hij is zeker niet zo excentriek als destijds de eerste Ritmo of de Bravo. Domweg een keurige verschijning. Het interieur is speelser dan dat van de meeste Europese auto’s, maar het had voor het leuke wel wat kleur kunnen gebruiken.

Verder valt in negatieve zin op dat de materialen op de middenconsole en voor de deurpanelen goedkoop ogen en erg hard zijn. De zitpositie is goed, net als de zetel zelf. Beide voorstoelen zijn in hoogte verstelbaar. Wat voor het wegrijden al irriteert, is het moeilijke schakelen en dat wordt er tijdens het rijden niet beter op. De bak laat zich hakerig bedienen en dat maken we tegenwoordig vrijwel nooit meer mee. De turbomotor is niet zo temperamentvol als je van een Italiaan zou verwachten en hij klinkt een beetje rauw. Ook de rest van de rijgeluiden komen iets te nadrukkelijk door. Helaas wordt dat alles niet gecompenseerd door aansprekende rijeigenschappen. Het is allemaal een beetje vlees noch vis en daardoor weet de Tipo zich ook op dit vlak niet te onderscheiden. De besturing kan nog een tandje lichter door op het knopje ‘City’ te drukken. Dat kennen we van meer Fiats: inparkeren met je pink. Het infotainmentsysteem kent smartphone-weergave en laat zich simpel bedienen via het scherm en twee draai-drukknoppen. Rijassistentie is er in de vorm van adaptieve cruisecontrol. Door het uitblijven van hulpsystemen kreeg de Tipo slechts drie sterren van Euro NCAP.

Fiat Tipo SW: een fractie minder ruim dan de Opel, maar met 1,90 meter past het nog achterin.

Zien we de twee auto’s tijdens de fotosessie naast elkaar staan, dan oogt de Opel ouder dan de Fiat. En dan is er nog die typische chroomstrip die aan het eind in een bocht naar beneden loopt en bij ons en veel anderen de associatie met een lijkwagen oproept, zeker in combinatie met deze kleur en carrosserievorm. De Opels Adam, Crossland en Mokka dragen hetzelfde versiersel. Voor het interieur heeft Opel veel gebruik gemaakt van pianolak. Verder ogen de overige materialen hoogwaardiger dan die van de Tipo.

Het instrumentarium is typisch Opel uit die jaren, met twee grote en twee kleine ronde klokken. Centraal en geïntegreerd in het dashboard zien we het scherm van het infotainmentsysteem en ook hier kunnen de apps van je smartphone worden weergegeven, zodat je verzekerd bent van goede navigatie. Rijden doet de Astra verrassend goed, iets wat we al in eerdere tests hebben ervaren. De Ford Focus mag in zijn klasse als maatstaf gelden, deze Opel voelt ook lekker lichtvoetig aan en hij stuurt onverwacht scherp. Dat combineert hij met een goed onderstel, waar vering en demping in harmonie samenwerken. Bovendien is de Astra over de hele linie stiller dan de Tipo, wat bijdraagt aan het rijcomfort. De motor is geen doorontwikkeling van de eerdere 1.4, maar helemaal nieuw. Dat je meer koppel en vermogen hebt, merk je vanaf het eerste moment en het schakelen gaat fijner. De betere prestaties weet hij bovendien te combineren met een lager verbruik. De rijstrookassistent is er nog eentje van het vroege soort en roept vaak irritatie op. Samen met de andere veiligheids­systemen leverde die de Astra in 2015 wel een vijfsterrenscore in de Euro NCAP op. Dat is een uitstekende score. Nog even terugkomend op die botsscore van de Tipo: voorzien van City Safety Stop (automatisch remmen in de bebouwde kom bij een overstekende voetganger) en verkeersbordherkenning haalde hij vier sterren, maar ook op basis van die drie sterren hoef je niet bang te zijn om in een rijdende kreukelfriet te zitten, want de koets van de Tipo is goed bestand tegen een botsing. Bovendien: zijn adaptieve cruisecontrol maakt hem in zeker opzicht veiliger dan de Astra. In de Opel zien we op het stuur een knopje met een symbool dat ook automatische cruisecontrol suggereert, maar het blijkt de alertheid van de afstandsmeter en daarmee een botswaarschuwer te zijn. En de Opel mag dan emergency call hebben, twee jaar nadat het merk is ingelijfd door PSA werkt dit systeem (OnStar van GM) niet meer.

Beide testauto’s zitten verder goed in hun spullen; de Opel heeft ook achterin verwarmbare zitplaatsen en hij kan automatisch inparkeren. De Fiat stelt daar de adaptieve cruisecontrol en grotere wielen tegenover, terwijl de Opel dan weer een trekhaak heeft, met het opmerkelijke trekgewicht van 1.403 kg; voor de Fiat is dat 1.500 kg. Wat laadruimte betreft, zijn de verschillen minimaal. Best opmerkelijk, omdat de Fiat 13 centimeter korter is dan de Opel. Op de achterbank is de Astra nipt in het voordeel, misschien door de drie centimeter langere wielbasis. Hoe dan ook, twee uitstekende allrounders.

Greep uit reviews van Astra-rijders over hun auto:

• “De parkeersensoren piepen al als je bij een verkeerslicht op keurige afstand van je voorligger staat te wachten.”

• “Zwaarwegend advies wie een Astra overweegt: ga voor de AGR-stoelen.”

• “Het gemiddelde verbruik over 186.000 km is 6,9 liter op 100 km (1:14,5).”

• “Van de rijstrookhulp moet je je niet te veel voorstellen: regelmatig ziet hij lijnen niet.”

• “Een onderschatte auto, die je eerst moet rijden om de kwaliteiten te ontdekken.”

• “Het verbruik is top, met een gemiddelde van 1 op 14,7.”

Greep uit reviews van Tipo-rijders over hun auto: 

• “Na een kleine 17.000 km vrijwel exact op het normverbruik uitgekomen, 1 op 16,6.”

• “Na drie jaar en 45.000 kilometer zonder problemen ben ik nog steeds tevreden.”

• “De ruimte is achterin is iets minder dan bij mijn vorige Skoda Rapid.”

• “Oké, de deurpanelen zijn van harde kunststof, maar dat maakt mij niet uit.”

• “De motor is soepel en presteert goed vanaf 1.400 toeren.”

• “De boordcomputer is te optimistisch. Op korte ritten is de auto erg onzuinig.”