Mitsubishi Eclipse Cross 1.5 - Subaru XV 2.0i - Vergelijkende Test

De opmars van de SUV is echt niet meer te stuiten. Sommige merken willen zich zelfs volledig op deze carrosserievarianten storten. Subaru en Mitsubishi lopen al een tijdje mee in dit segment. De Outlander was er al in 2003, de Forester kwam in de jaren 90 op de markt. De keuze is nu groter dan ooit en auto's als de Renault Captur, Peugeot 2008 en bijvoorbeeld de Kia Stonic maken de compacte modellen populair. Bovendien proberen ze allemaal op hun eigen manier uniek en onderscheidend te zijn. Dat uit zich in de meest spraakmakende modellen, zoals de Toyota CH-R of de al wat oudere Nissan Juke. Lang niet iedereen is van dat misschien iets te expliciete design gecharmeerd, maar het weerhield Mitsubishi er niet van om de Eclipse Cross ook een zeer uitgesproken uiterlijk mee te geven. Niet zo extravagant als de Pontiac Aztek (ja, google hem maar even), maar in ieder geval heel gedurfd en dat vraagt automatisch ook een beetje lef bij de koper. Maar die blijkt over het algemeen voor een meer behoudend ontwerp te kiezen.

De Subaru XV is evenmin van het type 'dertien in een dozijn'. Hij oogt lekker ruig en stoer en staat hoger op zijn poten dan de gemiddelde SUV. De blauwgrijze kleur van de testauto tempert het eigenwijze karakter enigszins, maar zou je voor de spetterende kleur 'sunshine orange' kiezen, dan is aandacht gegarandeerd. De vele zwarte kunststof elementen aan de carrosserie springen dan extra in het oog.

GEEN DIESEL MEER

Deze XV mag dan op zijn voorganger lijken, hij is toch echt helemaal nieuw en ook een slagje groter. Hij deelt zijn platform met de eveneens nieuwe Impreza. Op motorisch vlak zijn de wijzigingen gering: dat blijven boxers en de 1.6 heeft nog steeds 114 pk. De 2,0-litermotor kreeg directe inspuiting en levert nu 156 pk (voorheen 150) en iets meer koppel. Alle versies beschikken uiteraard over vierwielaandrijving en Lineartronic, Subaru’s cvt, is standaard aan boord. Dat geldt voor vrijwel alle modellen van het merk. De dieselmotor is uit het programma geschrapt. Kortom, geen geblazen driepitters bij Subaru, hoewel dat voor de Europese en de Nederlandse markt in het bijzonder misschien wel beter zou zijn. Maar dat is niet het belangrijkste afzetgebied van dit merk, het grootste deel van de productie gaat naar de VS.

Dat de XV is gegroeid, merk je vooral als je achterin stapt. Daar is voldoende hoofd- en beenruimte. De bagageruimte is niet overbemeten en valt meer in de categorie van een auto uit het C-segment. Het interieur is een flinke stap voorwaarts ten opzichte van zijn voorganger: mooiere materialen, leuk qua vormgeving en heel gebruiksvriendelijk. Het duurt niet lang voordat je wegwijs bent in alle knopjes, schakelaars en displays. De zitpositie is trouwens ook zeer goed, de elektrisch verstelbare stoel biedt voldoende steun en is van goed formaat. Net als in de Mitsubishi is de passagiersstoel niet elektrisch te bedienen of in hoogte verstelbaar, dat is jammer. De achterbank is in twee ongelijke delen neerklapbaar, die van de Mitsubishi is ook te verschuiven en de rugleuningen in die auto zijn eveneens verstelbaar.

AANGENAME AANDRIJFLIJN

Een atmosferische 2,0-litermotor, gekoppeld aan een continu variabele transmissie: hoe gedraagt die combinatie zich in de praktijk, gewend als we inmiddels zijn aan de turbogeblazen koppelkoninkjes van de laatste jaren? Het laat zich niet zo moeilijk raden dat de viercilinderboxer snel in de toeren klimt als je flink op het gas gaat. Toch gedraagt deze cvt zich een beetje als een conventionele automaat en merk je ook de stapjes die steeds worden genomen, tenzij je het gaspedaal volledig vloert. Maar bij een normale rijstijl, waarvan in 99 procent van de gevallen sprake is, blijkt het een fijne combinatie te zijn. Dankzij zijn redelijk fikse cilinderinhoud levert deze motor best veel koppel en op constante snelheid is het toerental opmerkelijk laag. Dat kan van het brandstofverbruik niet worden gezegd, daar wreekt onder meer de 4WD zich enigszins.

De besturing voelt lekker stevig aan en in combinatie met het goed afgestemde onderstel maakt de XV een zelfverzekerde indruk in bochten. Hij helt niet eens sterk over, ondanks de koetshoogte. Ben je eenmaal ingespeeld op de techniek, dan leer je deze auto steeds meer waarderen, net als zijn kwaliteiten, niet in de laatste plaats om de inmiddels bewezen degelijkheid. Dat is natuurlijk vooral leuk voor de tweede, derde of vierde eigenaar, maar ook goed voor de restwaarde. Het spreekt voor zich dat alle gangbare assistentie- en veiligheidssystemen aanwezig zijn, samengevat onder de noemer EyeSight. Subaru heeft dit systeem, dat werkt met camera’s (achter de voorruit) in plaats van met radar, zelf ontwikkeld. Hoe het werkt, kun je zien op autoweek.nl in de video die we over de nieuwe XV hebben gemaakt.

DRUK DASHBOARD

Is de XV al een tikje excentriek, de Eclipse Cross doet daar een flinke schep bovenop. Niet alleen het wilde front springt meteen in het oog, ook de coupé-achtige achterkant maakt de tongen los. Een eersteklas blikvanger. De een vindt het uiterlijk geweldig, de ander gruwt ervan. Of dit voor de doelgroep de juiste vormgeving is, laten we in het midden. Over de schuine daklijn en de dikke C-stijlen spreken we ons wel uit: die belemmeren het zicht naar achteren. Op motorisch gebied valt er niets te kiezen, het gaat namelijk altijd om een viercilinder 1,5-liter met 163 pk. Slechts de vorm van aandrijving is variabel: 2WD of 4WD en handgeschakeld of automaat – ook hier betreft het een cvt – een transmissievorm die vooral Japanners omarmen en die ze ook flink hebben doorontwikkeld.

De Mitsubishi is korter dan de Subaru; toch kunnen we hem niet krap noemen. Goed, je zit iets eerder met je knieën tegen de voorstoel en de hoofdruimte is minder, maar het valt alleszins mee. De bagageruimte is wel wat kleiner. Het dashboard oogt drukker en completer dan dat van de Soeb; toch doen ze qua uitrusting niet voor elkaar onder. Sommige knopjes zitten op een wat onlogische plek, zoals die van de tripcomputer, die links achter het stuur zit verstopt. En de twee schakelaars voor de stoelverwarming lijken er op het laatste moment te zijn bijgesleurd en doen denken aan de knoppen van een Galant uit de jaren 90. Misschien is dat wel een van de grote verschillen in de manier waarop Japanners en sommige Europese merken een auto bouwen. Vooral premiummerken slaan nog wel eens door, waarbij designers soms een week lang vergaderen over een enkel stripje aan de binnenkant van het portier.

De Mitsubishi heeft wél een turbomotor en dat merk je meteen: veel meer koppel bij een veel lager toerental, de reacties op het gaspedaal zijn heel spontaan. Over het algemeen maakt de motor dan ook minder toeren dan de boxer uit de Subaru, behalve op constante snelheid, dan blijkt de eindoverbrenging korter. Waar de XV een cvt met zeven voorgeprogrammeerde verzetten heeft, heeft de Eclipse er acht. Schakelen kan in beide gevallen handmatig met de flippers aan het stuur. En heb je de pook in de handmatige modus staan, dan heb je ook daadwerkelijk de regie en neemt de boel het niet alsnog over wanneer je plankgas geeft. Zo hoort het! De 1,5-litermotor is goed voor 163 pk en 250 Nm koppel en ontpopt zich in de praktijk als de prettigste aandrijflijn van deze twee, mede vanwege de nog fijner ‘schakelende’ transmissie.

Op het onderdeel besturing laat de Mits juist steekjes vallen. Het systeem werkt licht en gevoelloos. Ook de afstemming van vering en demping doet minder gecultiveerd aan dan het onderstel van de XV. Je hobbelt net iets meer op slecht wegdek, op de snelweg is hij stabiel. De stoel en de zitpositie doen niet onder voor die van de Subaru. De zitting en de rugleuning hebben voldoende lengte. Ook in deze auto zijn volop elektronische rijhulpjes actief en ze maken hun aanwezigheid kenbaar door bij het minste of geringste een piepje te geven. Gelukkig kun je die akoestische signalen uitschakelen, net als in de Subaru. De automatische cruisecontrol doet er alleen een beetje lang over om de ingestelde snelheid weer op te pakken, nadat een inhalende voorligger op de snelweg weer naar de rechterrijstrook is gegaan. Desalniettemin blijft dit een heerlijke optie die het rijden op drukke wegen veiliger en ontspannen maakt. Koopjes zijn het niet, deze auto’s. De Subaru kost bijna 40 mille, de Eclipse Cross gaat daar royaal overheen.

ZEER COMPLEET

Bij Mitsubishi is er de optie om een voorwielaangedreven versie te kiezen, dat scheelt je € 5.000 – uitgaande van de Instyle. Een optielijst is er niet, alles zit er al op. Alleen voor metallic lak moet je bijbetalen. Of het nu adaptieve cruisecontrol, een panoramadak, 18-inchwielen, leren bekleding, een 70 watt-geluidssysteem met DAB+ of ledkoplampen betreft, het is aanwezig, inclusief alle assistentiesystemen. Maar geen navigatie, wat niet zo erg is, nu steeds meer mensen daar hun favoriete app voor gebruiken, zoals Waze, Google of Apple. Die zijn via het grote, centrale beeldscherm weer te geven en up-to-date. Zo heeft de Subaru wel navigatie en je raadt het al: op de vernieuwde A1 net voorbij Amsterdam stuurde de vriendelijke dame ons rechts om richting Almere te gaan, terwijl je daar al sinds een jaar of twee toch echt links moet aanhouden richting de Flevopolder. En dan zit je in een nieuwe auto!

Ook deze Japanner heeft alle denkbare luxe standaard aan boord. Dus leer, een schuifdak, adaptieve cruisecontrol, grote wielen, stoelverwarming en een achteruitrijcamera. Parkeersensoren in de bumpers ontbreken; wil je die aan de vooren achterkant, dan kost dat € 1.000 extra. De versie met 2,0-litermotor is ook alleen in combinatie met de meest complete uitvoering leverbaar. Neem je genoegen met een lichtere motor, maar wil je dezelfde uitrusting, dan is de 1.6 een optie. Die mist dan de 18-inchwielen en de schakelflippers. Dat scheelt je € 3.200 en je hebt een motor die merkbaar harder moet werken. In combinatie met deze motor biedt Mitsubishi wat meer mogelijkheden.